Just another slave|L.S

Hoofdstuk 32

POV: Harry
De volgende ochtend dat ik wakker werd lag Louis nog met zijn hoofd op mijn borst te slapen. Hij spinde zachtjes en trok zachtjes zijn nagels in en uit. steeds weer opnieuw terwijl zijn staart soms lichtjes heen en weer zwaaide. Best schattig. Ik geef hem een klein kusje op zijn hoofd en duw hem lichtjes van me af. Ik denk dat ik maar alvast naar buiten ga. De regen is immers opgehouden. Ik sta op en loop voorzichtig de grot uit aangezien naast Louis alle anderen ook nog slapen. Eenmaal buiten kijk ik even goed om me heen. Liam is nergens in het water te bekennen. Die slaapt dan vast nog want dat doet hij tegenwoordig onder water. Ik snuif de vochtige lucht op en blaas het met een zucht weer uit. De bladeren op de bomen zijn nog nat van de regen en heel even leek het of ik zojuist water inademde in plaats van normale lucht die je van jezelf kent. Plots hoor ik een geluid achter me. Het breken van een klein takje onder iemands voet. Dat zal dan Louis of Soraya wel zijn. Maar zodra ik me omdraai schiet mijn hartslag omhoog en begint het bloed in mijn aderen sneller te stromen. Alleen dan niet in de goede zin. Voor mij staat een jongen met zwart haar en een duistere grijns op zijn gezicht. Het is Zayn.

'Hallo Harry'. Ik zeg niks terug maar staar hem enkel aan. 'Ben je niet blij me te zien?' vraagt hij onschuldig terwijl hij een stap naar voren zet. Ik daar in tegen zet een stap naar achteren. 'Hoe heb je ons gevonden?' vraag ik. Alleen de toon in mijn stem is hard en uitdagend. Het gaat gewoon vanzelf. Zayn lijkt er echter niet van te schrikken. 'Oh dat was heel makkelijk' zegt hij uitermate kalm. 'Ik weet waar jullie naar op zoek zijn dus het was slechts een kwestie van alle locaties afgaan en jullie spoor te volgen'. 'En wat kom je hier doen?'. Hij is even stil maar schraapt uiteindelijk zijn keel. 'Rustig broertje, ik ben hier niet om een scene te schoppen'. 'Ik ben je broer niet' snauw ik. 'Zo goed als, we zijn samen opgegroeid' gebruikt Zayn als tegenargument. Ik zucht diep. Mijn ogen staan alert. Vol woede en haat wat ik probeer om enkel voor mijn netvlies te houden in plaats van het naar die van Zayn over te brengen.

'Ik wil je enkel zeggen dat het niet gaat lukken en ik en Illias jullie meer dan door hebben. Zodra hij merkte dat het boek van het tegengif weg was wist hij gelijk jouw plan Harry, Arme jongen.. ik had je toch hoger ingeschat dan dit'. Ik voelde de paniek in mijn spieren en mijn stem schreeuwde om vrijheid. De vrijheid om mijn boosheid en angst te uiten maar ik weiger er aan toe te geven. Net als ik iets wil zeggen is Zayn me voor. 'Maar je kan jezelf en de anderen voor een grote fout behoeden op één voorwaarde. Als je dat doet dan word alles weer zoals het altijd was en lijkt het alsof dit alles nooit gebeurd is'. 'En wat is die voorwaarde?' vraag ik. Zayn zet nog een stap naar voren. 'Louis' fluistert hij. Bij het horen van zijn naam die Zayn uitspreekt begint mijn bloed weer te koken. Zayn heeft het recht niet om zijn naam uit te spreken. 'Ik kan je niet volgen' zeg ik zo rustig als ik op dit moment kan.

Zayn loopt langzaam een rondje om me heen maar zijn ogen blijven op mij gericht. 'Je moet Louis aan mij geven. Dan breng ik hem naar Illias en maakt hij af waar hij mee is begonnen. Waarna een heftige conclusie volgt'. 'Hoe bedoel je dat?'. Zayn staat inmiddels weer voor me en pakt ruw mijn kin vast. 'Eeuwige gevangenschap' zegt hij op een duistere toon. Ik ruk me los en schud wild mijn hoofd. 'Vergeet het Zayn! Louis krijg je niet'. Zayn grinnikt zacht. 'Domme Harry toch.. Illias wil enkel Louis hebben omdat hij erg op hem gesteld is. Zijn zeeblauwe ogen doen het erom is het niet?' vraagt hij sarcastisch. Ik kan een grom onderdrukken en zet een stap naar voren. 'Ik wil niet eens meer terug naar vroeger Zayn.. ik wil nu Louis.. voor de rest van mijn leven'. 'Waarom neem je dat katje toch zo in bescherming? Wat heeft hij jou nou te bieden wat ik niet heb?' vraat Zayn. 'liefde Zayn.. hij heeft mij liefde te bieden'. Zayn maakt een kotsgeluid waarna ik hem een klap in zijn gezicht geef. Hij kijkt me woest aan maar houd zich in. Dat zie ik duidelijk aan zijn lichaamstaal. 'Goed dan.. als jij hem niet wil geven dan zal ik hem binnenkort wel zelf halen. Als ik jou was zou ik dat lieve vriendje van je goed in de gaten houden.. Het maakt ook eigenlijk niks uit.. ik zal hem toch wel krijgen.. en dan zal hij zijn lot ondergaan'. Dat zijn Zayn's laatste woorden voordat hij weg rent tussen de bomen en ik hem nakijk tot hij niet meer te zien is.

Net daarna komt Louis de grot uitgelopen en gaapt eens diep uitgebreid. 'Harry tegen wie praatte je net?' vraagt hij slaperig. Ik loop op hem af en sla mijn armen om hem heen. 'Tegen niemand Lou'. Hij haalt zijn schouders op en loopt naar het water. Vast om te drinken. Ik kijk hem met een zucht na. Ik zal je beschermen Louis. Met mijn leven als dat moet.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

LoveYouu Xxx