Project X (published via Sanctum Press)

EPILOGUE

Pillar of strength

I'm slowly getting back into my senses while I feel someone forcing a fluid into my mouth. Nang idilat ko ang mga mata ko ay nakaramdam ako ng kaunting hilo at panghihina.

"Okay kana? " si Lia ang unang bumungad sa akin habang may hawak hawak na baso. I tried to sit up, Carter helping me from beside.

Natagpuan ng mga mata ko ang Papa ni Stan na walang malay na nakahiga di kalayuan habang may nag aasikaso. Si Stan na tulala sa tabi niya.

"Their encounter with the Heads is a terrible one. They are badly wounded. And... Mr... – Mr. Jones is gone. " malungkot na sambit ni Lia.

Biglang bumigat ang dibdib ko sa nangyari. Isa-isa kong tinignan ang mukha ng mga nasa tabi ko ngayon.

Carter, Lia, Zion and Khal. Si Jeanne at Flare sa katabi kong kama, wala pang malay. And someone is missing.

Biglang sumakit ang ulo ko nang maalala ang nangyari kanina. At tuluyan na ngang bumagsak ang luha ko. "F-fen..."

Tuluyan na akong niyakap ni Carter habang si Lia naman ay pinakawalan na rin ang pinigilan niyang hikbi.

"I-im sorry.. I'm sorry... Oh my god, Fenrir.. Dapat ako nalang.. Ako dapat 'yon, hindi s-siya.."

Umiling si Lia habang sinusubukang pigilan ang pag iyak niya. Maging si Khal at Zion ay nakayuko, tahimik na umiiyak.

The atmosphere around us is making my stomach tie into knots.

"Pasensya na pero ngayong ayos naman na kayo ay kailangan na nating tumulong maghanap ng survivors para maidala sila rito. "Lumapit sa amin si Storm at Judith, na mukhang ayaw rin kaming istorbohin sa aming pagluluksa dahil hindi sila makatingin sa amin ng deretso habang malungkot rin ang mga mata ngunit mas kinakailangan nga naman naming I prioritize ang paghahanap ng survivors.

"We're good. " tumango si Carter dun sa kanila at humarap sa akin. "Aalis na muna kami. You should rest. "

"No, im fine. I wanna help. " I protested. Sakto namang nagkamalay na rin si Jeanne at Elle. Lumapit si Elle at humingi ng tawad sa amin at nagsimula na rin umiyak.

"Guys, I'm sorry. I was aware of what's happening. Pero my consciousness is under someone else's control at wala akong magawa kundi atakihin kayo. I-I tried to stop myself, I swear! But the urge to fight you is.. is.. " hindi matuloy ni Elle ang sasabihin niya at yumuko nalang at napahagulgol. "I regret it.. "

"Ssh. We know, we know. " pinatahan namin siya, sobrang nag-guilty sila sa nangyari pero hindi naman nila ginusto 'yon, at hindi nila kasalanan. They're victims too.

"Pasensya na kung nagpabaya ako. Nakadagdag pa ako sa problema niyo. Sorry for being weak, for being a burden. " Jeanne whispered, while looking down and not meeting our eyes.

"Ano ka ba, hindi ka mahina, okay? The situation's just out of hand. And no one's blaming you, Jeanne. Kasalanan ko 'to kasi hindi kita naprotektahan. " Khal asking Jeanne it wasn't her fault but taking the blame instead.

"I'm sorry Jeanne. It's my fault. Ako ang nagdala sa 'yo kay Mrs. Perez. I couldn't do anything as I watched you covered in blood a-and... "

"No, Elle. I saw you look away. I saw you badly want to get out of her control. I saw how you tried resisting her command. And that was enough for me to know it wasn't your intention to hurt me, to hurt us. "

"I should be apologizing to Fenrir, he's the one I hurt badly! Oh god, while trying to convince me to strengthen my own will and resist Mrs. Perez's control. I keep on attacking him, but he never tried to hit me back. While the scene of him enduring the pain of coming near me up close and tried to stop me habang paulit ulit na binabanggit ang pangalan ko. That scene keeps on replaying in my head. Sobrang nag-guilty na talaga ako sa ginawa ko sa kanya. Nasaan siya? " nagpalinga linga si Elle sa paligid, maging si Jeanne. Samantalang lahat kami'y natahimik at hindi makapagsalita.