Forgotten You (Ara Galang and Thomas Torres Fanfic)

Flashback 21: Second

THOMAS’ POV

I don’t know how I am going to say this to Rex. I know I’m selfish for wanting Ara. I know I am. I know he’s my bestfriend. I know it’s not right. But I want Ara. I love her. I want to spend the rest of my life with her. She’s the only one I don’t want to give up.

Thomas is walking in front of Rex’s room in the hospital when Kim walks out of the room

 

KIM: Anong ginagawa mo dito?

THOMAS: (sighs) Uhm I need to talk to Rex eh.

KIM: Tungkol sa inyo ni Ara?

THOMAS: Alam mo? Sinabi sa’yo ni Sef?

KIM: No. Nakita ko kayo nung hinatid mo sya nung araw na naaksidente si Rex. At hindi alam ni Ara na alam ko. Pwede bang umalis ka na lang dito.

THOMAS: Pero gusto ko lang magpaliwanag kay Rex.

KIM: And what? Tingin mo magugustuhan niya ang sasabihin mo?

THOMAS: I just want him to understand.

KIM: Shit Thomas! Bakit hindi ikaw ang sumubok umintindi ha? Alam mo ba ang nangyari kay Rex? Alam mo bang muntikan na siyang magpakamatay para kay Ara?

THOMAS: Ha? Paanong?

KIM: Yan ang di niyo alam ni Ara! Dahil ni minsan hindi niyo kinamusta si Rex! Hindi niyo siya dinalaw. Dahil ano? Dahil kayo na? Dahil masaya na kayo? At wala na kayong pakialam kay Rex. Alam mo bang lahat ng kaibigan namin iniintindi si Ara? Na kaya di niya kayang pumunta dito kasi ayaw syang makita ng pamilya ni Rex. Na baka awayin siya ng pamilya ni Rex.  Ako hindi ko gusto si Rex para kay Ara noon pero sa nakikita ko kay Rex mahal na mahal niya si Ara. Pero alam mo kung ano yung mashindi ko nagustuhan? Kayo. Nagsisinungaling si Ara sa amin araw araw. At araw araw gustong gusto ko sabihin sa iba yung tungkol sa inyo dahil sobrang alalang alala na yung mga kaibigan namin kay Ara. Na baka daw di niya kayanin yung lungkot. Na baka daw tinatago lang niya yung nararamdaman niya. Eh F*ck. Ang saya niyo eh. Araw araw may mga nasasaktan at kayo ano? Nagsasaya.

THOMAS: Kim hindi masaya si Ara. Nakikita kong nasasaktan siya. Na nahihirapan din sya. Kaya niya tinago kasi alam niyang masasaktan kayo.

KIM: Sabihin na natin nasasaktan din siya. Eh paano naman yung taong nasa paligid niyo? Araw araw Thomas! Araw araw ang daming nasasaktan at nag-aaalala. Ikaw! Ikaw sa lahat ang dapat nakakaintindi. Ikaw yung niloko. Ikaw yung inagawan ng kaibigan mo. Ano ba to Thomas ganti mo? Shit naman iba na lang gantihan mo.

THOMAS: No Kim. Wala akong ginagantihan. I love her.

KIM: Then let her go. No. Kahit ngayon lang. Kahit ngayon lang iwanan mo muna sya. Kung magiging kayo ulit balang araw. Wala na kong sasabihin. Pero ngayon pwede bang si Rex muna isipin niyo? Pwede bang kaming mga kaibigan muna unahin niyo?

THOMAS: (naluluha) Kim wala na bang ibang paraan?

KIM: Wala na kong ibang makitang paraan. Dahil kung sasabihin mo o nyo yung tungkol sa inyo masmawawala lahat ng kaibigan ni Ara. At di ko alam kung anong sunod na pwedeng gawin ni Rex sa sarili niya. Pag-isipan mo yan Thomas.

Dumating naman si Mika

 

MIKA: Uy Thomas, Kim. Anong ginagawa niyo dito sa labas?

THOMAS:  (tumalikod kay Mika para itagong umiiyak na sya ) Ah eh. Dadalawin ko sana si Rex kaso naaalala ko may pupuntahan pa pala ako.

MIKA: Uy Thomas! Umiiyak ka ba? Hala ka. Sobrang namiss mo na si Rex no?(laughs)