Οι καθηγητές μας έδωσαν κλειδιά για τα δωμάτια εάν θέλαμε να ξεκουραστούμε κατά την διαδρομή του ταξιδιού.Οπότε εγώ και η Μαρία αφήσαμε τα πράγματα μας στο δωμάτιο καθώς κλειδώσαμε την πόρτα.Είμαστε όρθιες καθώς συζητάμε αντικρίζοντας την θάλασσα.
"7ημερη εε;"άκουσα την φωνή του Σταύρου καθώς γύρισα να τον κοιτάξω.
"Ναι Σταύρο."είπα ξερά καθώς εκείνος κοιτούσε την θάλασσα.
"Θα είμαι κοντά σου ξέρεις"είπε και εγώ τον κοίταξα απορημένη.
"Γιατί;"τον ρώτησα μπερδεμένη.
"Γιατί ο πατέρας σου μου είπε να σε προσέχω"είπε χαμογελώντας μου.
"Δν είμαι μωρό και το πιο πιθανό είναι να προσέχω από εσένα όχι εσύ να με προσέχεις"είπα σοβαρά και εκείνος γέλασε.
"Γιατί με φοβάσαι;"είπε καθώς άγγιζε το πηγούνι μου.
"Όχι"είπα και εκείνος γέλασε.
"Κλείδωσε καλά την πόρτα του δωματίου σου τα βράδυα"είπε ψυθιρίζοντας μου στο αυτί καθώς ανατρίχιασα ολόκληρη.Το κατάλαβε και με ένα γελάκι απομακρύνθηκε.Κούνησα το κεφάλι μου καθώς κοίταξα την Μαρία που κρατιόταν να μην γελάσει.
"Τι γελάς ρε;"την ρώτησα νευριασμένη.
"Με τον Σταύρο"είπε και ξέσπασε σε γέλια καθώς και εγώ.
"Που είστε ρε;"άκουσα την φωνή της Δανάης καθώς σοβαρέψαμε.
"Εμείς εδώ εσείς που πήγατε;"την ρώτησα εγώ.
"Παίζουμε με τα παιδιά θάρρος ή αλήθεια.Θα'ρθετε;"ρώτησε χαμογελώντας καθώς μας έδειχνε το σημείο που ήταν τα παιδιά.Και φυσικά εντόπισα τον Σταύρο και τους φίλους του.
"Ναι θα'ρθουμε"είπε η Μαρία και σηκώθηκε από την καρέκλα καθώςω την μιμίθηκα.Προχωρήσαμε λίγο και κατευθηνθήκαμε σε κάτι πλαστικές καρέκλες 5 απέναντι σε άλλες 5.
"Ήρθαμε και εμείς"είπε η Μαρία χαμογελώντας στα παιδιά καθώς ήταν και ο Γιάννης και οι φίλοι του.Συνολικά είμασταν 10 άτομα καθώς τα αγόρια ήταν 6 και τα κορίτσια 4.Με το που με είδε ο Σταύρος χαμογέλασε πονηρά καθώς η Μαρία έκατσε δίπλα στον Γιάννη και δυστυχώς η μόνη κενή θέση που υπήρχε ήταν δίπλα στον Σταύρο.
Την τύχη μου.
"Τι γίνεται μωρό;"με ρώτησε και εγώ απλά τον κοίταξα δολοφονικά καθώς σταύρωσα τα χέρια μου.
"Σταύρο δικιά σου σειρά είναι"είπε ο Γιάννης χαμογελαστά.
"Ωραία!!!Χμ...για να σκεφτώ"είπε καθώς εγώ στριφογύριζα τα μάτια μου καθώς ήμουν σίγουρη πως θα έλεγε εμένα.
