Just another slave|L.S

Hoofdstuk 12

POV: Harry
Louis kijkt me aan met zijn mooie blauwe ogen. 'Ik houd van je' fluister ik teder in zijn oor. Hij houd me op armlengte en zet een paar stappen naar achteren. 'Sorry Harry maar ik weet het niet'. 'Wat weet je niet dan?' Vraag ik. 'Of dit het is.. Of ik daadwerkelijk ook liefde voor jou voel' zegt hij. Ik loop op hem af met als gevolg dat hij nog een stap naar achter doet. Hij staat tegen het aanrecht aan en ik sluit hem in met mijn handen die ik om de randen van het aanrecht sluit. 'Zeg me dan wat je voelt' zeg ik. Hij schud zijn hoofd. 'Kan ik niet'. 'Waarom niet?'. 'Ik kan je niet zeggen wat ik voel als jij dat ook niet doet' zegt hij. 'Was ik net niet duidelijk genoeg? Ik houd van je' zeg ik waarna ik zijn hand op mijn hart plaats. 'Voel je dit? Dit is echt Louis.. Vanaf het eerste moment dat ik je zag wist ik dat je apart was.. Niet zoals de anderen.. Langzaam maar zeker begint mijn kwade ik te verdwijnen zodat hij plaats kan maken voor de nieuwe.. En dat komt door jou.. Hoe je praat hoe je lacht.. Hoe je kijkt.. Ik hou van alles aan jou.. Ik ben daarom ook bang dat als jij weer weg gaat mijn slechte ik steeds meer terug komt' zeg ik. Louis trekt zijn hand terug en bijt pijnlijk op zijn onderlip. 'Harry ik.. Ik zou van je kunnen houden maar dat gaat niet als ik je ware gezicht niet mag aanschouwen'. 'Wat bedoel je met ware gezicht?' Vraag ik. 'Ik moet weten wat je denkt.. Wat er in je hoofd omgaat..druk het uit in woorden.. Laat me toe tot jouw verwarde gedachten.. Pas als je dat doet en werkelijk bewijst dat je van me houd.. Dan pas weet ik het zeker' zegt hij. 'Hoe moet ik dat doen?'. 'Je moet kiezen Harry.. Of je ziet me als een slaaf of als Louis.. Maar allebei kan niet.. Als jij voor Louis kiest dan pas kan ik mijn liefde bewijzen tegenover jou' zegt hij waarna hij zonder nog iets te zeggen naar boven rent.

POV: Louis
Ik heb geen spijt van wat ik tegen Harry gezegd heb. Hoewel ik wel iets voel knagen aan mij. Iets wat zegt dat ik hem niet moet laten lopen. Want ik durf heus wel geloven dat Harry een goede kant heeft. Iedereen heeft een goede en slechte kant. De vraag is alleen voor welke je kiest. En bij Harry zijn die twee kanten nu in gevecht. Mijn hoofd zeg dat ik hem uit mijn hoofd moet zetten. Terwijl mijn hart schreeuwt om zijn verlangen en liefde om mij te verwarmen. Op dit moment weet ik eerlijk gezegd niet naar wie ik moet luisteren. Volgensmij is Harry niet de enige die in gevecht is met zichzelf.. Dat ben ik ook. Ik loop weer naar de kamer toe van Liam, Niall en mij en open de deur. Liam zit nu op bed en kijkt op als ik binnenkom. 'Sorry dat ik net zo brutaal deed.. Ik had beter moeten weten' zeg ik. Liam glimlacht en klopt naast zich op het bed en ik ga naast hem zitten. 'Komt het wel weer goed met Niall?' Vraag ik. 'Vast wel.. Hij moet er even doorheen' zegt Liam. Ik knik en we zeggen een hele tijd niets.

'Liam ik denk dat ik gek begin te worden' zeg ik. 'Hoe bedoel je dat?'. 'Harry.. Het ene moment zegt hij dat hij van me houd en het andere moment doet hij alsof ik een parasiet ben' zeg ik. 'Heeft hij gezegd dat hij van je houd?!' Vraagt Liam verbaasd. Ik knik. 'Wow.. Louis het lijkt wel of jij hem verandert'. 'Denk je dat echt?'. 'Ja want normaal zou hij zoiets nooit zeggen en ik ken hem al langer dan jij.. Als hij dat zegt dan meent hij het' zegt Liam. Ik voel hoe 10 kilo zorgen mijn schouders verlaat. Alsof ik de afgelopen dagen een steen heb meegesleurd en die nu eindelijk mag laten vallen. 'Denk je echt dat hij werkelijk van me houd zonder daarover te liegen?' Vraag ik. Liam legt zijn hand op de mijne. 'Louis als je eens had gezien hoe hij naar je keek net beneden.. Die blik in zijn ogen.. Het is gewoon zo duidelijk.. Hij is verliefd op je en jij ook op hem.. Dat zie ik' zegt hij. 'Maar.. Wat nu?' Vraag ik. Liam wenkt naar de deur en ik snap de hint gelijk. Ik geef Liam een knuffel en sprint de deur uit zo naar beneden. Onderweg hoor ik hoe plots harde regen op de dakpannen van het huis klettert.

Bij elke stap die ik zet lijkt het wel harder te gaan regenen. Ik ren naar de keuken maar ik zie Harry niet staan. Ik kijk om me heen en zie plots door het keukenkraam dat Harry in de tuin staat van het huis. Hij kijkt naar de hemel en laat de stromende regen over zich heen komen. Ik ren naar buiten en schreeuw zowat zijn naam. Hij draait zich om en ik zie dat zijn ogen rood zijn. Zou hij echt gehuild hebben om mij? Zou hij zijn tranen hebben durven vloeien? 'Louis?' Vraag hij ongelovig. Ondertussen voel ik hoe ik helemaal doorweekt word door de regen maar dat kan me niets schelen. Ik ren op hem af en sla mijn armen om hem heen. 'Wat is dit allem..' Begint hij zijn zin maar ik leg mijn wijsvinger op zijn lippen. 'Shhh.. Just Kiss me' zeg ik. Harry twijfelt geen moment en tilt me op. Als ik langzaam naar beneden glijd ontmoeten mijn lippen onderweg de zijne. De koude regen stroomt over mijn natte haren zo over mijn gezicht terwijl alles in mijn lichaam schreeuwt op Harry. Mijn zenuwen.. Mijn gedachten.. Alles wil Harry. Niall had al die tijd al gelijk.. Dit is liefde.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
LoveYouu❤️❤️