Μια ακόμα βαρετή μέρα αρχίζει και εγώ δν έχω καμία όρεξη να πάω στο σχολείο.Οι ακτίνες ττ ήλιου μπαίνουν από το παράθυρι μμ και ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μμ.Ανοίγωντας τα μάτια μμ αντικρίζω τον απέναντι μωβ άδειο τοίχο μμ και με αργές κινήσεις κατάφερα να συκωθώ από τον παραδεισό μμ το κρεβάτι μμ.Καταβαίνωντας τα σκαλιά αντίκρισα την μητέρα μμ να είναι στην κουζίνα και να ετοιμάζει το πρωίνο μμ.
''Καλημέρα μαμά''είπα χαμογελώντας και κάθησα στο τραπέζι.
''Καλημέρα αγάπη μμ''είπε και γύρισε προς εμένα κρατώντας σε ένα πιάτο νόστιμες τηγανίτες.
''Το αγαπημένο μμ''είπα και μόλις έφτασε το πιάτο μπροστά μμ άρχιζα να μυρίζω την υπέροχη οσμή που μμ έφερναν οι τηγανίτες.
''Χαχαχαχα.Άντε τυχερούλα θα φας το αγαπημένο σσ πρωινό είδες τι μάνα έχεις''είπε κάπως αλαζονικά καθώς και κωμικά.
''Την καλύτερη ττ κόσμουυ''είπα και την φίλησα στο μάγουλο.
Ύστερα άρχιζα και έτρωγα τις λαχταριστές τηγανίτες μμ.Αφού τελείωσα συκώθηκα και κατευθύνθηκα στο μπάνιο.Αφού τελείωσα πήρα την τσάντα μμ και αφού χαιρέτησα την μάνα μμ έφυγα από το σπίτι.Ο πατέρας μμ δουλεύει από πολύ πρωί και έρχεται αργά την νύχτα.Λίγες είναι οι φορές που προλαβαίνω και τον βλέπω λίγο και λέμε καμιά κουβέντα.Τέσπα αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Φτάνοντας στην εξώπορτα ττ σχολείου βλέπω τα παιδιά που δυστυχώς πρέπει να ανέχομαι στην τάξη μμ αλλά γενικά στο χώρο ττ σχολείου.Δν τους πάω μία όχι ότι αυτοί με πάνε.
Αγνοώντας τα καθυστερημένα-κακομαθημένα-χαζά-σνομπ παιδιά φτάνω στην αυλή.Προχωράω λίγο και βλέπω εξεταστικά μέσα σε αυτό το πλήθος μήπως και δω την κολλητή μμ Μαρία.Έτσι όπως είμαι ακούω την φωνή της και γυρίζω πίσω και την βλέπω να τρέχει σαν τρελή προς το μέρος μμ.Ομγ δν θα ζήσω αντίο κόσμε.
''Που είσαι βρεε;;;''λέει και κατευθύνεται με τόσο δύναμη πάνω μμ που νόμιζα πως θα πέφταμε κάτω και δν θα συκωνόμασταν ΠΟΤΕ.
''Αααααα''φώναξα και έβαλα όση δύναμη μπορούσα για να μην σκοτωνόμασταν και οι δύο.Τελικά δν πέσαμε και σωθήκαμε.Πραγματική ηρωίδα μιλάμε εντάξει δν παίζομαι η τύπισα.😂
''Χαχαχαχαχα.Είμαστε τρελές''λέει και με αγκάλιασε σφιχτά που νόμιζα πως θα πέθαινα.
''Μαρία ηρέμησε θα με σκοτώσεις έτσι όπως κάνεις.''της είπα και εκείνη απομακρύνθηκε χαμογελώντας.
''Συγνώμηηη!!!Έλα,πάμε να κάτσουμε σε κανά παγκάκι''μμ λέει και εγώ γνέφω θετικά.
Βρίσκουμαι ένα παγκάκι και μόλις καθόμαστε ωραία και καλά τσουπ βλέπω ένα πρόσωπο που δν θέλω να δώ μπροστά μμ.
''Τι γίνετε Κατερινάκι;''λέει με αυτό το πονηρό χαμόγελο που όποτε το βλέπω το πρώτο πράγμα που μμ έρχεται να κάνω είναι να ττ αστράψω μία και να δεί μετά την γλύκα.
''Βράζει και χύνεται και μην με λες έτσι''είπα με θυμωμένα κοιταζοντάς τον στα μάτια.
''Πως Κατερινάκι;''είπε και γέλασε το γουρούνι.
''Χα-χα-χα γελάσαμε.''είπα κοιτάζωντας αλλού αποφεύγωντας τον πρόσωπο του.
''Εγώ πάντως γέλασα για σένα δν ξέρω και δν με νοιάζει να σσ πώ.''είπε και στο πρόσωπο ττ είχε σχηματιστεί αυτό το αλαζωνικό χαμογελό ττ.ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΩ.
''Φύγε ρε Σταύρο,δλδ έλεος.''άκουσα την Μαρία δίπλα μμ να ττ λέει κατηγορηματικά.
''Καλά....θα τα ξαναπούμε δν χανόμαστε''είπε χαμογελώντας και πάτησε το μάτι.
Αα νν ξέχασα να σας συστήσω τον Σταύρο.Τον λένε Σταύρο και δυστυχώς έχω την τιμή να τον έχω στην τάξη μμ ακριβώς απεναντί μμ.Είναι ένα από τα bad boy ττ σχολείου και συνέχεια ασχολείται και κοροϊδεύει τους άλλους.Μην τον βλέπετε έτσι αυτή είναι η μόνη η αρχή.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χέυυ💘αυτή είναι η πρώτη μμ ιστορία και είμαι αρκετά ενθουσιασμένη.Θα προσπαθήσω να ανεβάζω όσο πιο συχνά μπορώ.
Ελπίζω να σας αρέσειι😉
Byeeeee
