Άνοιξα τα μάτια μου καθώς είδα τον Σταύρο να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να μου χαμογελάει.
"Δν έφυγες;"τον ρώτησα χαμογελώντας.
"Όχι.Έμεινα εδώ όλο το βράδυ.Καλημέρα μικρή μου"είπ και με φίλησε στο μέτωπο.
"Καλημέρα"είπα γλυκά καθώς χώθηκα μέσα στην αγκαλιά του.
Ξανφικά ακούω το ξυπνητήρι μου.Ανοίγω ξαφνιασμένη τα μάτια μου καθώς κοιτάω δίπλα μου.
Όχι ρε γαμώτο!Όνειρο ήταν.Μα ήταν τόσο αληθινό.
Έκλεισα το ξυπνητήρι και σηκώθηκα από το κρεβάτι καθώς αρπάζω το κινητό μου και βλέπω πως είναι Σάββατο.Χαμογέλασα και κατέβηκα στην κουζίνα.Βλέπω την μητέρα μου να διαβάζει ένα περιοδικό καθώς πίνει το καφέ της.
"Καλημέραα"είπα χαμογελαστά.
"Καλημέρα μωρό μου!!Ο Σταύρος που είναι;Κοιμάται ακόμα;"με ρώτησε καθώς κάθησα στην καρέκλα.
"Όχι τελικά δν κοιμήθηκε εδώ."είπα καθώς έμπλεξα μεταξύ τους τα χέρια μου.
"Καυγαδάκι;"με ρώτησε χαμογελαστά.
"Όχι απλώς έφυγε"είπα και εκείνη έδειχνε μπερδεμένη.
"Καλά.Τι θες να σου ετοιμάσω;"με ρώτησε χαρούμενη.
"Έχω όρεξη για κρέπα"είπα και εκείνη έγνεψε θετικά.Πήγα πάνω καθώς άρπαξα το κινητό μου και αποφάσισα να στείλω μήνυμα στον Σταύρο.Δν ξέρω αλλά μπορεί να θύμωσε που του συμπεριφερόμουν έτσι.
Πρός Σταύρος💘
Καλημέρα.Θύμωσες ή στεναχωρήθηκες από χθες;
Κάθησα στο κρεβάτι καθώς περίμενα την απάντηση.
Σταυρος💘
Οπα και δν με έχεις συνηθίσει έτσι.Καλημέρα μικρή.Όχι ρε μια χαρά είμαι.💞
Προς Σταύρος💘
Οκέυ.
"Κατερίναα έτοιμες είναι οι κρέπες"άκουσα από κάτω την μητέρα μου και κατέβηκα γρήγορα.Άρχιζα να τρώω και αφού τελείωσα ξανά ανέβηκα πάνω καθώς το κινητό μου χτύπησε.
"Τι έγινε αλλάξαμε γνώμη και θέλουμε τον Σταύρο;άκουσα την φωνή του και γέλασα.
"Όχι απλώς δν μου αρέσει να πληγώνω ανθρώπους όπως κάποιο άλλοι"είπα ειρωνικά και κάθησα στο κρεβάτι μου.
"Σποντούλα για εμένα;"άκουσα την φωνή του καθώς ήξερα πως αυτήν την στιγμή θα είχε το χαμογελό του.
"Ναι Σταύρο"είπα και εκείνος γέλασε.
"Αλήτεψες το ξέρεις;"άκουσα την φωνή του καθώς είχε μια βραχνάδα.
