*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
"May mga pagkakataon talagang di mo alam kung ano ang dapat mong gawin." -Bob Ong Qoutes
•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•
<3
•*•*•*•*•^•^•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•^
Mataas na ang sikat ng araw nang magmulat ako. Medyo masakit ang aking ulo, at humahapdi ang aking braso. Inangat ko ito at nakita ko ang kunting bahid ng dugo sa pinambalot kong gauge.
Hayss!
Naaalala ko tuloy ang binigkas ni Helena kaninang nililinisanko iting sugat ko. Posible ngang galing sa dagger o anumang matulis na bagay ang sumugat sa akin. Pero ang pagkakaalam ko, binaril niya ako!
Ano ba! Naguguluhan ako. Hindi nagtugma-tugma ang lahat noong nasilayan ko ang walang kwenta kong asawa. Ang iniintindi ko lang naman kasi ay ang pagmumukha niyang gulat na gulat at parang sumabog yung sistema ko nang marinig ko ang putok ng kanyang baril.
Sht. Nagkakandaletssse-letse pala ang lahat kapag nasa tabi-tabi ko lang siya! Urrrgggh!
Bumangon na ako't nag-ayos nang sarili. Pagkatapos ay nagtungo ako sa ibaba, nadatnan ko doon si Hel na nakiki-giyera sa kusina. Pabungad pa lang ako ay siya na agad ang nakita ko na may hawak na turner at takip ng malaking kaldero.
Amoy sunog na rin ang buong paligid.
"What are you doing?" Bungad-tanong ko sa kanya na dahilan para siya'y magulat, nahulog pa niya ang takip ng kaldero na naglikha ng ingy. Tsk! Ito na naman tayo.
"A-ate, i-ipi-ipinaghahanda kita ng a-al-almusal." Sabi niya habang tuliro s pagpulot ng takip ng kaldero.
"Stop right there." Utos ko sa kanya nang akma n siyang tatayo. Andun lang siya na papatayo na, on bended knee. Hinayaan ko labg siya don.
Sinipat ko ang wall clock na nasa tapat ng hapag-kainan. Twelve-fourthy-four-pm.
"For breakfast?" I asked her, lookibg down at her. Tinungala naman niya ako at marahang tumango habang nakangiti. "Ilang oras ka nang naghahanda Helena Torrel?"
"Uhmm?..... Six? Seven? Hours?" Napapangiwi pa nitong sagot.
Napailing na lang ako. Tsk! Tsk! "Same old. Same old devilish Hel."
"Ate naman!" Pagpoprotesta nito.
"Tumayo ka diyan!" At ginawa naman nito ang iniutos ko. "Kainin mo lahat ng niluto mo. Sayang naman."
"Ee, ikaw ate, hindi ka kakain?" She asked in panicked.
"Nope. Nakakasuka kaya niyang niluto mo." Nandidiri kong turan sa kanya sabay tingin sa mga gawa niya.
Over toasted bread, dark tocino, blacken egg, darken rice, and more fried foods na hindi kaaya-ayang tignan dahil sa sunog-sunog na pagluluto.
"YUCK ATEEEEE!!" She exclaumed. "YOURE GONNA LET ME EAT THAT?"
"Then, are you going to serve that to ne?" I asked her sarcastically. Loko tong batang to, alam namang never kong kakainin kahit anong luto niya eh. She's terrible.
"N-no, p-po." She replies.
"Then, eat those food. I'm just gonna pick some fruits at the stand."
"Ok po." Sagot niya habang nakayuko.
"And please, turn off the fire, you don't have any plans in burning this apartment into ashes, do you?" Taas kilay na pagtataray ko sa kanya. "It stinks badly." Tunakpan ko naman ang ilong ko.
