Different wolf {the lupa} = voltooid ✔️

31

'Je moet echt je ontbijt op eten Luna.' Isis zat naast me op de sofa. Ze had besloten samen met me te eten.

Ik keek naar mijn bord en dan weer naar Isis.

'Raven heeft het voor je gemaakt.. Helpt dat?' Ze probeerde het echt. Ervoor te zorgen dat ik zou eten. 'Alsjeblieft Luna eet iets!'

En dat was wat ik dan ook deed.
Ik wou niet dat Isis zich rot zou voelen. Dus at ik mijn ontbijt in stilte op, tegen mijn zin in.

'Dank je.' Mompelde ze terwijl ze zelf ook aan haar ontbijt begon.

Toen we klaar waren keek ze me bedenk vol aan en ze opende haar mond een paar keer maar sloot die vervolgens ook weer.

'Als je nooit meer iets gaat zeggen word ik bang. Luna alsjeblieft zeg wat. Het maakt niet uit wat. Al is het maar een letter. Alsjeblieft.' Ze smeekte zo erg dat het pijn deed. Maar ik sloot mijn ogen en boog mijn hoofd waardoor mijn haar voor mijn ogen viel.

'Ik kom vanavond weer terug.' Mompelde ze waarna ze opstond en naar de deur toe liep.

Ze liet me alleen achter.
En meteen voelde ik me slecht voor haar. Wat moest ze wel niet van me denken.
Maar ik kon het gewoon niet. Ik wist niet hoe het kwam maar het lukte me niet om ook maar 1 woord uit te spreken.

Ik streek mijn kleding glad en stond op van de sofa waar ik met Isis had gezeten.
Ik liet mezelf door de kamer trekken en bekeek de meubel stukken die nu al vol zaten met stof.

Plots hoorde ik een klik. En ik wist meteen van wat het kwam. Van de televisie. Maar gek genoeg stak ik er geen aandacht in en ging verder met het rondlopen door de kamer.
Ik vroeg me af hoe ik er uit zou zien, zo miserabel. En ik vroeg me af hoe ik er uit moest zien in iemand anders ogen.

Toen ik me op bed liet zakken staarde ik een lange tijd naar de deur. Zeker een uur dacht ik. Want toen ik mijn blik er van afwende stond de televisie al weer uit.

Niet veel later hoorde ik een kleine klop op de deur en ging de deur open. Een lange vrouw kwam de kamer in gelopen. Ik wist dat het een bediende was aan haar kleding. Het verbaasde me dat ze haar hoofd niet gebogen hielt en glimlachte naar me. Ze bleef recht voor me staan en begroette me.

'Hallo mevrouw. Ik ben hier om uw bed op te dekken en uw lakens te verversen. Ook vroeg ik me af of u misschien in bad wil. Of in de douche. En is u shampoo al op? Want dan kan ik er wel extra geven.' Ze keek me glimlachend aan.

En ik knikte alleen maar waarna ik op stond en haar mijn bed liet bekijken.

'Moet ik u helpen met de douche te laten lopen?' Ze keek me van topt teen aan maar ik schudde mijn hoofd. Uit welke eeuw kwam deze vrouw?
Meteen schaamde ik me voor mijn gedachten en liep snel naar badkamer waarna ik de deur achter me dicht trok en de douche opzette.

Ik had me verheugd om weer onder de douche te gaan. Maar tien ik dat deed leek alles aan me vast te plakken. Daarom douchte ik ook veel minder lang als vorige keer en kwam er snel weer uit.
Ik zag er beter uit merkte ik op. En ik vroeg me af of dat kwam door het feit dat ik de laatste tijd beter at en dronk doordat Isis me er toe dwong. Of door het feit dat ik juist had gedoucht en er proper uitzag.

Ik waste mijn gezicht een paar keer in de hoop mijn sombere uitstraling weg te wassen maar dat lukte niet. Het leek net of het alles alleen nog maar erger maakte.

Toen ik klaar was en ik mijn kamer in kwam waren de borden die er nog stonden van heg ontbijt weg. En was mijn bed netjes opgedekt.
Ik zuchtte diep en liet me er op zakken. Ook stond er een nieuwe set van shampoos en zepen op mijn nachtkastje.
Ik vroeg me af wat de naam van de vrouw was. Maar ze toonde een uitstraling die ik graag mocht. Die me.. Opklaarde?

Ik zuchtte diep en liet me voor de zoveelste keer weer achterover vallen in mijn kussens. Meteen werd ik overweldigd door de geur van lavendel. Ik ademde diep in en uit en bekeek de verschillende haar shampoos.
Een anti roos shampoo, een anti klit shampoo. Shampoo voor glanzend haar, een shampoo voor zacht haar. En een shampoo waar bij de geur lang bleef zitten.

Ook was er zeep voor een normale huid. Voor gevoelige huid. En Voor een zachte huid te krijgen.
Ik merkte dat ze allemaal van het zelfde merk was, dat voor mij nogal onbekend was.

--

Tijdens het avond eten was Isis alweer opgedoken met twee borden bij zich.
Ze was blij te zien dat mijn bed opgedekt was en dat de kamer er niet meer zo rommelig uitzag.

'Goedenavond Luna.' Mompelde ze waarna ze ging zitten en een plaats vrij hielt voor mij.

Ik kwam naast haar zitten en begon geluidloos aan mijn eten.
Ondertussen probeerde Isis weer woorden uit me te krijgen, wat behoorlijk hard mislukte.
Ze begon weer over hoe het met Ahren ging. En wat er nog was gebeurd in deze vreselijke buurt. Maar ik had niet erg geluisterd. Ik was de deuk bezig met mijn eten en het spelen ervan.

'Luna?' Mompelde ze ongerust. 'Denk je dat je ooit nog wat gaat zeggen?'

Ik draaide me naar haar om en haalde mijn schouders op.

'Ik mis je stem Luna. Hij was zo rustgevend. Ik mis hem. Luna alsjeblieft kom terug.' Vertelde ze me. Ze legde haar handen op mijn schouder. 'Denk er alsjeblieft over aan oké?' Ze wachtte niet op antwoord. Ze stond op en liep teleurgesteld en zuchtend naar de deur. Net zoals ze had gedaan voor het ochtend eten.
Maar deze keer werd ze tegengehouden. Door mij..

'Vertel Ahren dat het me spijt.'