Είμαστε στο 3ο διάλειμμα και η Μαρία πεινούσε και πήγαμε στο κυλικείο.Καθώς πηγαίναμε προς το κυλίκειο εγώ έκατσα στον τοίχο καθώς απέναντι μου ήταν οι σκάλες.Έκατσα και περίμενα την Μαρία γιατί δν ήθελα να είμαι μες τον κόσμο.Είχα ακουμπησμένο το κεφάλι μου στην γωνία που έκανα ο τοίχος και επειδή βαριόμουν έστρεψα το βλέμμα μου προς τα σκαλιά.Είδα τον Πάρη να φιλάει μια κοπέλα.Κοκκάλωσα δν ήξερα τι να κάνω.Απλώς έμενα εκεί να κοιτάζω καθώς είχα ανοιχτό το στόμα μου.
"Έλα πάμε"είπε η Μαρία αλλά εγώ δν απαντούσα.Ακολούθησε το βλέμμα μου και είδε τον Πάρη.
"Κατερίνα μου;"με ρώτησε καθώς δάκρυα είχαν αρχίσει να ακουμπάνε τα μάγουλα μου.
"Όλα ήταν αλήθεια.Είμαι τόσο ηλίθια που δν πίστεψα τον Σταύρο"είπα καθώς σκούπιζα τα δάκρυα μου.
"Έλα πάμε να ηρεμήσεις κάπου αλλού.Ο χώρος είναι περιτρυγυρισμένος με ψεύτες και υποκριτές."άρχιζε να φωνάζει την τελευταία πρόταση.Ο Πάρης γύρισε και μας είδε.Άρχιζε να τρέχει και εμείς το ίδιο.Σε κάποια φάση μας έχασε και πήγαμε πίσω από το σχολείο.Όμως για κακή μου τύχη μας βρήκε.
"Κατ μου δν είναι αυτό που νομίζεις"είπε καθώς με κοιτούσε στα μάτια.Έκανα νόημα να φύγει η Μαρία γιατί ήθελα να ξεθαρίσουμε κάποια πράγματα αλλά εκείνη δν έφευγε.
"Δν θα σε αφήσω με αυτόν"είπε νευριασμένη.
"Μαρία,αφησέ μας μόνοι."είπα ήρεμα και εκείνη άκουσε την διαταγή μου.
"Ένοια σου και τα ξέρω όλα"είπα σταυρώντας τα χέρια.
"Ποιά όλα;"είπε τρομαγμένος.
"Για τον χαρακτήρα σου.Βασικά για το πως συμπεριφέρεσαι στα κορίτσια."είπα θυμωμένη.
"Ο Σταύρος σου το είπε έτσι.Θα τον σκοτώσω τον μαλάκα"είπε νευριασμένος χτυπώντας τον τοίχο με γροθιά.
"Να τον αφήσεις ήσυχο.Καλά έκανε και μου άνοιξε τα μάτια αλλιώς θα με είχες φλωμώσει στο ψέμμα.Πόσο καιρό είσαι με την κοπέλα;"του είπα σοβαρά.
"Άσε μας μωρέ με τον ηλίθιο.Κατ σ'αγαπάω σε παρακαλώ.Δν είμαστε καιρό.Ούτε καν καιρό."είπε πλησιαζοντάς με.
"Έτσι δείχνεις την αγάπη σου;Συγνώμη αλλά τέτοιες αγάπες να μου λείπουν.Ξέρω ξέρω σήμερα την βρήκες και αύριο θα βρεις άλλη.Πάρη τελειώσαμε.Βασικά δν είχαμε αρχίσει κάτι αλλά εγώ νόμιζα πως θα μπορούσαμε να αρχίσουμε.Φύγε και μην μου ξανά μιλήσει."είπα και πήγα να φύγω αλλά με σταμάτησε το μπράτσο του.
"Σε παρακαλώ Κατ.Μην φύγεις.Δν θα ξανά γίνει.Σε παρακαλώ."είπε λυπημένος.
Ακούω βήματα να έρχονται.Βλέπω την Μαρία να φωνάζει στον Σταύρο ο οποιός έρχεται προς το μέρος μας.
"Σταύρο..άστον"έλεγε η Μαρία.
"Τι έγινε ρε μαλάκα;Ήρθες να απολογηθείς;"άρχιζε να πλησιάζει τον Πάρη.
"Σκάσε.Δν σε αφορά η συζήτηση μου με την Κατ."είπε καθώς ο Σταύρος τον έπιασε από την μπλούζα.
"Δν θα μμ πεις εσύ τι θα κάνω.Φύγε μαλάκα πριν γίνει χαμός εδώ"είπε με απειλειτικό βλέμμα στον Πάρη.
"Τι χαμός ρε;Νομίζεις σε φοβάμαι;Δείξε μου ρε!!"είπε αργιεμένος.
"Τι κάνετε;ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ!"άρχιζα να φωνάζω.
Άρχιζαν να χτυπιούνται.Ο Σταύρος έδινε μπουνιές ασυναίσθετα στον Πάρη και ο Πάρης άρχιζε να τον κλωτσάει.Εγώ και η Μαρία μπήκαμε στην μέση και προσπαθούσαμε να τους χωρίσουμε αλλά δν μπορούσαμε.
"Σταύρο σταμάτα δν σε παίρνει να κάνεις και άλλη φασαρία"είπε στον Σταύρο ο οποίος γύρισε και με κοίταξε με τα ματωμένα του χείλη.
"Τι εννοείς;"είπε καθώς είχε ακινητοποιήσει τον Πάρη.Δν πήρε πολύ χρόνο να μαζευτεί κόσμος γύρω-γύρω.
"Άκουσα την συζήτηση τότε με τον Καθηγητή της Φυσικής"είπα καθώς 2 άτομα κατάφεραν και ξεχώρισαν τους 2 τους.
"Αφήστε με"άρχιζε να φωνάζει στα παιδιά που το κρατούσαν.Πίσω από τα παιδιά μπορούσα να διακρίνω τον Διευθυντή.Πληασίασε και κοντά στο συμβάν.
"Σταύρο;Πάλι εδώ;Σε προειδοποίησα και εσύ πάλι το ίδιο.Γρήγορα στο γραφείο μου και οι 2"φώναξε έξαλλος και ο Σταύρος κατέβασε το κεφάλι.
Σκατά σκατά σκατά!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χέυυ.Χαμός γίνεταιιιιι!!!🔫
Τελικά ο Πάρης δν ήταν τόσο καλός.Τι να γίνει τελικά με τον Σταύρο;Θα τον διώξουν από το σχολείο ή θα την βγάλει καθαρή;
Λαλαλαλα...μόνο ΕΓΩ ξέρω👅
Ψηφίστε και σχολιάστε την ιστορία μου.💗
•Ράνια η τελειότητα😍[γελάμε]•
