Different wolf {the lupa} = voltooid ✔️

35

Mijn ogen werden groter. Ik bekeek mijn op slotte kamer deur een tijdje en keek toen woest om me heen.
Iemand wist misschien wel dat ik buiten was geweest.. Iemand..
Ik duwde mezelf tegen de deur aan en keek goed om me heen.
Ik hoopte maar dat Isis zou komen zoals Raven me vertelde dat hij haar naar me zou sturen. Anders zou ik geen idee hebben wat ik moest doen.

Ik haalde diep adem en probeerde mezelf zodanig tegen de deur te zette dat ik zo min mogelijk opviel.

'Luna.' Fluister-riep iemand.

Ik ging abrupt overeind staan en zocht de gangen door.
Ik hoopte met heel mijn hart dat Isis daar stond en ik was blij dat ik gelijk had.
Ze kwam van de rechter gang naar me toe gelopen en keek me met grote ogen aan.

'Hij is op slot Isis.' Fluisterde ik.

'Ja. Ik weet het. Ik was hem op slot komen doen. Maar Raven was juist alles komen zeggen. Als je me er even door laat kan ik de deur openen want je wilt toch niet dat we betrapt worden he?'

Meteen zette ik een stap opzij en ze opende de deur snel. Toen ik als eerst naar binnen toe liep kwamen er rillingen door mijn lichaam heen. Meteen kreeg ik weer al mijn emoties over me heen. Alsof er een deken over me heen werd gegooid.

'Luna! Wat in hemelsnaam heb jij uitgespookt.' Snauwde Isis zodra de deur achter haar dicht was.

'Iemand had hem open gelaten.' Mompelde ik. 'En ik heb Ahren met Helena zien zoenen.'

'Flik dat nooit meer! En ja.. Raven vertelde het me. Ik vind het heel erg voor je Luna. Maar trek je er maar niks van aan oké?'

'Ja. Ja Isis.' Mompelde ik.

'Raven zei dat je me moest spreken?'ze kwam naast me zitten.

Ze zat nog in haar pyjama en haar haar zat warrig op haar hoofd. Ze zag er moe uit. Raven had haar duidelijk wakker gemaakt. Dat kon je gewoon zien aan haar ogen.

'Ja, je moet me helpen.' Fluisterde ik. 'Ik wou het je al eerder vragen. Veel eerder maar het ging steeds beter. Maar dit komt nooit meer goed. Isis je moet me helpen met ontsnappen.'

Isis keek me met grote ogen aan. Ze beet op haar lip en staarde me verward aan.

'Luna. Dat zal niet gemakkelijk zijn. Ik wil je wel helpen. Maar je zou niet weten wat er met me zou gebeuren moest ik.. Moest ik dit doen.'

'Misschien niet. Maar niemand hoeft het te weten. Je moet er gewoon voor zorgen dat Ahren weer een dag weg gaat zodat ik door het raam kan..' Zei ik hoopvol. 'Dit is mijn thuis niet Isis. Ik hoor in mijn district te zitten. Bij mijn ouders. Niet hier. Niet bij Ahren. Nee alsjeblieft Isis.'

'Maar. Maar betekend dit dat ik je nooit meer terug zie?'

'Ik.. Isis.'

'Luna. Waarom zou je gaan?' Ze schudde haar hoofd.

'Kijk dan. Waarom zou je niet gaan.' Ik wees door de kamer.

'Ik weet niet of ik je hiermee kan helpen.'

'Je moet er alleen achter zien te komen wanneer Ahren weer eens een dag weg is. En de deur van mijn kamer open laten.' Ik keek haar verwachtingsvol aan.

'Ik.. Oké. Maar als het lukt. Zie ik je dan ooit nog?' Ze keek me aan.

'Natuurlijk zie ik je ooit nog.' Al wist ik niet of dat zo zou zijn.

'Ik help je.' Zei ze. 'Ik zal je helpen. Als jij er voor zorgt dat niemand het te weten komt. Ik laat je morgen weten wanneer.'

'Ik hou van je Isis.' Zei ik haar. 'Je weet niet hoeveel dit voor me betekend.'

'Ik hou ook van jou Luna.'

Ik zuchtte diep.

'Maar nu moet je slapen. Het is heel laat en je hebt het nodig dat zie ik aan je kom op.' Ze trok me naar bed en liet me er in zakken. Ze stopte me helemaal onder tot ik goed lag. Daarna deed ze het licht uit en verliet ze de kamer.

Ik weet het dat het een kort deel is. Maar we zijn bijna aan het einde gekomen dus! Omfg allez ja xx