Different wolf {the lupa} = voltooid ✔️

7

Rennen..

Dat was alles wat ik nog kon, en wou.. Rennen weg! Ver weg van hem. Ik wou hem nooit meer zien. Ik wou gewoon alleen zijn.. De straten waren leeg en donker. De klok was zeker allang na de avondklok geslagen. Ik wist dat we dan eigenlijk binnen moesten blijven omdat het gevaarlijk kon zijn.. Maar kom op?!

Hij had hier nooit naar toe mogen komen. Hij had weg moeten blijven van alles en iedereen. Hij zou gewoon terug naar de mensen moeten gaan. Over de grens.. Terug naar, khellam.

En snel ook!

Hoe graag ik het ook aan mijn ouders wilden vertellen, ik kon het niet. Want ik was bang, bang dat hij erachter zou komen..

Nee, nee dat kon ik echt niet! Ze moesten er zelf achter komen.. Misschien, via hints..

Ik zuchte en bleef maar rennen. Al de lichten in de straten waren uit. Zelfs geen straatlantaarns. Ik zag dan ook heel weinig maar genoeg om te zien waar ik moest lopen. Er branden nog 1 licht in het roedelhuis. Waar de mensen samen kwamen bij vergaderingen, waaronder mijn ouders.

Zonder twijfel liep ik er naar toe. Als daar nog iemand was zou vast de deur ook nog open zijn.. Toch? Of niet..

Hij was dicht. Helemaal gesloten. Zenuwachtig belde ik aan. Een paar keer, voor er eindelijk beweging in kwam! Ik hoorde hoe verschillende sloten zich opende en hoe de deur op een klein kiertje kwam te staan.

'Mevrouw prascor?' Ze opende vrijwel meteen de deur.

Er stond een vrouw, van iets in de 30. Ze was klein maar nog wel groter als mij. Ze had ros haar, dat strak in een knot naar achter gebonden was.

Ze was best wel mooi!

Ik liep meteen naar binnen en sloot de deur.

'Moet u niet bij u ouders zijn?' Vroeg ze bezorgd.

Ik schudde mijn hoofd.

'Geen vragen, en alstublieft vertel dit niet aan mijn ouders, ze worden gek als ze horen dat ik nog buiten ben geweest na de avondklok.' Smeekte ik.

De vrouw knikte.

'Ik laat u vanavond niet meer buiten, er zijn hier een aantal hotel kamers, die eigenlijl bedoelt zijn voor als er hier andere roedels op late vergaderingen moeten zijn, maar het is verboden om nu nog naar buiten te gaan dus kan ik u niet laten gaan.' Zei de vrouw.

Ze liep langs me en sloot al de sloten weer.

'Waarom bent u hier nog?' Vroeg ik.

'Ik had nog zeer veel te regelen. En toen ik klaar was, was het al na de avondklok en kon ik even goed al, al de rekeningen betalen en de facturen door lezen.' Begon ze.

Ik knikte.

'En ik zou niet willen dat u het verkeerd opvangt maar we zouden vandaag in de zelfde kamer moeten overnachten omdat de andere kamers in bewerking zijn, want morgen komen er namelijk gasten.'

Ik knikte alweer.
Hier was ik eigenlijk zeer blij mee! Ik wou liefst niet alleen zijn na wat er was gebeurd.

'Zou ik anders kunnen helpen? Ik heb er ervaring mee en later moet ik het hier zoiezo over nemen dus dan word het een beetje een oefening.' Ik haalde mijn schouders op.

Ik mocht vooral niet laten merken wat er zojuist gebeurd was. Ik moest kalm blijven en me bezig houden. En dit zou perfect zijn.

'Als je dat wil, dat zou erg lief zijn!' Ik glimlachte naar haar en liep mee naar haar kantoortje. Het was er zeer klein. En aan de muur hing een foto van volgens mij haar twee kinderen en echtgenoot. Ik glimlachte en ik zag dat ze dat merkte.

'Dat zijn mijn dochters en man.' Ze wees er naar.

'Oh, ze zien er erg leuk uit. Ik zou ze graag eens willen ontmoeten.'

Meteen keek ze somber. Ze keek me even donker aan en weerde haar blik dan van me af.

'Dat zal niet meer gaan.' Ze draaide zich om naar haar werk.

'Oh! Het spijt me zo vreselijk.. Dat was echt niet mijn bedoeling het spijt me.' Zei ik snel..

Ik weet gewoon niet wat ik zeg aangezien Ace ja de Ace me zojuist als zijn Mate heeft verklaard..!

'Het geeft niet.' Een sip glimlachje verscheen om haar lippen.

Wat was ik weer eens dom..

Ik kwam naast haar zitten op een stoel en nam het stapeltje van de rekeningen in mijn handen. Daarna begonnen We er samen aan. Het was niet echt leuk. Maar ook niet saai. En op die manier werden mijn gedachten ook verzet. Dus daar was ik blij mee..

Okeee ik weet het nogal een saai deel maar ik had ni zoveel inspiratie ;s maar ik heb besloten dat ik vanaf nu elke woensdag en zaterdag hiervan een deel maak. We starten woensdag 13 juli xx