ROOMMATE (BOYxBOY)

CHAPTER 29

[CHAPTER 29]

sinugod ko kaagad si jerson pero hindi ko maabot abot dahil nakaharang si mine. is he protecting him? nyeeta! "malandi ka rin noohh? nalaman mo lang na magkapatid kami ay nilandi mo na agad! maharot kang puta ka!" galit kong talak sa kanya habang inaabot siya ng kamay ko. naitulak naman ako ni mine! nyeeta! napatigil ako't napatingin sa kanya. sa kanyang mga mata. nagsisimula na naman tong dumadaragsa ang mga luha ko. "yors! tama na! tama na! boyfriend ko si jerson at wala ka ng magagawa doon!" pagpipigil sakin ni mine. ito na naman ang mga luha ko. kumakalas na naman sa mga mata ko't kumakapit at dumadaan sa pisnge ko. putteeekkk! "am i replaceable? ganito lang ba ako kadaling palitan mine? ganito lang ba? huh? huh?" naitulak tulak ko siya dahil hindi ko na mapigilan ang emosyon na namumuo sa katawan ko. "stop it! lets accept the fact na magkapatid tayo! na wala na tayo! na walang tayo! at kailanma'y hindi na magiging tayo. naiintindihan mo?" biglang namuo ang aking kamao sabay sa pagtakbo at paggalaw ng luha ko! kung dati'y kutsilyo lang ang tumatagaktak patungo sakin. pero ngayon? pakiramdam koy binaon na nga ako sa lupa, binagsakan pa ako ng mundo! gusto kong matawa! gusto kong malungkot! gusto ko ng mamatay!! putteek!!

bakit pakiramdam koy pinapatay ako ng unti unti dito sa mundong ito. pinapamukha lang sakin ni mine na madali lang akong kalimutan at palitan! tumalikod na ako sa kanila't umakyat ulit sa kwarto't humiga. doon na ako humagolgol at nagpalabas ng sama ng loob! wala man lang makakatulong sa nararamdaman ko. wala man lang akong makapitan o malabasan ng galit! sa pag iiyak ko sa kwarto't hindi ko namalayan na pinatahimik na pala ako ng tulog! nakatulog akong basang basa ang unan! nakatulog akong nasasaktan. natutulog akong parang patay! nagising ako dahil sa pambubulabog ni mama sakin. minulat ko ang mga mata ko't napaupo sa kama. hindi ko tiningnan si mama. nakayuko lang akong nakaupo.

"yuri? kumain ka na. sige na! tanggapin mo nalang na hindi talaga kayo ni mine." she said with a calmness of her voice. hmm! himala! may malasakit pa siya sakin. "yuri! sorry if i am hard on you. pero kailangan mong maintindihan na ang lalaki ay para sa babae at ang babae ay para sa lalaki." napalingon na ako sa pagtatalak ni mama! hindi pa nga ako nagsasalita pero ramdam kong tumatakip na saking mga mata ang mga luha ko! i cant help it! "mom? nagmamahal lang po ako. hindi ko naman sinasadya na maging ganito! hindi ko po sinasadyang maging bakla ako. pero sana naman ma! maintindihan mo rin ako" mangiyak ngiyak kong talak. nyeeta! ang hina hina ko! palagi nalang ako umiiyak! palagi nalang akong nasasaktan! "anak? im sorry! pero kailangan kotong gawin! ipapakasal kita sa babae at na settle na iyon! lets call it arranged marriage anak! and that will be happen 7 days from now!" napapikit nalang ako habang ramdam kong tumutulo ang luha ko. napayakap nalang ako kay mama ng ilang segundo!

siguro! baka! maybe! magbago ang panahon at maging tunay akong lalaki. siguro kailangan ko nalang tanggapin na hinding hindi na kami ni mine magkakatuluyan! may jerson na siya at alam kong masayang masaya na siya. bago pa man umalis si mama sa kwarto ko. kinwento muna niya sakin kung bakit ayaw niya sa bakla.

[MOM'S FLASHBACK]

24 years old ako nang una kong maranasan kung paano umibig. kung paano magmahal. niligawan ako sa anak ng businessman na sobrang close sa family ko. araw araw may dala siyang bulaklak para sakin. tsokolate at kung ano ano pa! he is a romantic guy. kaya nasabi ko sa sarili that this man will be my man until we grow old and die. pinapakita niya sakin kung paano dapat alagaan ang isang babae. at ako naman na ngayon ko lang naranasan ang ganitong bagay ay nagpapadala narin! kinikilig ako sa bawat oras na kasama ko siya, sa bawat gabi't magkakayakapan kami, sa bawat matatamis na halik na kanyang binibigay. he already caught my heart hanggang sa na inlove ako lalo sa kanya. i cant imagine the world without him. ginawa ko siya ang mundo ko. na siya ang magiging daddy ng sangkatutak kong anak! but then i found out! sa gabing hindi kami magkasama, sa araw na hindi ko siya kapiling ay may nilalandi siyang iba.

halos mamatay na ako sa kakatitig sa kanila ng jowa niya. and worst! bakla pa ang pinalit niya. hindi ko sila malunok lunok ng mga mata ko. ng galit ko! kaya napasugod ako sa kanila't nabunyag na ginamit niya lang pala ako para pagtakpan ang kabaklaan niya at takot na malaman ng pamilya niya!that day on forward! i really hate gays! pinapangako ko na bawat baklang makikita koy sinusumpa ko na sana mamatay nalang!

[end of flashback]

"and unfortunately, ikaw ang napagbuntungan ng galit ko. dahil hindi ko talaga kayang tingnan ang mga bakla dahil sa ginawa ng ex ko! im so sorry yuri kung ganito nalang ako magalit sayo! sige na kumain ka na" pagpapaalam na talak ni mama. napabuntong hininga nalang ako habang pinupunasan ang tumatakbong luha ko! pinilit ko nalang kumain at pilit ko nalang inintindi ang mga situtation. i cheer up myself na kalimutan na si mine as my boyfriend. hindi ko nalang muna pipilitin ang sarili kong limutin siya. time will heal all wounds.

dahil sa bilis ng panahon. unti unti kong binabangon ang sarili ko! unti unti kong naiintindihan na si mine ay hindi para skin. lalong lalo na, na bukas na ang aking kasal! oo! im going to marry a woman. kahit labag sakin ay sinunud ko nalang ang sinasabi ni mama. na baka dito na magbago ang buhay ko. na dito ko na makakalimutan si mine. na ito talaga ang kapalaran ko. at kailangan ko iyon tanggapin para maging okay ang lahat. kaya andito ako sa kwarto't nagsusukat ng aking isusuot bukas sa kasal. si mama na ang nagpili para sakin. i didn't meet the girl yet at bukas ko na malalaman kung sino! okay na din iyon para may excitement. lahat imbitado at hindi nakaligtas si mine doon.

nabaling ang attensiyon ko nang may kumatok at pumasok sa kwarto ko. "ohhh? wow! great. ikakasal ka na bukas." pagsasalita ni mine na parang natutuwa pa sa nakikita niya. bakit pa siya nandito? napangiti nalang ako ng pilit habang tinitingnan siyang palapit sakin. "talagang tuloy na tuloy na talaga ang kasal aah! well im happy for you brother" pagtatalak niya't humarap sakin ng napakalapit. sa pagtingin ko sa kanyang mga mata'y ngayon ko lang napapansin na sobrang itim at namamaga ang mga mata niya. siguro kasama narin iyan sa puyat niya. o di kayay nag aaway sila ni jerson. sa pagsinghot ko sa kanyang napakabangong amoy ay gusto ko siyang halikan. ay gusto ko siyang yakapin. at gusto narin akong maiyak.

"yors? sana maging maligaya ka sa araw ng kasal mo. and finally makakalimutan mo rin ako" pagtatalak ni mine na parang maiiyak. nakikita ko sa mga mata niya ang lungkot. bakit ganun? bakit ako nasasaktan parin? hindi na ako tumalak at baka'y dumaragsa na naman itong mga luha ko. nabigla ako nang yakapin ako ni mine. napapikit ako habang dinadamdam ang kanyang maiinit na yakap. maybe this will be the last hug from him. napayakap narin ako dahil siguroy namimiss ko siya ng sobra. ang amoy niya, ang halik niya, ang mga yakap niya. nyeeta! naiiyak na naman ako.

nang kumiwalas ang yakap ni mine sakin ay napatingin siya saking mga mata at gayun din ako. "yors? can you give me a great one kiss?" paghihingi ni mine at kumiwalas natong mga luha ko. nyeeta! halik? halik na namimiss ko! "sigurado ka? pero..." hindi ko na natapos ang aking pagsasalita dahil natakpan na ang bibig ko sa mga labi ni mine. now! i felt his warm soft lips. and god knows how much i miss this. napapikit nalang ako sabay sa pagtulo ng aking luha. pero napansin kong dumampi ang isang maiinit na luha sa pisnge ko na alam na alam kong kay mine galing. imumulat ko na sana ang aking mga mata pero kumiwalas na si mine sa halik ko at biglang lumabas sa kwarto!! napatulala ako ng ilang saglit.! and now he is totally gone!!

yun ang huli kong nakita si mine. hindi ko na siya nakita hanggang sa araw ng kasal ko!and now? im here infront of the altar waiting for my soon to be wife.gusto ko sanang magpaalam muna kay mine. pero parang yun na ata ang paalam niya sakin. ang isang maiinit na halik na puno ng emosyon! siguro masasabi ko nalang sa kanya!

I LOVE YOU GOODBYE! :(

TO BE CONTINUED. . .