Just another slave|L.S

Hoofdstuk 31

POV: Louis
Nadat Niall die bloem had gepakt zijn we vlug doorgelopen naar de volgende locatie. Althans.. Het is twee dagen lopen dus we zijn er nog niet helaas. Niall is na de kus met Liam een stuk actiever geworden en lijkt blijer dan ooit. Eindelijk hebben ze ingezien hoe leuk ze elkaar wel niet vinden. We stappen flink door en Harry houd mijn hand zoals gewoonlijk stevig vast. Veilig en warm. Soraya loopt zwijgend voor ons. Net zag ze nog steeds krijtwit. Waarschijnlijk was dat beest angstaanjagender voor haar dan voor ons. Het heeft immers haar ouders gedood. Dat kan ik niet zeggen. Hoewel mijn ouders ook een soort van dood zijn. Van mijn vader weet ik het zeker maar mijn moeder.. Zij zal vast nog wel leven maar ik heb geen idee waar, ik weet dat ze me enkel heeft verkocht aan  de veiling met de geachte dat ik zo beter af zou zijn. Maar als ik weer volledig mezelf ben ga ik zeker naar haar op zoek. Ik moet haar na al die maanden weer zien. 'Jongens we houden even pauze' haalt de stem van Soraya me uit mijn gedachten. Ik zak met Harry tegen een boom aan en hij trekt me direct wat dichter naar zich toe. 'Louis ik moet mijn excuses aanbieden'. 'Waarvoor?' Vraag ik verbaasd. 'Ik heb de slechte gewoonte om je te onderschatten en dat is stom van me.. Al helemaal als ik zag hoe dapper je vandaag was toen dat beest ons achterna zat'. Ik bloos zachtjes en haal mijn schouders op. 'Dat was niks, gewoon katteninstinct' grinnik ik. Harry glimlacht en neemt even mijn hoofd in zijn handen. 'Omdat ik nu zeker weet dat ik voor altijd bij je wil blijven Louis moet ik je iets terug geven' zegt hij. Direct daarna doet hij zijn hand in zijn zak en haalt het kettinkje van mijn moeder eruit. Mijn mond valt open. 'Harry.. Heb je dat al die tijd meegenomen?'. Hij knikt. 'Het was niet eerlijk om dat van je af te pakken dus geef ik het je weer terug, het behoort aan jou' zegt hij terwijl hij het weer om mijn nk vast maakt. Ik vlieg hem om de hals en druk mijn lippen op de zijne. Zijn tong vind al snel de mijne maar na een tijdje trekt hij zich los en geeft een harde nies waardoor ik in de lach schiet. Hij kijkt me nep boos aan. 'Ik kan er niks aan doen Lou, jouw snorharen kriebelen op mijn gezicht en mijn neus'. Ik grijns naar hem en steek mijn tong uit. 'Louis Tomlinson.. Nu vraag je erom'. Hij springt op me en begint me te kietelen. 'Harry stop!' Lach ik terwijl ik hem probeer weg te duwen. 'Genade?'. 'Ja oke genade!' Roep ik. Hij grijnst nu ook naar mij en drukt een klein kusje op mijn mond. 'Ik houd wel van je hoor little kitten'.

Net op dat moment springt Niall uit de boom boven ons zo op mijn staart. Ik geef een pijnlijke miauw waarna ik naar Niall blaas. 'Niall Horan kijk alsjeblieft een beetje uit waar je springt!'. 'Sorry Lou, ongelukje' zegt hij waarna hij op handen en voeten naar Liam toe gaat. Ik zie hoe Harry hem ernstig nakijkt. 'We veranderen te snel hé?' Vraag ik alsof ik zijn gedachten kan lezen. Hij knikt. 'We moeten opschieten Lou.. Het volgende ding moeten we snel bereiken'. 'Dat gaat niet meer vandaag' zegt Soraya. 'Waarom niet?' Vraagt Liam vanuit het water. 'Er komt zomenteen een enorme regenbui aan'. 'Dat geeft toch niet? Van een beetje regen gaan we toch niet dood?' Vraagt Niall. 'Ik wel!' Roep ik gelijk. Harry slaat zijn armen om me heen. 'Ik zal je zoveel mogelijk beschutten little kitten'. 'Jullie begrijpen het niet, deze regenbuien zijn zeer extreem hier. Het water stijgt ongekend snel en het gaat zo snel dat je het geen eens merkt'. 'Maar als dat zo is, is dat dan geen gevaar voor mij?' Vraagt Liam. Soraya schud haar hoofd. 'Nee dat niet, je moet gewoon tijdens de regen onder water blijven, maar dat is voor jou geen probleem aangezien je kan ademen onder water'. Liam knikt. 'Wanneer komt die dan?' Vraag ik. Direct daarna klinkt een oorverdovende donderslag waardoor ik van schrik op Harry's rug spring. Soraya grinnikt even. 'Nu dus'. Als ik de eerste druppels op mijn oren voel raak zet ik mijn nagels in Harry's huid, uit een reflex. 'Auw Lou!'. 'Sorry Hazz ik kan er niks aan doen, we moeten echt weg!' Zeg ik. Harry knikt en we rennen met z'n vieren weg, Liam blijft alleen achter in het water en duikt gelijk onder. We rennen weer een grot in, net als gisteravond. We kruipen helemaal achterin en Soraya zorgt voor licht met lucifers. De bui is inmiddels al flink losgebarsten en door het harde stromen van de regen zie je de bomen niet eens meer. Als een soort gordijn wat ervoor hangt. Niall kijkt inmiddels al bezorgd naar buiten. Hij maakt zich duidelijk zorgen om Liam. Ik leg mijn hand op zijn schouder. 'Liam red zich wel Niall, hij merkt niks van de regen onder water' zeg ik. Hij glimlacht en legt zijn hand op de mijne. Niet lang daarna pakt Harry me bij mijn middel en trekt me op zijn schoot. 'Sorry dat ik mijn nagels in je rug zette Harry'. Hij schud lachend zijn hoofd. 'Geeft niet Lou, je bent wel schattig als je bang bent'. Ik draai even met mijn ogen en kruip dichter tegen hem aan. 'I love you'. 'I love you too'.
--------------------------------------------------
LoveYouu❤️❤️
Thanks voor de 5K! Jullie zijn geweldig!❤️