HAYALLER XXL HAYATLAR XXS

29-Kaçmak

-VE UZUN BİR BÖLÜMLE KURGUYU TOPLADIM KARŞINIZDAYIM. YORUMLARINIZI MERAK EDİYORUM.😁-

Ruhum ve bedenim çırılçıplak Burak tan merhamet dilenirken oda bencilce davranıyordu. Sarmaladığı ben düşüncelerimle boğuşurken o bundan habersiz yorgunca beni pışpışlıyordu. Bedenimde ellerini dolandırırken gözlerim kapanmak üzereydi. "Uyu bebeğim.Çok yoruldun."dediğinde yorgunca gülümsedim. "Yorgun ve mutluyum."dediğimde dudaklarını saçlarıma sürttü ve derin nefesini taa yüreğimde hissettim. "İstersen hep yorarım seni ben."dediğinde ikimizde gülmüştük ama salondan korktuğum ses kahkahalarımızı yarıda kesmişti.

"AŞKIM SANA KAÇTIMMM.NERDESİN?"

Burak ile birbirimize baktığımızda kendi acizliğimden yaptığım şeyden soģudum. Sevdiğim adamın resmen gayriresmi orospusu olmuş burada sanki karısına basılmış gibi kalakalmıştım. Burak ise benden bağımsız gayet rahat bir tavırla ayağa kalktı ve yorganı benim bedenime doladı. "Burada kal."dedi. Cevap bile veremedim. O kadar şaşkındım. Tabi şaşkın olacaktım kaç kere basılmıştım ki?
Kapıdan çıkan Burak o kıza ne dedi tam duyamamıştım ama kızın cırlaması içimi acıttı. Benim erkek arkadaşımın üzerinde benden daha rahat söz sahibi olabiliyordu. Allah benim belamı vermesin ya. Resmen babam görse evladını tanıyamazdı. Beraber dizi izlerken böyle kızları görünce sinirlenir ağzı yüzü durmazdı. "Ya aşkım neden bu kadar tatlısın ki?"
Benim ne işim vardı burada? Bu karede bulunmamam gerekiyordu. Benim evimde olmam sıradan olmam gerekiyordu. Ben sıradan bir insan olmak için doğmuştum. Bu karmaşada kendime yer edinmeye çalışmamam gerekti. Utanmıştım. Aynada aksime bakarken yorgana sarınmış yaptığı şeylerden dolayı saçları birbirine karışmış kevaşe görünümlü kadın bendim. Bir başkası bir alt caddededi zengin hayat kadınları değil bendim. Bu olmamalıydı. Kendime de Burak a da dur demeliydim. "Tamam o zaman sen üzerini giyin çıkalım aşkım. Bende makyajımı tazeleyeyim banyoda."dediğini duyunca hızla üzerimi değiştirmeye koyuldum. Ben bu kareyi hak etmiyordum. Kendime bu haksızlığı yapmaya hakkım yoktu. Kazağım ve pantolonumu yatağın üzerine bırakıp iç çamaşırlarımı giymeye çalışırken Burak içeri girdi ve beni giyinirken görünce kapıyı hızla kapattı. "Ben gelene kadar evden ayrılma."dediğinde sinir tepeme tepeme çıkıp beni değiştirdi. "Azra ilesin. Burada işim yok. "Dediğimde hızla geldi ve elimdeki eşyaları savurdu. "Bana bu salakça tripleri yapma! "Dediğinde gözlüģümü buldum ve taktım. "Buraya gelmem yanlıştı. Burak bırak gideyim."dediğimde kolumdan tuttu. "Biliyorum gideceksin durmazsın. Gece geleceğim."dediğinde kafamı salladım. "Gelme kendimle kalmam gerek."dediģimde sinirlendiğinin farkındaydım ama sustu. Bir paçavraymışımda işim bitmiş gibi üzerini giyindi ve odadan çıktı. Daire kapısıda çekilince oturdum ve içimde olan her şeye ağladım. Aşk istemiştim Allah tan ama hayırlı bir aşk diye ayırt etmemiştim. Bunları belkide hak etmiştim. Büyük konuşmalarımın bedelleriydi ve konuşurken matrak bulurken yaşarken hiç öyle olmadığını görmem içindi.
Toparlanıp evime geldiğimde kafam kazan gibiydi ama uykum yoktu. Saate bakınca Aslı yı aramak için çok mu geç dedim sonra da sokarım uykusuna o benim için kalkar deyip telefona sarıldım. Çaldı çaldı. "Sarı napıyon?"dedim. "Napayım canım ya Sarp beni almaya gelecekte onu bekliyorum."dediğinde duraksadım. "Vaov anlayalım." "Hemen piçlik yapma be. Sıradan bir yemek. "Dediğinde gülümsemeye devam ettim. Ne yalan söyleyeyim Aslı ve Sarp birbirine çok yakışıyordu ve onların olması beni çok mutlu ederdi. "Tamam canım kızma. Bende bir arayayım dedim."dediğimde güldü ve konuşmaya devam ettik.
Gece yatağıma yatınca sağa sola dönerek vakit dolduruyordum aklımca. Biliyordum gelecekti ve beni alt üst edip gidecekti. Onu beklemek tuhaftı. Başka birinin yanından gelecek olması gözlerimi sulandırıyordu. Telefonumun çalmasıyla fırladım ve ekranda onun yanıp sönen adını görünce açıp açmamakta tereddüt ettim ama sonunda açtım. "Efendim?" "Kapıdayım."dedi ve kapattı. Kalkıp kapıya doğru giderken içim hiç rahat değildi. Burak la girdiğimiz her tartışmadan haksız ben çıkıyordum ve bu defa enerjim yoktu. Sürüne sürüne kapıya gittim ve açtım. Burak bana o kadar yorgun bakıyordu ki onunda enerjisi yoktu belli. İçeriye girince elinden tuttum ve odama götürdüm. "Uyuyalım."dediğimde yorgunca gülümsedi. Üzerini beraber çıkardık ve yatağa uzandık. Benim sırtım onun göğsünde onun kolu benim belimde ve eli karnımı sarmış bir şekilde yatıyorduk. Uyumuyordu biliyordum ve bende uyuyamıyordum. "Bana kızıyorsun."dedi eli karnımda hareket ederken."Kendime kızıyorum sana karşı bu kadar iradesiz olduğum için."dediğimde eli karnımı sıkarcasına kendine çekti. "Yanımda olmaktan mutsuzsun."dedi hiç duymadığım bir ses tonuyla. Huzursuzca ona döndüm ve gözlerine baktım. "Alışamıyorum sadece bu duruma."dediğimde "Bende bana mesafe koymana alışamıyorum. Beni kendine bağladın şimdide kaçıyorsun. Benim oldun ve kaçmana müsademi edeceğimi düşünüyorsun? Bak kızım sana açık olayım. Sen benimle birlikte ölene dek oradan oraya gideceksin ama savrulmayacaksın. Evet şuan iğrenç bir durumun içindeyiz ama ben sana diyor muyum Azra ile yatarım birlikte olurum? Sadece ne tür bir yalana inandırmak istiyorlar onu çözeceğim yoksa bana rahat vermeyecekler. Bize rahat vermeyecekler."dediğinde asker tıraşı olan saçlarına parmaklarımı değdirdim. "O kadının yatağındaydım."dediğimde şiddetle karşı çıktı. "Başak!O yatakta sen benim oldun. O senin ve benim yatağım. Sakın ağzından böyle şeyler duymayayım. "Dediğinde ona sıkıca sarıldım. "Bu işin sonunda seni kaybedeceğim gibi geliyor." "Sevgilim sen iki cihandada benimsin. Bunu Allah tan başka kimse değiştiremeyecek."dedi ve gözlerimizi kapadık.