Different wolf {the lupa} = voltooid ✔️

25

'Ahren?' Ik haalde een paar keer diep adem. 'Kunnen we praten.'

Hij zat met zijn rug naar me toe op zijn bed. Zijn blik rustte op zijn eigen handen en hij ademde regelmatig.

'Waarover?' Hij draaide zich niet om. Maar dat maakte me niets uit.

'Wie was die Helena?' Ik zette een paar stappen in zijn richting.

'Dat heb ik je al verteld Luna. Het is de waarheid.' Ahren zuchtte diep.

Ergens geloofde ik hem maar ergens ook niet.

'Goed dan.' Mompelde ik. 'Waarom doe je zo?'

'Waarom doe ik wat?' Dit was het moment waarop hij zich omdraaide.

Zijn veel te donkeren Wallen zag je nog Steeds pijnlijk goed in het maanlicht. Hij leek bleek, wat me ontzettend hard pijnigde.

'Zo,' ik hief mijn armen in de lucht en liep nog dichter  naar hem.

'Als het je niet aanstaand ga dan weg.' Mompelde Ahren.

'Wat is er met je.'

'Niets.'

'Zeg het me.'

'Nee.'

'Dus er is iets?'

'Ja.'

Ahren liet zich achterover zakken en staarde nu naar het plafond.

'Vertel op.' Ik kwam naast hem zitten.

'Ik heb het gewoon te druk. Met werk.' Mompelde hij.

Hij had al een hele dag niet gewerkt.. Ik geloofde hem niet. Maar omdat ik bang was hem boos te maken besloot ik er niet op in te gaan en te knikken.

'Wil je hier blijven..'

Ahren staarde me even aan.

'Ja..'

'Dank je Luna.' Ahren ging weer recht op zitten waardoor we elkaar aan konden kijken.

'Je stinkt.' Merkte ik op.

Ahren lachte.

'Nee echt.' Ik snoof.

'Wel bedankt.' Mompelde Ahren.

'Je moet in de douche.' Vertelde ik hem simpel.

'Prima. Wacht hier.'

Ahren stond op en verliet de kamer geluidloos. Toen ik de kraan hoorde stromen liet ik me achterover vallen op zijn on opgedekte bed.
Ik moest aardig tegen hem zijn wist ik. Alleen dan kon ik zijn vertrouwen winnen. En het werkte. Mijn wolfsgeest had gelijk.
Terwijl ik wachtte tot Ahren klaar was bekeek ik mijn vingers. Mijn nagels waren afgebeten. Lelijk als je het mij vraagt. Maar het maakte me niet erg veel uit. Het waren maar nagels toch?
Ik zou er verder toch niet veel meer mee kunnen doen.
Ik hoorde het water van de douchekraan stromen en luisterde er naar. Nu ik hier zo zat merkte ik pas hoe moe ik was. Ik had pijn op mijn benen van de vreselijke blauwe plekken die nu paars leken te zijn.
En ik had geen zin meer om op te blijven zonder reden.
Geluid loos trok ik mijn schoenen uit en kroop onder de nog bezwete lakens van Ahren.
Zijn kussens roken naar hem en voor een deel naar alcohol en zweet. Maar het maakte me niets uit. Ik was moe en als snel raakte ik toch gewoon aan de geur en dompelde ik onder met het geluid van stromend water.

---

'Luna?'

Ahren mompelde iets in mijn oor.
Ik knipperde met mijn ogen die nog slaperig waren en merkte dat het nog donker was.
Ik voelde een zwaar gewicht om mijn middel en merkte dat zijn arm om me heen lag. Onze armen waren in elkaar verstrengeld en hij ademde een frisse geur uit in mijn nek.

Toen ik me omdraaide merkte ik dat zijn haar nog nat was. Dat betekende dat het nog niet zo lang geleden moest zijn dat hij in de douche geweest was.

'Ik zit op mijn kantoor oké? Als je iets nodig hebt kom je maar. Mijn deur staat altijd open. Ik ben straks weer terug.' Hij gaf me een kus in mijn nek.

we lagen oog in oog naast elkaar. Zijn ogen zagen er lichter uit als anders en hij liet een glimlach zien.

'Wat moet je doen?' Mompelde ik.

'Zaken, met district 11 het is niets speciaals ik ga niet uit huis. En als je wilt kan ik hier komen werken maar ik ben bang dat ik je dan stoor.' Zei hij.

'Ja het geeft niets. Ik zal komen wanneer ik je nodig heb bedankt.' Ik slikte even.

'Als je wilt blijf ik nog wel even tot je slaapt.' Vertelde hij me.

'Ja. Ja dat zou leuk zijn.' Ik duwde mezelf dicht tegen het warme lichaam van Ahren aan die zijn arm nog strakker om me heen sloeg. Hij gaf me een paar kussen in mijn nek en liet zich dan weer achterover vallen.

Hij rook lekker. Zijn lichaam rook naar vanille en Kokosnoot, en zijn haar rook naar iets wat ik niet kon omschrijven. Ik liet me zelf in slaap vallen met Ahren's lekkere geuren aan mijn zijde.

Toen ik weer wakker werd was Ahren nog steeds niet terug. Het was nog steeds donker maar ik had niet het gevoel dat ik nog moe was.
Ik liet mezelf overeind trekken en bekeek de donkere ruimte. Ik kon de schaduwen van verschillende meubel stukken lezen maar meer niet.

Snel zocht ik het nachtlampje naast Ahren zijn grote bed en klikte op het knopje om hem aan te steken. Toen er een fel licht de kamer op Brande kneep ik mijn ogen tot spleetjes. Ik probeerde gewend te worden aan het felle licht en kroop het bed uit. Ik bekeek zijn kamer even en vond een klok die zich boven zijn badkamer deur bevond.
Het was 4:00 merkte ik op. En ik vond dat het wel tijd werd voor hem om terug te komen.

Toen ik nog verder om me heen keek merkte ik een kast op waarvan een van de lades half open getrokken was.

Een glinstering trok mijn aandacht en ik liep er naar toe om het te bekijken. Het was geen grote schuif. Er lagen enkel een paar brieven en een zilveren ketting in. Het was een vrouwen ketting dacht ik. De hanger was een Bordeaux rode steen die mooi afgerond was. Erom zat een zilveren rand, alsof de steen in een hoesje was gestopt. Het leek me een zware ketting. De steen voelde ook zwaar wanneer ik hem in mijn handen nam. Ik vroeg me af wat het was. Misschien een erf stuk. Omdat ik dacht dat het misschien dier baar was legde ik het snel terug en toen ik de schuif verder door zocht bleef mijn aandacht op iets veel interessanter hangen. Ik merkte nu pas dat het niet maar een paar brieven waren.
Nee, het waren mijn brieven.
De brieven die ik aan mijn ouders had geschreven. De brieven waarvan Ahren had beloofd ze naar hen door te sturen. Mijn brieven aan mijn familie..

Nieuw deel.. Hoe denken jullie dat Luna hier op gaat reageren.. :o Tumtumtum