Just another slave|L.S

Hoofdstuk 21

POV: Louis
Als we de kamer inlopen zie ik Illias al op de bank zitten. Zodra hij mij ziet staat hij op en loopt naar mij toe. Hij voelt aan mijn kattenogen en mijn staart. 'Het is gelukt.. De eerste fase treed toe' zegt hij. Ik blaas kwaad naar hem en zet een stap naar achteren. Ik kan er niks aan doen. Ik moet gewoon blazen naar hem. Het is hetzelfde dat als je jeuk hebt je je zelf moet krabben. Of zo voelt het tenminste. 'Ahhw is ons katje boos?' Vraagt Illias sarcastische waarna Zayn in de lach schiet. Harry kijkt mij nog met de blik aan. De blik die zegt: 'doe het niet' maar ik moet wel. Ik kan me niet meer inhouden. Met een grote sprong stort ik me op Zayn en krab zijn gezicht open. Wat blijkbaar goed indruk maakt. 'Jij vervelende kleine opdonder!' Schreeuwt hij. Hij geeft me de zoveelste klap in mijn gezicht waarna ik een trap in zijn edele delen geef. Raak! Hij zakt kreunend van de pijn door zijn knieën op de grond. Voor even, heel even voelt het alsof ik macht heb over Zayn. Maar dat gevoel is gelijk weer weg als Illias me stevig beet pakt bij mijn bovenarm. 'Zo is het wel weer even genoeg geweest blue eyes!'. Hij duwt me naar Harry die me stevig vast pakt. 'Breng deze kleine driftige kitten maar weer terug naar zijn cel' zegt Illias. Harry knikt en sleurt me mee. 'Ik pak jou nog wel' zegt Zayn met een piepstemmetje terwijl hij naar mij wijst. Zodra we weer beneden bij de cel deuren staan laat Harry me los. 'Lou wat bezielt je?!'. 'Ik kon het niet helpen Harry! Zayn doet zo gemeen tegen me! Dat verdien ik niet!' Roep ik terug naar hem. 'Dat is ook zo maar je moet rustig blijven. Beheers jezelf Louis in godsnaam!'. 'Aan jou heb ik ook niks! Je huppelt braaf achter die peetvader van je aan maar je helpt mij met niks!' Schreeuw ik. 'Ik moet nog wat verzinnen oké?! Stop nu alsjeblieft met schreeuwen!'. IK SCHREEUW HELEMAAL NIET!!'. Ik schop kwaad tegen een tralie van een cel waardoor de hele ruimte word gevuld door de echo daarvan. 'Louis ik wil geen ruzie met je' zegt Harry na een paar minuten stilte. 'Nou dat heb je nu wel'. 'Toe nou, ik verzin heus nog wel iets om je weer normaal te krijgen..nu moet je echt terug naar je cel voordat Illias komt controleren' zegt Harry. Hij wilt mijn hand pakken maar ik ontwijk hem.

'Harry ik wil niet langer worden opgesloten' zeg ik. 'Zo moet je het niet zien Lou'. 'Zo zie ik het wel.. Je sluit je op.. Je kiest toch wel de kant van Illias.. Hij is je peetvader.. Hij zorgt al je leven lang voor je' zeg ik. 'Hij is dan wel mijn peetvader maar ik houd van jou Louis.. Ik houd van alles aan jou.. Je ogen, je neus, je lippen, de klank van je stem.. Alles aan jou is perfect zoals het is' zegt hij. Harry's woorden komen bij mij binnen als kanonskogels. Ik wil ze omarmen maar ze worden afgestoten door beseffende gedachtes. 'Harry als jij nu zegt dat je van me houd en volledig voor mij wilt gaan moet je dat nu zeggen.. Zo niet dan is het over.. Hoeveel mijn hart ook schreeuwt op jouw verlangen' zeg ik terwijl het  voelt alsof mijn hart uit mijn borst word gerukt. 'Harry zegt niks en staart me enkel aan. 'Louis ik..'. 'Nou?' Vraag ik zacht terwijl mijn tranen inmiddels over mijn gezicht stromen. Hij zegt weer niks. 'Ik weet het al.. Laat maar.. We zijn gewoon niet voor elkaar gemaakt.. Iemand die een crimineel hoort te zijn en een halve hybrid' zeg ik. 'Louis zeg dat nou niet ik wil'. 'Ik niet Harry.. Ik kan jouw liefde niet ontvangen op deze manier' onderbreek ik hem waarna ik hard weg sprint. Hij roept mijn naam nog met als gevolg dat ik nog harder ga rennen. Waarheen zie ik niet. Door alle opkomende tranen is mijn gezicht wazig geworden. Ik ben zojuist van de liefde van mijn leven weg gerent.. Maar het kon niet anders.. Ik wil mezelf niet nog meer pijn doen. Ik open een deur en ga daar naar binnen.

Het is er vochtig merk ik meteen. Mijn ogen moeten even wennen aan het donker. Zodra ze dat zijn zet ik een stap vooruit. De vloer is nat. Wacht.. Het is NAT! Ik slaak een gil van angst en schiet omhoog. Ik klem me stevig vast aan een buis wat boven mijn hoofd hangt. Ik houd niet van water.. Om welke reden kan ik niet zeggen.. Oh ja ik ben half kat. Ik klim verder via de buis omhoog. Ik wil gewoon de grond niet meer aanraken. Het is te nat. Na een tijdje houd ik het niet meer en moet ik wel los laten. Ik val naar beneden.. Zo in een water bacin. Waar je ook altijd van die dolfijnen in ziet zwemmen. Mijn hele lichaam word klets nat. Ik ben zo in paniek dat ik helemaal vergeet om te zwemmen. Ik weet niet eens meer hoe het moet. Ik zak langzaam naar beneden het water in. De lucht in mijn longen raakt langzaam op en ik voel al hoe het zwart word voor mijn ogen. Totdat ik plots voel hoe ik omhoog getild word en op de kade word gelegd. Ik open mijn ogen vanaf de kant en hoest eerst al het water uit mijn keel. Dan kijk ik hijgend naar het water en zie een grote staart. Een soort meermin staart. Als ik verder kijk zie ik een gezicht wat me hem vragend doet aankijken. 'Liam?' Fluister ik zacht.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sorry dat dit hoofdstuk nu pas online komt. Vanavond of morgen komt er nog 1 online want daarna ga ik 2 weken op vakantie naar Italië. Ik zal kijken waar ik WiFi heb om te updaten maar ik kan niks garanderen. Ik ga in ieder geval mijn best doen. LoveYouu ❤️❤️❤️