Forgotten You (Ara Galang and Thomas Torres Fanfic)

Flashback 19: Moments

ARA’S POV

Haaaaa. Ang aga kong nagising. Huhu. Di na naman ako makakatulog nito. Kapag kasi nagising na ako ang hirap ng bumawi ng tulog. Ah! Papawis na lang ako para mapagod and makatulog ulit. Makapagjogging na lang ulit.

Sinilip kung may gising ng Lady Spiker then lumabas para magjog jog jog… Habang nagjojog naaalala ni Ara ang nangyari sa date nila ni Thomas at napangiti sya.

 

THOMAS: Kung di kita kilala pagkakamalan kitang sira. Haha

ARA: (nabigla) Sef!

THOMAS: Good morning! (smiles)

ARA:  Ah eh Good morning din. (umiwas ng tingin kay Thomas)

THOMAS: Aray!

ARA: (lumingon kay Thomas) Uy anong nangyari sa’yo?

THOMAS: (smiles) Iniwasan kasi ako ng tingin ng crush ko.

ARA: (hinampas si Thomas) Ikaw talaga puro ka kalokohan.

THOMAS: Love mo naman.

ARA: Che!

THOMAS: Hahaha. So di ka ba nagtataka kung bakit alam kong andito ka?

ARA: Ah eh di ba nagjojogging ka lang din dito?

THOMAS: Of course not. Haha I’m not used waking up this early, you know. Kahit may practice lagi akong walang energy ng ganitong oras.

ARA: So bakit ka andito?

THOMAS: Aray so ayaw mo talaga akong makita? (pouts)

ARA: Arte mo sef. Haha. So bakit na nga?

THOMAS: Well, I saw you once jogging here when I was about to go home from a party. Then yun nagtake chances lang akong makikita kita today. And luckily I saw you smiling weirdly. Hahaha

ARA: (hinampas si Thomas)  Ikaw. Bahala ka nga iiwan na lang kita dyan. (nagjog ng mabilis)

THOMAS: (hinabol si Ara at naabutan)  May I remind you future Mrs Torres, athlete din ang future husband mo kaya di mo ko matatakasan.

ARA: Agang aga Sef ---

THOMAS: (kisses Ara sa cheek then nagjog patalikod) Agang aga kinukumpleto mo na agad araw ko.

ARA: (napatigil sa pagjojog at nagblush) Thomas! (hinabol si Thomas at nagjog sila habang nagkukulitan)

 

Napagod na sila at umupo sa isang upuan para magpahinga.

 

THOMAS: (naglean sa shoulder ni Ara) I miss you

ARA: Kakakita lang kaya natin kagabi. (smiles)

THOMAS: I don’t know why. I just want to always stay by your side. Just like this.

ARA: Sorry Sef, ha?

THOMAS: (inangat ang ulo at humarap kay Ara) I told you naman di ba? Wala kang dapat ihingi ng sorry. Tayong dalawa ang aayos ng lahat di ba?

ARA: I know pero minsan di ko lang maiwasang isipin na kung di dahil sa akin di mo kailangan mahirapan.

THOMAS: Yes, it hurts to hide things but sobrang laki naman ng kapalit eh. (smiles and holds Ara’s face) And I would give up any other happiness if in return I can stay with you like this.