Cici Kız

"YAKIŞIKLI GICIK"Bölüm-3

Multimedya: Ceren Bulut ;) Öykünün ablası.

Telefonumun alarmı ile uyandım... Bir insan okul kapandığından beri ÜŞENGEÇLİK'den alarmı kapatmaz mı!!?

Yastığımın altından telefonumu çıkarttım ve alarmı susturdum. "Deniz... Kalksana kız..." Dedim gözlerim kapalı bir şekilde. Deniz'den ses gelmeyince tek gözümü açtım. Deniz'i göremeyince sabah yürüyüşüne gittiğini düşündüm. Odadaki lavaboya gittim. Aynada kendime baktığımda. Göz altlarımın daha da iyileştiğini gördüm.

Aşağıya indiğimde babam kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu. "Deniz nerde yürüyüşemi gitti."dedim ağızıma salatalık atarken. "Hayır. Bir arkadaşımı ne gelmiş onunla gitti..."Dedi masaya otururken. Bora mıydı acaba? Telefonumu cebimden çıkartıp kumsalındenizi yazan numaraya bastım ve aradım. Çaldı... Çaldı..-

"Alo?"Dedi Deniz. "Kızım sen nerdesin?! Bana haber vermeden gitmişsin..."diye çıkıştım denize. "Sen uyandın mı ki..?"Dedi. "Yok ben hala.. Uyuyorum. Ay kanka dur çekmiyor sen başka rüyaya geç. Allahım yaa.. Kızım! Uyanmasam Nasıl senle konişim..!"diye bağırdım birden. "Kızım ne bağırıyorsun. Bu da bir kulak acı biraz."Dedi. "Sen nerdesin onu söyle..!"dedim. "Ben mi?.. Şeydeyim ben. Bizim Bora varya ordayım. Sabah şey etmişti de ondan şey ettim."Dedi. "İyi o Zaman. Bende bir tanışayım şu boracık ile. Araba ile almaya geldiyse benide alın."dedim ve telefonu kapatıp kahvaltımı yapmaya başladım. "Nerdeymiş?"diye sordu babam. "Hiiçç. Arkadaşındaymış."dedim bende. Bende şu boracığım ile tanışayım bakayım. Deniz ile tam bi bir buçuk ay boyunca telefondan konuşuyorlardı. Gerçekten iyi anlaşıyorlardı. Deniz'in babası ile arası birazcık kötü olduğu için morali bu aralar çok kötüydü. Çok duygusaldı bu bir kaç haftadır. Babası onun ayrı bir eve geçmesini istemediği için birazcık tartışmışlardı. *yok birde saç başa girselerdi...*dedi içten gelen bir ses... "Kızım ne yapmak istersin. Eceler seni dört gözle bekliyorlar onların yanına git istersen."Dedi babiş. " tamam babam. Ben o Zaman onu bir şey ediyim. Bu gün onlarla azıcık şey ediyim. Sonra senle vakit geçiririz olur mu babiş?"*evet sen bir şey ette.* Dedim ona kedi gözlerimle bakarken. "Tamam kızım sen Nasıl istersen. Hem bu gün. Benimde şirkette işlerim vardı. İstersen bırakayım seni ecelere?" Diye sordu. "Yok. Şimdi beni. Deniz alıcak. Dışarı çıkıcaz."dedim. Babamda sofradan kalkınca bende kalkmaya çalıştım. Bakın çalıştım diyorum. Ben yere yapışınca babamın gülememek için birbirine bastırmış dudaklarına baktım. "Ay baba sende mi?"dedim gözlerimi devirerek. *kızım hayat sana götüyle gülüyor...* Canım iç ses. "Yaw he he..."dedim baygın baygın. "Efendim kızım bir şey mi dedin?"Dedi babam. "Yoo. Bir şey mi dedim?"dedim kafamı kaşıyarak. Gülümsemekle kaldı. *tabii ki gülecek bir baban gülmemişti o da güldü...* gözlerimi devirmekle yetindim.

    Kapı çaldığında ayaklarımı popoma vura vura kapıya koştum. Koştum ama yere koştum. Sonra kalktım üstümü silkeledim ve ciddileşip kapıyı açtım. "Evet?"dedim denize bakarak. Kafama şaplak yiyince dudaklarımı büzüp denize baktım. "Hadi seni bekliyoz."Dedi ve arabaya ilerlemeye başladı. "Zaten beklemeyin ben kimim ki ben?!¿"diye söve söve çantamı aldım ve çıktım. Babama da mesaj attım ve  arabanın kapısını açıp arkaya geçtim. "Zaten yok anam. Beni beklemeyin siz. Ben zaten öyküyüm adım üstümde yani. ÖYKÜ. hikaye gibi yani düşü-"sustum neden. Hadi siz söyleyin. Kimi gördüm söyleyin bakim. BU-RAK. aferin sizeee işte ismi Burak. "Gene mi sen..?"dedim ve camdan dışarıyı izlemeye başladım. "Ne o benim gibisini bulmak zordur."Dedi ve ellerini saçlarının arasından geçirdi. Çook gıcık değil mi bu yaa... *kızım çarpılcan.* doğru diyon.
"Eee sen nasılsın Öykü?"Dedi Bora. Bende çok fazla yüz vermemek amacıyla "iyi. Senden?"dedim. Benden kız almak öyle bilindiği kadar kolay değildir ayağını denk alacak. O ayak denklem çözmeden gelmesin. Tamam sövmeyin. Sustum...

    Şimdi ise Eceyi alıp bir kafeye geçmiştik. Ece benim kuzenimdi. Halamın kızı. "Eee sen nasılsın Öykü?"Dedi Ece. Bende daldığım için titredim ve Eceye dönüp gülümsedim. "İyi. Senden?"dedim. "İyi. Seneye hangi üniversiteye gitmeyi düşünüyorsun?"diye sordu. Off o vardı değil mi? Sınava da bir şey kalmamıştı...

    "Bilmem... Hiç düşünmedim."dedim. "Sen nereye gitmek istiyorsun?"dedim. "Bilmem."Dedi. Çok derslerle alakası yoktu. "Anaam. Bunlar da burdaymış!"Dedi bir ses. Sesin geldiği yere baktığım da Burak kafasına vuruyordu. "Ne be! Kankilerim burdaymış!"Dedi çocuk. Tatlıydı. "Sen her seferinde nerden çıkıyorsun Mert."Dedi Bora. Mert bir sandalye çekti ve oturdu. "Aaa. Aşk olsun. Özlemediniz mi beni?"Dedi ve dudaklarını büzdü. "Eee hanımlar kim tanıştırmayacak mızınız?"Dedi Mert Deniz'le bana bakarak. "Mert ya. yürüyüp gidersin yada seni burdan uçururum."Dedi Bora sakince. "Kanatları yok ki uçsun"."kanatlarım yok ki uçayım."ikimizde aynı anda söylemiştik Mert ile. İkimizde birbirimize şaşkınca bakıp sırıttık. "Al birdi iki oldu!"Dedi Burak. "Deniz. Deprem oluyor!"dedim. "Kızım manyak-"."Ay telefonum çalıyormuş. Sorun yok."dedim ve telefonumu çıkartıp kim olduğuna baktım. Orrrganik Ceren yazıyordu.

     "Alo"dedim.

     "Alo. Naber kardişim?"Dedi. "Gene ne istiyorsun?"dedim göz devirerek. Burak dikkatle beni izliyordu. "Siz şimdi Antalyadasınız ya. Heh işte bende geliyorum. Yarın sabah saat on da bizim yazlıktayım öptüümm."Dedi ve kapattı. Ben hala telefon kulağımdan ağızım açık bir şekilde denize bakıyordum. Yok be bizim Deniz sahildeki değil. Hani varya bizim kumsalındenizi. "Kimmiş?"Dedi Deniz. "Ablam!"dedim. "Eee..?"Dedi Kaş'larını havaya kaldırarak. "Ablam yarın Antalya ya bizim yanımıza gelecekmiş!!"diye bağırdım...

⚛⚛⚛⚛

İşler karışıyor!!!

Biraz kısa oldu bu bölüm ama diğer bölüm daha uzun olacak!

Yorum=yb

Öptüm muc muc muc..!