Aşk insanın hayattan gelen en güzel emrivakisidir ve aşk hayatın planlara dayalı kısmında olmayacak kadar delice bir duygudur...
Öldürmek istediği kıza tutunan genç bir adam ve hiçbir şeyden haberi olmayan masum bir kız...
Genç kız, adamın kurumuş ç...
Selâmûn aleyküm arkadaşlar. Hikâyemizin son bölümü ve ben biraz mutlu biraz buruk hissediyorum. İlk bölümden son bölüme kadar beğeni ve yorumlarınızla beni mutlu ettiğiniz için teşekkür ederim. Her şey çok güzeldi. Her şey için canı gönülden tekrar teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız. ❤
Şu an çok ama çok yoğun bir döneme girmiş bulunmaktayım. Yazmayı bırakmıyorum fakat bir süre için Wattpad'de yazmaya ara verebilirim.
Kısa bir süre için son kez, keyifli okumalar dilerim.
Selâm ve dua ile... Allah'a emanet olun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9 AY SONRA
Gülmemek için ki kendimi zor tutarken elimi belime koyup, yavaş adımlarla Ali'nin yanına doğru yürüdüm.
"Nasıl da yakışır eline!"
Sesimle Ali'nin yüzü bana döndü. Sonra ne dediğimi yeni anlamış olacak ki yüzünü buruşturarak tekrar işine yöneldi.
"Bak kızım, baban bizim için neler yapıyor."
Tuttuğum kahkahalar artık mutfakta yankılanırken Ali bulaşık makinesine koymak için elinde tuttuğu tabakla bana döndü.
"Bu fedakarlığını hiç unutmayacağız babası."
Ali'nin yüzüne kocaman bir gülümseme yayılırken elindeki tabağı da bulaşık makinesine yerleştirdi. Makinenin kapağını kapatıp düğmesine bastıktan sonra bana doğru hızlı adımlarla gelmeye başladı.
9 aylık bu dönemde yanımdan iş için olmadığı sürece kolay kolay ayrılmadığı gibi iyice büyüyen karnımla eğilip kalkmam zorlaştığı için ev işlerine bile yardım ediyordu. Anlattığım saçma sapan şeyleri sessizce dinliyor ve karmakarışık olan duygularımda sabırla beni teskin etmeye çalışıyordu.
Yanıma gelip yüzümü ellerinin arasına aldı. Sonra yüzünde muzip bir sırıtış oluştu ve yine muzip bir sesle konuştu.
"Eskiden çok zayıftın, hani kuş kadar yemek yiyordun ya, yüzünü avuçladığımda ellerim arasında kayboluyordu. Şimdi biraz kilo aldın, daha iyi oldu."
Bir yanım buna kahkahalarla gülmek isterken, hamilelik hormonlarımın öncülük ettiği taraf daha baskın geldi ve gözlerim dolarken ağlamaklı sesimle dudağımı bükerek konuştum.
"Çok kilo aldım değil mi? Artık eskisi kadar sevmiyorsun da beni. Bak başka birine bakarsan o gözlerini oyarım."
Ali'nin yüzündeki muziplik silinirken yine de gülümsemesi yerini koruyordu. "Ben seni her halinle seviyorum çimen göz."
