Just another slave|L.S

Hoofdstuk 25

POV: Louis
Na een hele tijd te hebben gereden kwamen we eindelijk aan bij het begin van de jungle waar we alles zouden moeten vinden om weer normaal te worden. Het verbaasd me nog hoe groot het is. De bomen komen hoger dan ik omhoog kan kijken en ik zie meer groen dan ik me ooit heb kunnen indenken. Harry parkeert de auto en hij, Niall en ik stappen uit. Dat is ook het punt dat hij mij hand los laat die hij verder de hele weg heeft vastgehouden.

'Hoe gaan we hier ooit alles vinden binnen 2 weken?' Zucht Niall bijna radeloos terwijl hij een blik op het reusachtige oerwoud werpt. 'We moeten vertrouwen hebben.. We vinden het heus wel' zegt Harry met zijn rustige kalme stem die bij nog altijd rillingen laat bezorgen. Harry loopt naar achteren om Liam uit de auto te halen en slaat hem soepel over zijn schouder. 'De auto laten we maar hier staan, Illias weet toch wel dat wij hier zijn dus om het te verbergen is geen goede optie'. Niall en ik stemmen toe. We lopen een stukje de jungle in en niet lang daarna komen we het water tegen dat langs het pad stroomt waar Harry het over had. Blijkbaar heeft hij het ook opgemerkt want hij gooit Liam erin die daarna weer boven water komt en zijn duim opsteekt. 'Dit is perfect, zo kan ik nog met jullie blijven communiceren zonder dat ik uitdroog'. 'Goed zo, nu moeten we door gaan op zoek gaan naar het zwarte meer waar die lichtgevende oranje steen licht' zegt Harry. We stappen flink door. Harry en ik dan. Niall is inmiddels een boom ingeklommen en volgt ons van boven af en Liam zwemt met ons mee.

'Harry?'. 'Ja Lou?'. 'Waarom doe je dit allemaal voor mij? Voor ons?'. Hij kijkt verbaasd op. 'Omdat ik van je houd gek' antwoord hij. 'Maar je laat alles achter wat je ooit gekend hebt om mij te redden.. Ik weet zeker dat er iemand anders is die tevens beter voor jou is dan ik' zeg ik waarna ik mijn hoofd laat hangen. Hij stopt abrupt gaat voor me staan. Hij duwt met zijn wijsvinger mijn kin weer omhoog en staart me doordringend aan. 'Louis Tomlinson.. Niemand op deze gehele wereld is zo perfect als jij voor mij bent'. 'Hoe weet je dat nou zo zeker?' Vraag ik. Hij pakt mijn hand en legt dat op zijn hart. 'Hoor je dit?' Vraagt hij. Ik knik en voel zijn warme hart tegen mijn vingertoppen bonzen. 'Zoals je al weet is dat mijn hart en het slaat harder als jij ook maar in de buurt komt. Daarom weet ik zeker dat mijn hart alleen voor jou klopt en voor niemand anders op deze gehele planeet'. Ik ben oprecht geraakt door zijn woorden en weet niks uit te brengen. Ik ben zelfs al vergeten hoe je ademen moest. Alleen al door zijn perfecte groene ogen die intens in de mijne staren en zijn geur die mij bijna laat flauwvallen. En dan heb ik het nog niet eens over zijn pure schoonheid die mij telkens weer bijna weet te verblinden. Zijn prachtige gelaatstrekkingen zoals ik ze nog nooit heb gezien. Niemand is zo mooi als Harry. 'Ik houd van je' fluister ik schor. Dat tovert een kleine glimlach op zijn gezicht. 'Ik ook van jou.. Little kitten'. Hij krabt even achter mijn oor en drukt dan zijn lippen op de mijne wat bijna vuurwerk veroorzaakt. Voor mijn gevoel dan.

Plots word onze kus onderbroken door een hard geschreeuw uit de verte. 'Jongens kom snel!' Roept Liam die inmiddels al wat verder is. Harry pakt mijn hand en we rennen zijn richting op. Niall slingert intussen met ons mee. Net als ik wil vragen wat er is zie ik hoe er een meisje in het water ligt te spartelen. 'Help! Ik kan niet zwemmen!' Roept ze luid. Liam twijfelt geen moment en schiet haar te hulp. Ze zakt al weg onder water maar Liam pakt haar stevig bij haar armen en heeft haar al gauw in zijn armen. Hij zwemt met haar naar de kant en Harry haalt haar uit het water. Ik ben ten slotte bang voor water. Ze rolt op haar buik en hijgt flink uit. Ze hoest ook een paar keer tussen door. Na een tijdje is ze weer op adem gekomen en gaat ze langzaam rechtop zitten terwijl haar natte haar druipt van het water. Ze kijkt gelijk naar Liam. 'Je redde mijn leven.. Dankje'. 'Geen dank'. Ze ziet er best mooi uit.

Ze heeft een kort donkergroen broekje aan en een zwart t-shirt. Dezelfde kleur als haar haar wat tot haar onderrug komt. Verder heeft ze geen schoenen aan en is ze nogal dun. Iets TE dun naar mijn smaak. 'Wie ben jij?' Vraagt Niall nog steeds onder de indruk. Ze wend zich tot hem en dan glijden haar ogen ook naar mij en Harry. Haar ogen zijn hazelnoot bruin. Bijna dezelfde kleur als die van Liam maar dan nog een tint donkerder. 'Dat kan ik ook aan jullie vragen.. Wat doen jullie in mijn jungle?' Vraagt ze. 'Jouw jungle? Wie zegt dat ze van jou is?' Vraagt Harry verontwaardigd. '

'Ik woon hier al sinds mijn vierde. Mijn ouders zijn hierheen gevlucht en zijn toen gedood door een levensgevaarlijk beest. Waarvan niemand hem ooit in daglicht aanschouwd' zegt ze. 'En heb je al die tijd alleen geleefd?' Vraag ik. Ze knikt. 'Daarom kan ik mezelf goed redden.. Op zwemmen na dan.. Maar wie of.. Wat zijn jullie?' Vraagt ze. Ik kijk naar Harry en hij knikt zacht. 'Dat is een lang verhaal'
------------------------------------------------------
LoveYouu❤️❤️