POV of Diane
BAKIT NYA KO BINIGYAN NG JACKET?
“S-Sehun”
“Ssssh, wag ka nga tanga” I read his lips
“Sehun nasasaktan ako” eh kasi hinila ako, as in KALADKAD palayo
“Sorry-kasi ikaw, buti nakita kita dun, pag nagkasakit ka” sabi nya
“Sehun-“
“*sign language* wag mo nang ulitin yun”
“Sehun, gusto kong maging normal…yung kagaya mo”
“HINDI.AKO.NORMAL” sabi nya
“Anong…”
“MAGPATUYO KA NA, PASOK NA” sabi nya, pinapasok nya ko sa may dorm.
Nag-blowdry na lang ako,weird ni Sehun! Saka pano nya ko nakita sa likod eh wala namang napunta dun? Suicidal ba tingin nyo sakin? Hindi-gusto ko lang magisa, lagi akong nasa likod sa gantong oras, nagmumuni-muni lang naman. Kinabukasan, ang awkward sa room, walang naimik samin ni Sehun, siguro wala lang yun kay Sehun, tingin nya suicidal ako.
“Wala-ang ganda mo sana, kaso bingi ka lang” pabirong sinabi sakin ni Luhan…medyo nakakalungkot lang.
“Tumahimik ka nga Luhan, ang ingay mo” sabi bigla ni Sehun
(O____O)
BINABASA MO ANG
I Love You, Wolf. (Book Two of YW-HW)*Fin*
FanfictionHistory Repeats Itself~With a Twist.