Προχωρούσα στο δρόμο για το σχολείο όταν άκουσα μια γνώριμη φωνή από πίσω μου.
"Βγήκες με τον χλε-χλε;"άκουσα να λέει.
"Ναι βγήκα."είπα ξερά καθώς είχε έρθει δίπλα μου.
"Σε προειδοποίησα και εσύ δν λες να βάλεις μυαλό"είπε καθώς με κοιτούσε θυμωμένα.
"Τι μυαλό να βάλω;Απλώς λες βλακείες όπως πάντα.Γιατί μόνο να κοροϊδεύεις τους άλλους ξέρεις να κάνεις.Οπότε γιατί ο Πάρης να είναι η εξαίρεση;"είπα καθώς τον κοιτούσα μέσα στα μάτια.
"Γιατί τον Πάρη τον ξέρω."είπε και εγώ κοκκάλωσα.
"Τον ξέρεις από που;"ρώτησα καχύποπτα.
"Πηγαίναμε μαζί γυμνάσιο και κάναμε παρέα.Και κάθε μέρα μας έλεγε για την νέα του"κοπέλα".Επίσης έκανε συνέχεια φασαρία,έπαιρνε απουσίες και γενικά ήταν player.Άλλαζε τα κορίτσια σαν τα πουκάμισα του και τους συμπεριφερόταν πολύ άσχημα.Για αυτό στο λέω να μείνεις μακρυά του γιατί θα πληγωθείς πολύ"είπε και εγώ είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.
"Μπορεί τώρα να έχει αλλάξει.Εμένα πάντως μου συμπεριφέρεται πολύ ωραία."είπα καθώς ήθελα να το πιστέψω και η ίδια.
"Έτσι κάνει σε όλες.Τους συμπεριφέρεται ωραία στην αρχή και μετά της παρατάει."είπε κοιτάζωντας με μέσα στα μάτια.
Πρέπει να το πιστέψω;Δν ξέρω μου φαίνονται πολύ πιστικά τα λόγια αλλά γιατί μου τα λέει;
"Γιατί μου τα λες όλα αυτά;"τον ρώτησα κοιτάζωντας τον με απορία.
"Γιατί δν σου αξίζει κάτι τέτοιο και επειδή δν είσαι σαν τις άλλες."είπε με γλυκό τρόπο.
"Είμαι μια χαρά με τον Πάρη.Μπορεί να έχει αλλάξει.Έχουν περάσει χρόνια άλλωστε από τότε."είπα και είδα πόσο θυμωμένος ήταν.
"Οκέυ Κατερίνα.Κάνε ό,τι θες.Αλλά όταν φας το κεφάλι σου μην έρθεις σε εμένα"είπε και απομακρύνθηκε.
Σιγά μην πήγαινα σε εκείνον.ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ!!!.
[....]
Είμασταν στην τάξη και ο Πάρης δν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου.Γύριζα συνέχεια το βλέμμα καθώς έβλεπα ένα θυμωμένο Σταύρο να με κοιτάζει.Ουφ τι θα γίνει με αυτόν;Μπορεί να έχει αλλάξει όντως και να μην είναι ο ίδιος όπως ήταν.Βασικά το ελπίζω γιατί φαίνεται τόσο καλός.Επίσης,αλλαγή του Σταύρου με έχει παραξενέψει.Από πότε νοιάζεται για εμένα;.
Το κουδούνι χτύπησε και έκανα νόημα στην Μαρία να βγούμε γρήγορα πριν με προλάβει ο Πάρης και έτσι έγινε.Πήγαμε στο πίσω μέρος του σχολείου.
