Just another slave|L.S

Hoofdstuk 40

POV: Harry
Ik kijk Louis met open mond aan. Zijn lichaam, Zijn ogen.. alles is weer mens geworden. Ik pak zijn hand en verstrengel mijn vingers in de mijne. Ik kijk in zijn mooie blauwe ogen die ik meer dan gemist heb. 'Lou je bent terug' zucht ik. Hij knikt. Ik neem zijn hoofd in mijn handen en kus hem passievol op zijn lippen. Er barst gelijk een bom van vlinders los in mijn buik. Alle grauwe gedachtes die ik ooit heb gehad verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het lijkt wel alsof mijn hart gestopt is met tikken en dat het alleen nog voor Louis klopt. Het is alsof de aarde gestopt is met draaien. Alsof er geen besef van tijd meer is. Dat dit moment alleen van Louis en mij is. Een moment wat zal veranderen in een herinnering en wat niemand ons meer afpakt. 'Maar.. hoe kan dit? We hadden maar drie dingen van de vier in het tegengif zitten'  zeg ik. 'Liefde' beantwoord Illias mijn vraag. Mijn ogen schieten zijn richting op. Ik was bijna vergeten dat hij en Zayn gewond in een hoekje lagen. 'Ik kan je niet volgen' zeg ik langzaam. 'Het vierde ding was een daad uit ware liefde' legt Illias uit. 'Toen Louis dreigde te veranderen net liet jij jouw tranen stromen. Tranen die aan hem gericht waren. Tranen uit liefde. Één daarvan viel op Louis' wang. Daardoor werkte het tegengif en werd hij weer mens'. Ik pak zijn hand en help hem opstaan. 'Een teken dat wij echt bij elkaar horen Lou'. Hij knikt alweer en drukt nog een kus op mijn lippen. 'Ik heb dit gemist Hazz'. 'Ik ook Lou'.\

POV: Louis
Zodra ik mijn ogen weer open deed zojuist voelde ik me anders. Beter dan ooit eigenlijk. Ik zag alles eerst veel minder scherp en het leek wel alsof ik alles gedempt hoorde. Dat was zo omdat ik als kat dat beter kon dan nu als mens zijnde en er weer aan moest wennen. Voor het eerst sinds tijden was het rustig in mijn hoofd. Een gevoel van pure ontspanning. Toen ik nog kat was spookte er velen stemmen in mijn hoofd rond. 'Stemmen die mij vertelden op te passen, te jagen en altijd uit te kijken voor gevaar. Een frustrerend gevoel waardoor ik mezelf verloor in de loop van de tijd. Nu ik weer gewoon ben is dat gevoel verdwenen. Al helemaal toen Harry me net kuste. Toen pas wist ik dat ik immuun was voor alles wat ik de afgelopen weken kende. Ik was weer de Louis die ik altijd geweest ben. Na de uitleg van Illias over de reden van mijn mens zijn komen plots Niall en Liam hand in hand binnengestormd. Liam heeft weer benen en Niall heeft zijn blonde haren weer terug. 'Niall! Liam! Jullie zijn terug jezelf!' roep ik terwijl ik naar ze toe ren om ze te omhelzen. 'Maar.. hoe hebben jullie dat gedaan dan?' vraag ik als ik ze weer los laat. 'Ik luisterde naar Illias die uitlegde wat het vierde ding was. Ik kinkelde een ruit in hier verderop. Het glas gebruikte ik om een klein sneetje in mijn arm te maken. Ik rende naar Liam in de auto en deed hetzelfde bij hem. Toen vermengde ik ons bloed samen. Een daad uit ware liefde. Toen werden we beide weer onszelf' zegt Niall. 'Slim bedacht' complimenteert Harry. Hij loopt naar me toe en slaat zijn armen om mijn middel heen. 'Alles is nu goed Lou, er zal niks ergs meer gebeuren'. 'Dat had je gedacht Styles!' hoor ik de stem van Zayn roepen. Met zijn gezicht vertrokken van de pijn komt hij op ons afgerend. Dat komt vast door de kogels die we erin hebben geschoten. Voor ik ook maar iets kan zeggen trekt hij me weg van Harry. Hij trekt mijn hoofd aan mijn haren omhoog zodat mijn ogen naar het plafon gericht zijn. Met zijn andere hand haalt hij een mes tevoorschijn wat hij tegen mijn keel houd. Ik slik luid. Misschien word dit toch niet zo'n happy ending als ik gedacht had.

POV: Harry
Ik zie hoe Zayn mijn vriendje stevig vast heeft en een mes tegen zijn keel houd. Ik kijk hem verbitterd aan. Vol woede. Vol opgekropte emotie die ik nog geen plek heb kunnen geven. 'Zayn laat hem los.. NU' zeg ik op langzame toon. 'Dacht je nou werkelijk dat ik zo stom was? Het voelt niet goed hé? Om te zien hoe iets waarvan je zoveel houd bijna kapot word gemaakt' zegt hij vals. 'Zayn je gaat toch niet echt Louis vermoorden? Ben je echt tot zo'n laag dieptepunt gezonken?' vraag ik. Hij grinnikt zacht. 'Dat hangt er van af'. 'Waarvan?' 'Van jou Harry'. 'Wat moet ik ervoor doen dat jij hem vrij laat?' vraag ik. 'Breng Niall en Liam naar het lab beneden. Daar krijgen ze een directe dosis waardoor ze meteen in dieren veranderen. Net als dit mannetje hier' zegt Zayn. Hij houd het mes nog iets steviger tegen zijn keel en Louis haalt trillerig adem. 'Doe wat hij zegt Harry toe.. het is het beste' zegt hij met een gebroken stem. 'Hoe bedoel je dat Lou?'. 'Ik ben toch een nietsnut waar niemand iets aan heeft' zegt hij. 'Louis hoe kom je daar nou bij? Ik houd van je met heel mijn hart! Je zag het net toch? Alleen een daad uit ware liefde kan het tegengif laten werken en het werkte bij ons Lou. Wij horen bij elkaar' zeg ik. Ik zie hoe er een traan over Louis' wang naar beneden stroomt. Ik weet niet of dat van angst of geluk is. Misschien een mengsel van die twee. 'NU Harry!' roept Zayn terwijl hij het mes een klein stukje in Louis' huid duwt. Er stroomt een dun straaltje bloed over zijn hals naar beneden en Louis knijpt zijn ogen samen van de pijn. 'Stop daarmee Zayn! We doen het wel! We doen alles wat je zegt maar doe Louis geen pijn!' schreeuwt Niall. Hij stopt inderdaad en staart mij doordringend aan. 'Nou? Komt er nog beweging in?' vraagt hij. Op dat moment springt Soraya uit de hoek. Zij was in dit hele gebeuren niet meer opgevallen en ze trapt zo in zijn edele delen. Hij zakt kreunend op de grond en die kans gebruikt Louis om in mijn armen te rennen. Zijn schouders schokken en hij trilt als een rietje. Ik wrijf geruststellend over zijn rug. Al weet ik dat de tijd voor rust er nog lang niet is en dat.. er misschien wel een nieuw gevecht aan komt.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik heb mijn best gedaan en het is ongeveer hetzelfde als het hoofdstuk wat ik eerst had gemaakt. Hoofdstuk 41 staat nu ook online.
LoveYouu Xxx