Κεφάλαιο 9

1K 160 13
                                    

Ο Γκάμπριελ δεν θα μπορούσε να μην προσέξει πως κοιτούσαν κάποιοι απ' τη φρουρά του τη κοπέλα.
Κάθε φορά που περνούσε τραβούσε όλα τα βλέμματα πάνω της.
Δεν ήθελε κανένας να την κοιτά, πόσο περισσότερο να την αγγίξει.Θα έκοβε τα χέρια όποιου τολμούσε να τα ακουμπήσει πάνω της.

"Τι θα γίνει επιτέλους,θα την κάνεις την κίνηση σου ή προτιμάς να τη φαντάζεσαι μονάχα. Εγώ πάντως έχω σκοπό να κάνω την κίνηση μου φίλε μου".

Ο Γκάμπριελ σηκώθηκε απότομα και κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος του Ουίλιαμ ενώ εκείνος τέντωσε τα χέρια του μπροστά προσπαθώντας να τον κρατήσει σε απόσταση. Αν και έκανε το σοβαρό ένα γέλιο ξέφυγε απ' το στόμα του.

"Ηρέμησε φίλε,δεν θα κάνω κίνηση προς το κορίτσι σου?".

"Δεν είναι κορίτσι μου,βλάκα. Για ποιά μιλάς όμως εσύ?".

"Για τη λαίδη,την προστατευόμενη σου".

"Τη Ραβένα?",είπε μέσα απ' τα δόντια του ο Γκάμπριελ και κινήθηκε για άλλη μία φορά απειλητικά προς τον Ουίλιαμ.

"Τι είναι πάλι?Δεν πιστεύω να λυμπίζεσαι  κι αυτή?".

"Αυτή,δεν είναι για παιχνίδια Ουίλιαμ. Μην και την πληγώσεις περισσότερο απ' ότι ήδη είναι,θα 'χεις να κάνεις μαζί μου",βρυχήθηκε ο Γκάμπριελ έχοντας απειλητική διάθεση προς το φίλο του.

Ο Ουίλιαμ κατέβασε το κεφάλι.

"Δεν θέλω να την πληγώσω. Ποτέ δεν μου πέρασε απ' το μυαλό. Θέλω μόνο, να απ'όταν πρωτοαντίκρυσα τα μάτια της, εγώ,να εγώ την σκέφτομαι συνέχεια".

Ο Γκάμπριελ γούρλωσε τα μάτια μην πιστεύοντας τι είχε μόλις ακούσει. Όταν ομως συνηδητοποίησε τι του λεγε ο φίλος του, έβαλε τα γέλια.

"Την αγαπάς!", του είπε χλευάζοντας τον.

"Ωχ! Φίλε ποιός είναι ο βλάκας τώρα.Δεν είναι να σου λένε τίποτα",γκρίνιαξε ο Ουίλιαμ κι έφυγε ακούγοντας πίσω του το βαθύ γέλιο του Γκαμπριελ.

••

"Σήμερα έχεις τη μέρα ξεκούρασης σου,κορίτσι μου,να  κάνεις ότι επιθυμείς,δεν θα σε χρειαστώ εδώ".

Η υπεύθυνη του κάστρου ήταν μία καλή γυναίκα γύρω στα 50, αρκετά σκληρή όταν έπρεπε αλλά αν έκανες ότι σου  λέγε χωρίς αντιρρήσεις δεν είχες μπελάδες μαζί της.
Τη Μαριον τη συμπάθησε απ' την πρώτη κιόλας στιγμή.
Ήταν οι λεπτοί κι ευγενικοί της τρόποι,δεν ήξερε η  γυναίκα, όμως είχε κάτι αυτό το κορίτσι που ξεχώριζε απ' όλες τις άλλες εκεί μέσα.
Ήξερε τη Σεσίλια σαν μητέρα της κι αυτή της είχε φανεί καλή απ' την αρχή.
Οπότε,όπως συνήθιζε να λέει, μία  σωστή μάνα μεγαλώνει σωστά παιδιά.

Αιχμάλωτη Του Μίσους Τηςحيث تعيش القصص. اكتشف الآن