Πήγα μαζί με την Μαρία στο σχολείο.Περπατήσαμε στο διάδρομο καθώς είδα τον Σταύρο να είναι με τους κολλητούς του.Του έριξα μια ματιά ενώ εκείνος μου έδωσε ένα ακόμα δολοφονικό βλέμμα.Νιώθω τόσο άσχημα.Δν ήθελα να γίνει έτσι αλλά δν ήθελα να τσακωθούν.
+
Κάνεμε μάθημα καθώς έριξα μια ματιά στον Σταύρο.Εκείνος δν με κοίταξε καν.Δν μου μίλησε σήμερα καθόλου και μου λείπει ήδη η φωνή του αλλά τουλάχιστον θα είναι ασφαλής.Το κουδούνι χτύπησε καθώς είδα τον Πάρη να έρχεται.Όχιιι πάλι αυτός....
"Μωράκι μου;"είπε καθώς με πλησίαζε ενώ μπορούσα να διακρίνω ένα θυμωμένο Σταύρο να με κοιτάζει.
"Αγάπη μου"είπα χαμογελόντας ψεύτικα.Τον πλησίασα και τον αγκάλιασα.Αφού έφυγα από την αγκαλιά του τον είδα να φεύγει από την τάξη.
"Πάμε;"άκουσα να λέει γλυκά ο Πάρης.
"Ναι πάμε"είπα ξερά.
Περπατάγαμε στο προαύλιο και συζητούσαμε διάφορα πράγματα μέχρι που τον σταμάτησα.
"Πάρη"είπα και εκείνος μου έκανε νόημανα συνεχίσω.
"Θα κρατήσεις την υποσχέση σου έτσι;"του είπα ήρεμα.
"Μωρό μου,όταν δίνω μια υπόσχεση πάντα την κρατάω"είπε και κρατούσε με τα χέρια του το πρόσωπο μου.
"Χαίρομαι"είπα καθώς κατέβασα τα χέρια από το πρόσωπι μου.
"Ρε Κατερίνα είπαμε να γίνεις κοπέλα μου αλλά καθόλου δν το δείχνεις"είπε με παράπονο.
ΑΦΟΥ ΔΝ ΘΕΛΩ.ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΥ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΣ ΗΛΙΘΙΕ.
"Σωστά.Έχεις δίκιο"είπα και εκείνος μου χαμογέλασε.
"Έτσι μπράβο.Φέρσου όπως θα φερόσουν στον Σταύρο"είπε και έκλεισε το μάτι.
"Δν μπορώ ξέρεις να προσποιηθώ για κάτι που δν νιώθω"είπα και εκείνος με κοίταξε πονηρά.
"Πρέπει όμως γιατί δέχτηκες να το κάνεις.Θυμάσαι;"είπε και εγώ έγνεψα θετικά.
Συνεχίζαμε να κάνουμε βόλτες μέχρι που το κοδούνι χτύπησε.
Επιτέλουςς!!Πρώτη φορά χαίρομαι τόσο πολύ που θα μπω στην τάξη και άρχιζα να ανυσηχώ για εμένα.Πως καντάντησα έτσι;
Μπήκαμε μέσα καθώς ο Πάρης με αγκάλιασε και πήγε στην θέση του.Είδα να μπαίνει ο Σταύρος και να με κοιτάει με μισό μάτι καθώς κάθησε στην θέση του.Δυστυχώς τον έχω απέναντι μου και μου είναι πολύ δύσκολο να μην τον κοιτάω και να αποφεύγω τα βλέμματα που μου ρίχνει.
[...]
Πέρασαν 3 μέρες που αποτελούνταν από τον Πάρη να με ενοχλεί κι εγώ να παίζω θέατρο και καλά την ερωτευμένη και τον Σταύρο να μην μου μιλάει καν.Είναι Παρασκευή βράδυ και είπα στην Μαρία να'ρθει να κάτσουμε λίγο.
"Τι βλέπω κολλητούλα;Το πάμε για σοβαρά με τον Γιάννη;"την ρώτησα καθώς την πείραζα λιγάκι.
"Σταμάτα!Δν ξέρω μάλλον"είπε καθώς είχε κοκκινήσει.
"Οοο κάποια κοκκίνησε"είπα και εκείνη με έσπρωξε με αποτελέσμα να πέσω λίγο πιο πίσω στο κρεβάτι.Ακολούθησαν τρανταχτά γελιά όταν ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου.Είδα πως δν ήταν κάποιος από τις επαφές μου και παραξευνεύτηκα αλλά το σήκωσα.
"Ναι;"είπα χαρούμενη αφού η Μαρία συνέχιζε να γελάει.
"Κατερίνα.Ο Νίκος είμαι"άκουσα από την άλλη γραμμή.
Μα τι να θέλει τέτοια ώρα;
"Γεια σου Νίκο.Από που βρήκες το νούμερο μου;"ρώτησα και εία την Μαρία να μου κάνει νοήματα για να δεί τι συμβαίνει.
____________________________________
Να με και'γώ.😊Τι κάνετε;
Έχω αρχίσει να ψάχνω για καινούριο σπίτι για να κρυφτώ γιατί με βλέπω σκοτωμένη σε κανά τιχάκι.
Τι λέτε να έγινε και την πήρε τηλ.ο Νίκος;🙊
Όλα αυτά στο επόμενο κεφ.
Τα λέμεεεεεεε👑
