Just another slave|L.S

Hoofdstuk 11

POV: Louis
Al gauw ben ik weer op mijn kamer bij Liam en Niall. Bij Niall sprongen de tranen in zijn ogen toen hij mij zag. Helemaal bond en blauw. Hij sloeg zijn armen om me heen en duwde zijn hoofd in mijn schouder. Liam moest ook zijn best doen om zijn emotie te verbergen. Hij wilt sterk blijven.. ik heb zo'n gevoel dat hij mij en Niall wilt beschermen. Een soort vaderfiguur. Ik leg hen alles uit. Alles wat er gebeurd is. Wat Zayn me allemaal heeft aangedaan en dat Harry mijn wonden verzorgd heeft. 'Wat is Zayn toch gemeen! Hoe kan iemand jou nou pijn doen?!' roept Niall kwaad. 'Hij kon dat blijkbaar' zeg ik. 'Ik snap alleen niet waarom Harry jouw wonden heeft verzorgd.. Het leek alsof hij jou even erg haatte als Zayn' zegt Liam. 'Harry heeft mij verteld dat hij gemeen MOET doen'. Ze kijken mij vragend aan. 'Ja ik snap het ook niet.. in ieder geval deed hij voor het eerste echt aardig tegen me.. hij heeft me zelfs gekust' zeg ik. 'Op een lustige manier zeker' zegt Niall. Ik schud mijn hoofd. 'Nee dit was anders. Een zoen vol passie, warmte en geluk' zeg ik. 'Wat bedoel je met geluk?' vraagt Liam. 'Op dat moment was ik even heel gelukkig en kon ik de hele wereld aan.. ik voelde.. uhm.. ik voelde.' Ik kom maar niet op het woord. 'Liefde?' vraagt Niall. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Hoe weet ik nou wat liefde is als ik het zelf nog nooit gevoel heb?' vraag ik. 'Ik heb het wel gevoeld Louis.. en alles wat je zegt.. het is gewoon overduidelijk'. Ik schud mijn hoofd en sla mijn armen over elkaar. 'Hij heeft mij dan wel mijn eerste kus gegeven.. verliefd ben ik zeker niet.. dat kan niet' zeg ik. 'De liefde vraagt niet aan jou aan wie je haar weg mag geven' zegt Liam. 'Het is gewoon niet waar oké.. Harry heeft een geheim wat ik nog moet zien te ontdekken en daarom heeft hij stemmingswisselingen.. maar ik ben niet verliefd' houd ik koppig vol.

Na een tijdje te hebben gezwegen begint Niall's buik te knorren waardoor we alle drie even grinniken. 'Heb je honger Niall?'. Hij knikt. 'Kom dan gaan we wat eten beneden' zegt Liam. Liam loopt de deur al vast uit maar ik houd Niall nog even tegen. 'Niall ik weet nog niet wanneer en hoe.. maar ik haal jouw armband terug' zeg ik. Hij glimlacht naar me en geeft me een knuffel. 'Dankje' fluistert hij in mijn oor. Daarna wenkt Liam ons en we lopen naar beneden. Eenmaal daar hoop ik vurig dat Zayn er niet is. Ik heb namelijk nog steeds last in het begin als ik ga lopen maar als mijn spieren warm zijn is het al minder. We openen de deur naar de keuken en tot mijn grote opluchting is er niemand. We maken snel een broodje en eten dat aan het aanrecht op. Als het bijna op is lopen Harry en Zayn naar binnen waardoor Niall zich bijna verslikt in een hap. Zayn kijkt ons 1 voor 1 aan. Harry niet. Hij kijkt enkel naar mij. En opnieuw krijg ik dat aparte gevoel in mijn onderbuik en willen mijn ogen alleen naar hem kijken. 'Vanavond is het weer ze ver jongens.. er gaat iemand bij mij slapen' zegt Zayn. 'Waarom?' vraag ik gelijk. Liam slaat een hand voor mijn mond. Vast om te voorkomen dat ik nog meer stomme dingen zeg. Zayn negeert mijn vraag. 'Ik neem Niall vanavond mee' zegt hij grijnzend. Ik zie hoe Niall bleek word en langzaam zijn hoofd schud. 'Dan kan je wel nee schudden maar het gaat wel gebeuren' zegt Zayn vals. Ik kan het niet meer aanzien en duw Liam's hand weg.

'Laat Niall met rust! Neem mij maar!' zeg ik. Ik kan niet geloven dat ik dit zeg. Liam trekt me direct weer naar achteren. 'Louis maakt maar een grapje' zegt hij snel. 'Nee helemaal niet ik..'. Ik kan mijn zin niet meer afmaken want Liam drukt zijn hand opnieuw op mijn mond alleen nu steviger. Niall kijkt nog steeds bang onze kant op. 'Op je rooster staat nu toch dat je mijn kamer moet schoonmaken.. gelijk maar doen?' vraagt Zayn grijnzend. Niall slikt hardop maar vermand zichzelf dan en loopt met Zayn mee. Dan pas laat Liam mij los. 'Louis idioot! Als je nog een keer met Zayn mee gaat word dat je dood!' zegt Liam. 'Dan is dat maar zo! Heb je gezien hoe Niall keek! Hij was doodsbang!' zeg ik. 'Louis dringt het nou nog niet tot je door?! Daarom zijn we hier! We zijn slaven! We zijn gedoemd om zo te leven zonder dat we een keus hebben!' roept Liam waarna hij naar boven rent. Bij de laatste paar woorden brak zijn stem bijna. Ik draai me om en Harry staat er nog steeds zonder een woord gezegd te hebben.

'Is dat echt zo? Moeten wij dit echt ons gehele leven blijven doen?' vraag ik aan hem. Harry zegt opnieuw niks. 'Als dat echt zo is dan wil ik geen eens meer leven' zeg ik. Ik wil weglopen maar Harry pakt mijn arm vast. 'Zeg zulke dingen niet Louis.. jouw leven is te mooi om zomaar op te geven'. 'Houd toch op.. ik weet niet eens zeker of jij wel wat voor me voelt.. je doet zo onduidelijk' zeg ik. 'Hoe kan je dat nou zeggen? Ik voel wel degelijk wat voor je' zegt hij. 'Ik geloof je niet' zeg ik. Hij houd mijn hoofd in zijn handen en kust me opnieuw. Eerst wil ik hem wegduwen maar ontspan ik toch. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en woel met zijn handen door zijn krullen heen. Ik sta op mijn tenen op hem beter te kunnen zoenen en het is even intens als net. Als onze lippen weer van elkaar af komen pakt hij mijn kin vast. 'Geloof je me nu wel?' vraagt hij.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
LoveYouu Xxx