(COMPLETED)REHAS na PAG-IBIG

KABANATA 5

NANGYAYARI na nga ang isa sa pinaka kinatatakutan ni Angela. Parang may isang asong ulol na lumalapa sa kanyang pagkababae. Walang pakundangan, at sapilitang dinungisan ang kanyang dangal.

Wala ng nagawa pa si Angela sa mga sandaling iyon. 'Yun na ang pinakamasalimuot at pinakamasakit na nangyari sa kanyang buhay.

"Demonyo ka... demonyooooo....!" malakas nitong sigaw habang umiiyak matapos na lubayan ni Jaspher ang kanyang hubad na katawan.

"Sabihin mo ang gusto mong sabihin... hayan ang damit mo, pwede ka ng magsuot." anito.

Iniwanang lupasay ang dalaga. Aminadong nahirapan maisagawa ang gusto, subalit nagtagumpay parin ito.

Tuloy-tuloy na pumasok sa kusina at kumuha ng malamig na tubig. Pawisang pawisan at hinihingal parin.

"Akalain mo 'yon, virgin pa pala siya." anito sa sarili, matapos lumagok ng tubig.

Sa pagkakataong iyon, hindi kayang dayain niJaspher ang kanyang nararamdaman lalo't may natuksan ito sa pagkatao ng dakags.

-----

Maghapon at magdamag walang humpay ang pagpatak ng luha ni Angela. Masakit ang kanyang buong katawan. Ramdam na ramdam pa ang hapdi at kirot sa kanyang pagkababae.

Wala na siyang maipag-mamalaki pa. Ang natitirang dangal na meron ay kinuha pa sa kanya ng taong kanyang kinasusuklaman.

-----

SAMANTALA isang masamang panaginip naman ang gumising kay Aling Susan.

"Angelaaaaaaaaaaaa....." sigaw nito na pawisang pawisan ang mukha.

"Susan, bakit? Nananaginip ka? Bakit tinatawag mo ang anak natin?" natatarantang tanong ni Mang Nardo.

"May nangyaring masama kay Angela... huhuhu, hanapin natin ang ating anak. Nasa kapahamakan sya." wika ng asawa na nahihirapang sa paghinga.

"Huminahon ka, panaginip lang yan...walang masamang nangyayari sa anak natin." alo ni mang Nardo para kumalma ang asawa.

"Hindi ako matatahimik, Nardo, hangga't hindi ko nakikita si Angela." wika ni Aling Susan at bumaba sa higaan.

"Sandali, saan ka pupunta? Mahina pa ang iyong katawan."

"Hahanapin ko si Angela, aalamin ko kung nasa mansyon sya ng mga Madrigal."

"Ako nalang ang pupunta...dumito ka na muna. Ipaaalam ko din kaagad sayo kapag nagkita kami ng anak natin."

"Hindi! sasama ako sayo, Nardo. Tayong dalawa ang pupunta don."

Wala na ngang nagawa pa si Mang Nardo sa pag-pupumilit na sumama ng asawa sa kanya. Nag-aalala man sa kalagayan nito, pumayag narin siya dahil mas hindi mapapalagay ang kanyang kalooban kapag muling sumama ang lasa si Susan.

----

Sa Hide-out, muling bumalik si Totte para tignan ang nangyayaring sitwasyong sa kanyang iniwan.

Ilang gabi din siya na hindi makatulog ng maayus dahil kinakain ng pag-aalala ang isip nito para kay Angela.

Ngunit laking gulat ng madatnang walang tao ang lugar.

"Shit pare, bakit di mo manlang ako tinawagan or tinixt na aalis ka rin pala dito?" wika ng binata at dinukot ang phone sa bulsa.

Balak tawagan ang kaibigan ngunit hindi niya makontak ang cellphone nito.

Hanggang sa nanawa din siya at sinubukang tumawag sa ilang mga kaibigan para itanong kung alam nila kung nasaan si Jaspher. Ngunit wala din siya nakuhang inpormasyon kung nasaan ang binata.

Naisipan din na tumawag sa mansyon ng mga Madrigal pero ang sabi ng mga kasambahay ay ilang araw naring hindi umuuwi ang binatang amo.

"Pare, pare... hindi ko na alam ang gagawin ko sayo. Ipinapahamak mo ang sarili mo. Sana naman, mauntog ka at palayain mo si Angela." ani Totte bago muling bumalik sa sasakyan para lisanin ang lugar.

"It's my fault. Dapat talaga pinigilan ko siya sa kanyang plano. Nakakaawa si Angela...malamang nag-aalala na ang parents niya." wika pa nito. "Kasalanan ko 'to, kung bakit kasi sinulsulan ko pa siya.

Kahit may pagkaloko-loko si Totte, marunong naman siyang makaramdam kung nasasaktan na ang isang tao. Bagay na hindi maiihalintulad sa ugali ni Jaspher.

------

"Arayyyy...." ang impit na daing ni Angela ng ikilos niya ang katawan.

Madilim sa loob ng silid na kinaroroonan ng dalaga. Pakapa-kapa pa siya ng tumayo.

Ngunit may naramdaman siya na may humawak sa kang hita. Napaupo siyang bigla at pilit inaaninag ang nasa kanyang harapan.

"Jaspher, please! lubayan mo na ako. Hindi ba't nakuha mo na ang gusto mo.?" pagsusumamo ng dalaga.

Walang salitang narinig, mula kay Jaspher...

Hanggang sa hinalikan nanaman ang kanyang kanyang mga labi.

Pilit umiiwas si Angela, ngunit nasasaktan lang siya. Hanggang sa hinayaan nalang ng huli ang masahol na ginagawa sa kanya. Wala narin naman siyang maitatago pa, kaya pikit matang hinayaan ang sarili.

"Gawin mo na ang lahat ng gusto mong gawin, at once na makawala ako sa hawlang ito...ako mismo ang papatay sayo." sabi niya sa kanyang isipan.

Walang tigil naman sa pag-ungol si Jaspher sa kakaibang pakiramdam habang pinagsasawaan ang katawan ni Angela. Ito ang pangalawang beses na may nangyari sa kanila. Ngunit hindi na siya gaanong nahirapan sa ikalawang pagkakataon sa pag aakalang nagugustuhan na ni Angela ang nangyayari sa kanila. Ngunit isang kahangalan ang isipin ang ganon dahil lalo lamang tumindi ang galit sa kanya ng dalaga.

-----

KINABUKASAN, ipinasya ni Jaspher na umuwi muna sa kanila.

At dahil nag-aalalang makatakas si Angela, iginapos nito sa higaan ang mga kamay at paa ng dalaga.

Walang lakas ang huli, kaya hindi ito nagpupumiglas.

"Sana pinatay mo nalang ako..."

"Tumigil ka... kung papatayin kita, sana noon pa!" bulyaw nito. "Aalis ako saglit, sana huwag kang gagawa ng bagay na lalo mong ikapapahamak." wika pa nito.

Tinitigan ang mukha ng dalaga. Kitang-kita niya ang namamagang mata at ang malaking ipinagbago sa ayus nito.

Aminadong nasisiyahan siya kapag inaaangkin si Angela. Maraming babae na ang dumaan sa kanya, pero ibang iba si Angela.

"Shit... hindi pwede 'toh... Hindi!"

---------

---lumalambot na ba ang puso ni Jaspher? Hanggang saan ang sakit na titiisin ni Angela, mula sa kamay ng binata?----

ITUTULOY.......

Note: sa mga naiinis na kay Jaspher hayaan n'yo po munang isa isahin ko ang mga kawalanghiyaan n'ya dito sa kwento.hihihi...sa bandang huli magiging malinaw din sa inyo bakit naging Rehas Na Pag-ibig ang pamagat nito.