Forgotten You (Ara Galang and Thomas Torres Fanfic)

Present 11: She's back

MIKA'S POV

Nakapikit si Mika habang nakasakay sa sasakyan ni Kim

Ano kayang okasyon at tinawag kami ni Axel? Ano yung napakaimportante nyang sasabihin? Lahat ng Lady Spikers na naging kabatch ko pupunta. Kinakabahan ako. Hindi ko alam kung bakit pero ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

KIM: Hey Miks. Andito na tayo.

MIKA: *nagmulat ng mata* Ate Kim ano kayang meron?

KIM: Hindi ko lang sigurado Miks.

MIKA: Kinakabahan ako Ate Kim. Di ko alam kung bakit.

KIM: Ako din Miks.

MIKA: *sighs* Tara Ate Kim. Andyan na din daw sila Ate Abi.

Bumaba si Mika at Kim sa sasakyan. Pagkapasok nila nakita nila ang ibang lady spikers at green archers na kabatch nila. Lumapit sila kay Abi at nangamusta ng biglang pumasok si Thomas. Halatang nagulat siya ng makita ang lady spikers at green archers.

THOMAS: Uy Kamusta? Anong meron? Bakit kayo andito?

ATE ABI: May sasabihin daw si Axel.

Lumapit naman ang mommy ni Thomas at hinalikan sa pisngi si Thomas.

THOMAS: Ma. Ano pong meron? Pinauwi po ako ni Kuya Axel. Importante daw po.

MOMMY NI THOMAS: Di ko din sigurado anak eh. Pero malapit na kuya mo. Tanungin na lang natin pagkarating. *smiles*

Umupo si Thomas sa sala at nakipagkwentuhan sa lady spikers at green archers. Lumapit si Mika sa kanya.

THOMAS: Hi Miks *smiles*

MIKA: Thom pwede ba tayong mag-usap?

THOMAS: Sige. Tara sa garden.

Lumabas si Mika at Thomas sa garden. Tahimik lang sila ng ilang minuto ng biglang nagsalita si Thomas.

THOMAS: Miks kinakabahan ako.

MIKA: *napatingin kay Thomas* Ako din Thomas.

THOMAS: Sa totoo lang dapat di ako pupunta pakiramdam ko kasi may mangyayari. Kakaiba yung feeling.

MIKA: Oo nga Thom. Sana maganda ang sasabihin ni Kuya Axel.

THOMAS: *smiles* Sana. May sasabihin ka ba Miks?

MIKA: Kakamustahin lang sana kita Thom. Sobrang busy mo sa trabaho. Di ka na daw gaano nakakapagpahinga.

THOMAS: Okay lang ako Miks. Kapag nasa trabaho kasi ako wala akong ibang iniisip kung di trabaho. Masokay ako. Masfeeling ko pahinga yon. Don't tell anyone Miks ha. Pero when I'm alone and not doing anything, masnapapagod ako. Yung puso ko masnapapagod. *teary eyed while smiling*

MIKA: Thom.

THOMAS: Sorry Miks eto na naman ako. I promised myself that I won't let anyone worry about me anymore. That I'll be okay. Pero eto kasi *holds her chest* I can't stop it from hurting. And this *holds his head* can't stop thinking of her. *wipes his tears* Sorry Miks.

MIKA: *sobs* Me too Thomas. I even wish sometimes na sana magkaamnesia na lang ako. Na mawala na lang lahat.

THOMAS: Sorry Miks. It would've been different if I didn't hurt her.

MIKA: No Thom. It's me. If only I listened to her.

THOMAS: *chuckles* same argument for us huh?

MIKA: *chuckles* Yeah.

THOMAS: Let's go in. They seem quiet. Andyan na siguro si Kuya Axel.

Papasok na sila ng bahay ng biglang tumigil si Thom.

MIKA: Thom. Okay ka lang ba?

THOMAS: *lumuha*

Lumingon si Mika sa loob ng bahay. May babae syang nakitang nakaluhod sa sahig at nakatungo. Tumingin sya sa lady spikers at green archers. Lahat sila umiiyak. Tinaas ng babae ang ulo nya.

MIKA: A--*sobs* Ara * walks inside the house*

ARA: Sorry.

Mika stops walking towards Ara.

ARA: *sobs* I really appreciate all the things I've heard from Axel and my family. *sobs* Thank you dahil hanggang ngayon naaalala nyo pa din ako. Thank you dahil hanggang ngayon di pa din kayo nagsasawa isama ako sa mga buhay nyo. Pero sorry. *sobs* Sorry. Sorry dahil di ko na kayang ibalik kung anong meron noon. *sobs* Sorry kung nakalimutan kong lahat ang tungkol sa inyo. *sobs* Sorry kung di ko na kayang magstay sa nakaraan. *sobs* Sorry kung may bagong buhay na ako ngayon na di ko kayang iwanan para sa inyo. *sobs* Sorry na sa ikalawang pagkakataon iiwan ko ulit kayo. *sobs* Sorry na sa pagkakataong ito. Ito na yung huli. *sobs*

ABI: A-Ano *sobs* Anong ibig mong sabihin anak? *sobs*

AXEL: *sits beside Ara and taps her back* It's okay Ara. It's okay*tumingin sa green archers at lady spikers* Ara will only stay for 3 months after that she will go to abroad for good.

MIKA: O-okay *sobs* lang. *sobs* pupuntahan ka namin. *sobs*

ARA: *shakes head* Sorry. *sobs* After 3 months, I *sobs* can't see any of you anymore. *sobs* I'm sorry *sobs* I know it's selfish. Pero I want to move on already. *Thomas walk towards Ara* Sorry sorry sorry so- *Thomas hugs Ara*

THOMAS: It's okay. *sobs* It's not selfish Ara. It's not. *sobs* As long as I know you're alive, it's okay. *sobs* I'm sorry you need to do this. *sobs* Thank you *sobs* Thank you for being alive. *sobs* I promised God that I will do anything just to give you back. *sobs* And if this is you're wish kahit masakit, it's okay. *sobs* if anyone needs to say sorry, it should be me. *sobs* Sorry for all the things I've done to you. *sobs* Sorry. *sobs* I'm sorry Sef. *tightens hug*

Lumapit ang lady spikers at green archers kay Ara.

ARA: Sorry. *sobs* Thank you. *sobs* Di ko man kayo maaalala *sobs* Pero thank you sa lahat. *sobs* I wish that all of you can move on to me after this 3 months. *sobs* I promise I won't bother any of you anymore. *sobs*

KIM: *sobs* Hindi ka abala Ara. *sobs* never kang naging abala.

Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Natutuwa akong buhay si Ara. Pero bakit? Bakit sandali lang namin sya makakasama. Kulang. Kulang ang tatlong buwan para bumawi sa lahat ng ginawa nya para sa amin. Kulang ang tatlong buwan para bumawi kami sa lahat ng sakit na dinulot namin sa kanya. Pero eto yung hinihiling nya. Ayoko man. Hindi ko kayang ipagkait sa kanya yung hiling nya. Yung unang hiling nya sa amin. Pero ang sakit. Sobrang sakit.

Hola! Sobrang tagal ng update and super iksi lang. Pasensya na po. :D Try ko ulit magupdate pagsinipag. Hihi. Thanks for reading!!!