Spring Seven
“Strategy”
~*+*~~*+*~~*+*~~*+*~
“Ano na namang ginawa mo, Jethro!?”
“Wala. Pinaalis ko lang ang mga gunggong na ‘yun.”
“Gunggong? Nasaan ang mga gunggong?” nagtatakang tanong ko.
“Wala na. Pinaalis ko na nga,” medyo iritadong sagot niya.
“Teka, ‘yung mga lalaki? Jet! Bakit mo naman sila pinaalis?”
“Inaabangan ka eh.”
“So?”
“Anong so? Inaabangan ka nga.”
“Eh talagang inaabangan nila ako dahil sila ‘yung contestants para sa pageant!”
“Bakit lalaki ang contestants?”
“Meron din namang mga babae. Pero si Riki ang naka-assign na mag-asikaso sa kanila.”
“Anong pageant ‘yan? Bakit ka nila inaabangan? Ikaw ang naka-assign para asikasuhin sila? Bakit ikaw?” sunod-sunod niyang tanong.
“Monsieur & Mademoiselle Arco Iris Pageant. Oo, ako ang naka-assign sa para asikasuhin sila. Nagbunutan ng coordinators at ako ang nabunot para mag-asikaso sa mga lalaki. Teka, bakit ang dami mong tanong?”
“Sino ang nagpasimuno ng Arco Iris Pageant?” iritadong tanong niya.
“Aba, malay ko. Itanong mo sa ninuno ng unibersidad na ‘to. Teka, ano bang problema mo? Saka saan mo pinapunta ang mga contestants?”
“Wala. Sinabi kong lumayas na sila dahil hindi ka na darating.”
“What!? Jethro!”
“Anong gusto mong gawin ko?”
“Pabalikin mo sila!”
“Maliban diyan.”
“Ano ba naman ‘yan, Jet!? Nakakainis ka!” Padabog ko siyang tinalikuran. Nakakainis! Isa-isa ko na naman silang ite-text at hahanapin. Kung kailan gusto ko pa man ding matapos na itong pageant na ‘to eh. Kung hindi lang talaga fund-raising ang event na ito para sa mga bahay ampunan, hindi ako sasang-ayon na i-push through pa ito dahil sobrang hassle ng mga pageants.
Sinundan ako ni Jet. “Bakit kasi pumayag kang ikaw ang mag-asikaso sa mga lalaki?”
“May magagawa ba ako? Bunutan nga eh.”
Nagbuntong-hininga siya. “Kung wala kang magagawa—”
“Wala nga!”
“—ako meron.”
Agad ko siyang nilingon at dahil hindi ko naman alam kung gaano siya kalapit sa likuran ko at hindi rin naman niya alam na hihinto ako, bumunggo ako sa dibdib niya. “Aray,” inis kong sabi.
“Tsk. Mag-iingat ka naman, Pansit.” Hinawakan niya ang magkabilang braso ko.
“Nag-iingat ako. Ikaw ang hindi.”
Yumuko siya. “Namumula ang noo mo.”
“Eh bumunggo sa matigas mong—”
Ngumisi siya. “Matigas kong ano, Miki?”
Agad uminit ang pisngi ko. “Ano ba!? Malamang dibdib!”
“O, bakit namumula ka?”
“Kasi nga bumunggo ako sa’yo!” Hinimas ko ang noo ko. Muli siyang ngumisi at nagulat ako noong bigla niya akong hinalikan sa noo. “Jet! Hindi porket sa’yo ako eh puwede mo na akong i-harrass!”
BINABASA MO ANG
Once Upon A Spring
Teen Fiction“I used to believe in fairy tales… Then an evil beast sealed my fate with his own.”
