HAYALLER XXL HAYATLAR XXS

35-FINAL Part-2 Bir kez daha gerçekleri görme

SEMA dan ...
   Salonda bana bakan adam yıllar önce sevdiğim adam değildi. Kırılganlıklarını yok etmiş bana ailemin baktığı gibi bakar olmuştu. Yorgundum. Bu anı bazen aklımdan geçirir hep daha iyi olacağını düşlerdim. Hiç bir zaman bu bakışları zihnime doldurmamıştım ama. Ne tuhaf değil mi yıllarca hayatımı tek bir düzende götürüp de sonrasında mahveden kişinin hızını alamaması?
   Eslem bana kötü bakan bakışları fark etmiş babası olduğunu bilmediği adama yumruklarını sıkmıştı. "Anne ?"deyince tekrar kendime geldim. "Kızım korkma. Bu..."dedim duraksadım. Oda benim gözlerime bakıyordu. Ne diyecektim? Bu adam senin baban mı? Asla. "Bu amca Burak abinin akrabası. Korkma. Bize zarar vermez."dediğimde tekrar baktı ona. Eslem ellerini çözdü ve ona tekrar bakmaya başladı.Kızımın sinirinin yavaş yavaş geçtiğini fark etmek içimi rahatlatıyordu.

Oktay geçmişle gelecek arasında nasıl bir bağ kurdu bilmiyorum ama Eslem e bir kez daha baktı. "Gel bakalım." dedi Eslem e bana olan sinirini bir kenara atarak. Eslem çekine çekine yanına gitti ama bir gözüde sürekli bendeydi. "Adın ne bakalım senin?" dediğinde Eslem sıkıla büzüle "Eslem." dedi. "Eslem ne güzel bir isim. Baban nerede senin?" dediğinde kalbim küt küt atıyordu. Eslem ne diyecekti? "BENİM BABAM ÖLDÜ." dedi ve önüne baktı. O an Oktay ın gözünde gördüğüm siniri tarif edemezdim. "Deden nerede peki?" Eslem bir süre düşündü. "Annemin babası bize küsmüş. Annem onu kırmış özür dilememiz gerekiyor. Babamın babasını annemde tanımıyor." deyip gülümsedi. "Sen ne şeker ve bilgili bir kızsın böyle.Annen seninle gurur duyuyor olmalı. " dediğinde Eslem bana baktı ve gülümsedi. "Abim her zaman anneni üzecek bir şey yapma diyor zaten. Ben abimin sözünü çok dinlerim biliyor musun?" Oktay kaşını kaldırdı ve dikkatle baktı. "Burak abinin mi?" dediğinde Eslem kafasını kaldırdı. "Evet başka abim yokki benim. Babam iyi ki abimi de yanında götürmemiş. O zaman ona kızabilirdim." dediğinde Oktay ın gözleri doldu.

"Eslem kızım yeter. Hadi odana git ve uykunu açma." dedim. Oktay a döndü ve elini uzattı. "Sizinle tanıştığıma memnun oldum efendim." dedi. Oktay neredeyse gözlerinden yaş akacakken zor da olsa tuttu elini. "Bende küçük hanım. " dedi ve Eslem koştur koştur odasına gitti. ,

Onunla başbaşa kaldığımızda gözleri beni denizinde boğacakmışçasına sıkmaya başladı. Denizin ortasında girdaba yakalanmış ve dönüş yolumu kaybetmişim gibi bir panik oluştu içimde. "Burak ın anlattıkları doğru mu?" dediğinde derin bir nefes aldım. "Evet." dedim. "Neden bana daha önce söylemedin!" dedi Eslem i düşünmüşçesine kısık ama sinirli bir tonda. İçimden ne geçerse söylemek istiyordum. O kadar yıl susmuştum. O kadın yalanının zaferini yaşarken biz burada Burak la mahvolmuştuk. Hadi kendimi geçtim Burak ve Eslem in ne suçu vardı? Biri gençlik döneminde biri bebeklik döneminde babasız kalmıştı. Artık acıyan taraf ben olmayacaktım. Bunun ucunda Oktay bile olsa durmayacaktım.

"Neden biliyor musun ?" dedim. Kafasını salladı neden anlamında. "Çünkü sen o kadına o kadar çok inanmıştın ki kendin uğraşmadın. O kadar korkak ve şüpheci yaklaştın ki ben kendimi sana zaten aklayamazdım. Ne var biliyor musun? Burak bana her zaman inandı. O çocuk yaşında bile benim asla senden başkasına bakmayacağıma inandı. Asla beni kaderime terketmedi. Ama sen ne yaptın? Sanki seninle birlikteyken on kişinin altına yatmışım gibi davrandın. Çocuğumla az daha sokaklara düşecektim ben bir başıma. İnsafsızdın. On sekiz yaşında bir cahil çocuğu çocukla sokaklara atacak kadar kör vicdanlıydın. Sana bu saatten sonra ne diyorum biliyor musun? Bir daha sakın hayatımıza girme. Bunca yıl görünen o ki gayet iyiymişsin çocuklarının yokluğu seni incitmez!" dedim ve ayağa kalkıp kapıya yöneldim. O da ayağa kalktı ve kolumdan tuttuğu gibi canımı yakarcasına umursamazcasına beni incitmeye başladı. "Ulan ben rahat mı uyudum sandın? Her topluma girişimde içimde seni görecek olmak umudu yedi yıllardır. Sen benim her şeyimdin. Ben düz bir adamdım. O raporların değişeceğini bir kadının ne kadar şeytan olacağını nasıl bilecektim? Kolay mı oldu sanıyorsun? O bebeğin benim olmasını ne kadar çok istedim ben haberin var mı?" dediğinde kolumu sirkeledim. "Artık bunların bir önemi yok. Sen ve ben asla bir arada olacak insanlar değilmişiz onu anladım." dediğimde saçlarını yoldu resmen. "Bu ihtimalleri sikeyim ben. O zamanda korkaktın. Şimdide. Ne o? Tekrar benim olursan duramayacağından mı korkuyorsun?" dediğinde sinirden elim havaya kalktı ve suratında hızla patladı. "Yine pisliksin! Evimden git! " dedim. Histerik bir kahkaha attı ve son kez yüzüme baktı. "Bu saatten sonra beni asla durduramazlar." dedi ve çıkıp gitti. ,