Different wolf {the lupa} = voltooid ✔️

32

Het was lang geleden dat ik nog een woord had uitgesproken. Het klonk schor en gebroken in mijn keel. Toen Isis zich met een ruk omdraaide keek ze me met grote ogen aan.
Ik had mijn hoofd gebogen en mijn lippen stevig op elkaar geperst.

'Natuurlijk.' Had Isis gefluisterd die vervolgens de kamer was uitgerend.

Ik liet me achterover zakken op de bank en staarde naar de op slot gedraaide deur.
Ik liet mijn handen op mijn schoot vallen en sloot mijn ogen.
Toen sprong de tv weer aan.
Ik vond het raar dat dit de tweede keer op een dag was en keek er verbaasd naar op.
Ik vroeg me af of dat dit kwam doordat ik tegen Isis gesproken had en bekeek het scherm.
Een onbekend programma was opgestart maar ik had geen zin om het te veranderen.
Toen de tv weer uitviel liet ik me onder mijn dekens zakken en zuchtte diep van vermoeidheid.

Ik wist niet hoe lang ik het nog op deze manier kon volhouden. Ik vroeg me af hoe het zou zijn als ik eindelijk weer zonlicht zou zien.
Ik zuchtte diep. Ik liet mezelf achter over zakken in mijn kussens en bekeek het saaie plafond.
Mijn ademhaling trilde merkte ik op en ik voelde de adertjes in mijn hals kloppen.
Ik liet mijn ogen toe zakken in de hoop dat ik in slaap zou vallen maar het lukte me niet. Ik wist niet hoe laat het was. Het leek net alsof het altijd nacht was en daar kreeg ik de kriebels van.

Toen ik wist dat het uiteindelijk toch niet zou lukken liet ik me overeind rukken.

Plots kwamen al de emoties los. Tranen spoelde zich over mijn gezicht en probeerde een weg te banen naar nergens in het bijzonder.
Mijn handen trilde. Ik probeerde het te stoppen maar het lukte niet echt. Mijn lip trilde en huilende geluiden verlieten mijn mond net als een klein kind. Ik groef mijn hoofd in mijn kussens om het huilen te stoppen maar het lukte niet. Zonder te weten wat ik deed smeet ik het kussen naar nergens in het bijzonder, waardoor het recht op mijn nacht kastje viel en alles wat erop lag omviel.
Een luide schreeuw ontsnapte uit mijn mond en meer tranen vormde zich een weg over mijn wangen heen.

Ik probeerde te kalmeren maar het lukte me niet. Ik wou hier en moest hier weg ik moest naar een ruimte die groter was dan deze ruimte. Naar iets waar iets waar ik niet al dagen lang naar dezelfde muren zat te staren.

Zonder over alles na te denken liep ik in grote passen naar de deur en klopte er hevig op. Maar toen ik merkte dat het niets opleverde liet ik me ervoor zakken en liet de tranen over mijn wangen stromen tot er geen een maar over waren.

----

Ik werd wakker op Een harde oppervlakte. Mijn hoofd bonsde toen ik mezelf overeind trok en om me heen keek. Ik zat tegen tegen de muur aangeleund naast te deur en er lach een wollen deken over me heen. Ik besefte me dat dit er eerder nog niet had gelegen en ik vroeg me af of het Isis was die deze over me heen had gelegd. Mijn rug deed pijn net zoals mijn nek. Toen ik mezelf omhoog trok vroeg ik mezelf meteen af hoe laat het zou zijn. En toen ik op de klok keek zag ik dat het nog maar drie uur was. Maar of dat in de nacht of in de middag was wist ik niet.

Mijn blik ging rond door de kamer en ik gaapte diep toen ik mezelf op bed neer zette. Ik vouwde mijn handen over elkaar en vroeg me af hoe ik eruit zou zien. Waarschijnlijk zat mijn haar in de war en waren mijn ogen opgezwollen door het huilen. Ook wist ik bijna zeker dat er grote paarse kringen onder mijn ogen zaten en dat ik net een bleke zombie leek.
Ik had nog steeds mijn kleren van de vorige dag aan en nam niet eens de kans om me om te kleden.
Toen ik mijn hoofd ophief kwam er een stekende pijn door mijn nek maar ik negeerde het omdat ik al iets veel interessanter had opgemerkt. Het kloppen in mijn hoofd  stopte meteen net zoals al het gevoel in mijn spieren. Er vond zich in de plaats een piepend geluid op te komen in mijn oren. Mijn ogen werden groter en ik had niet eens een idee of wat ik zag waar was. Maar de deur.. Hij stond open..

Tumtumtum!
Spannend binnen kort komt er een deel online over het tweede boek ik hoop dat je het leuk gaat vinden! Maar ik verklap nog niet ;)