Είχε πλησιάσει πολύ κοντά.Συνέχιζα να διαβάζω την ερώτηση καθώς η πόρτα ανοίγει και γυρνάμε ξαφνιασμένη και οι δύο τα βλέμματα μας.
"Ωχ σας διέκοψα!!Συγνώμη.Συνεχίστε εσείς απλώς έφτιαξα κέϊκ και είπα να κεράσω και τον Σταύρο μας"είπε γλυκά.
"Μαμά δν μας διέκοψες από κάτι.Ευχαριστούμε"είπα και ο Σταύρος απομακρύνθηκε από κοντά μου.
"Σας ευχαριστώ πολύ κ.Μυρτώ"είπε γλυκά και η μητέρα μου με ένα χαμόγελο έφυγε από το δωμάτιο μου.
"Μπορούμε να έχουμε ένα διαλειμμάτακι έτσι;"είπε χαμογελαστά.
"Ναι φυσικά"είπα ειρωνικά.
"Ωραία"είπε και πήρε το πιάτο με το κέϊκ και άρχιζε να τρώει.
Εγώ απλώς ήθελα να τελειώσουμε την εργασία και προσπαθούσα να βρώ τις απαντήσεις στις άλλες 2 ερωτήσεις που μας έμεναν.
"Δν θα φας;"τον άκουσα να ρωτάει και αμέσως γύρισα στριφογυρίζωντας την καρέκλα.
"Όχι"είπα και καλά γλυκά.
"Τι έπαθες ρε;"σηκώθηκε από το κρεβάτι και ήρθε δίπλα μου.
"Απλώς θέλω να τελειώσουμε την εργασία και θέλω να βγει καλή και να πάρω βαθμούς."είπα και ξεφύσηξα.
"Ρε Κατερίνα εσύ είσαι μαθήτρια του 19 και αγχώνεσαι για μια εργασία που την έχεις στο τσεπάκι σου;Εγώ πρέπει να ανυσηχώ που."είπε και μου χαμογέλασε.
"Ναι οκέυ αλλά εντάξει αυτή η εργασία θα μου δώσει έξτρα πόντους.Και εσύ δν ανυσηχείς καθόλου όμως"του είπα σταυρώντας τα χέρια.
"Εε σιγά μωρέ"είπε βάζωντας τα χέρια πίσω από το κεφάλι του.
"Τέλος πάντων.Να συνεχίσουμε;"τον ρώτησα γλυκά.
"Ναι"είπε ξερά.
Είχαμε απαντήσει την 2η ερώτηση και μας έμενε η τρίτη.
"Λοιπόν φτάσαμε στην πιο δύσκολη ερώτηση για αυτό θέλει συγκέντρωση"τόνισα την λέξη'συγκέντρωση'.
"Ναι"είπε καθώς εγώ διάβαζα την ερώτηση ενώ ένιωθα τον Σταύρο κοντά μου.Μόλις τελείωσα την ανάγνωση μου άρχιζα να εξηγώ με λίγα λόγια την δικιά μου ιδέα για το μήνυμα που προσφέρει και σαν παιδαγωγικό και ως εκπαιδευτικό.Γύρισα να τον κοιτάξω για να δώ εάν συμφωνούσε.
"Λοιπόν,τι λες σου αρέσει η ιδέα μου;"είπα χαρούμενη.
"Φυσικά"είπε βαριεστημένα.