ROOMMATE (BOYxBOY)

CHAPTER 28

[CHAPTER 28]

hindi ako umalis sa harapan ni mama at sinagip at sinalo ang kanyang perpektong kamay sa pisnge ko. masakit pero mas masakit ang natuklasan ko. mangiyak ngiyak akong humarap kay mama. parang hindi pa sapat ang narinig kong magkapatid kami ni mine. parang gusto kong ulit ulitin hanggang sabihin niyang HINDI KAMI MAGKAPATID! na nagbibiro lang siya, na nagsisinungaling lang siya. im breaking into two and feel like ive been drown to the sea. hirap na hirap akong huminga, hirap na hirap ang puso ko. lumapit ako kay mama't hinawakan ang kanyang dalwang kamay. "mom? please say that you are lying. that this is all a trick! right?" mangiyak ngiyak ko paring talak ni mama. halos hindi na ako makahinga, na halos habol ko ang bawat hangin. "you want me to slap you again? yuri! stop that crazy thing! it's just an infatuation of yours! marami ka pang makikitang iba and be sure babae!" striktang talak ni mama. she doesn't have a heart. tinabig ni mama ang kamay ko't aakmang tatalikuran ako pero napakapit na ako sa mga braso niya. pero tinabig niya ulit kaya napadapa ako sa sahig. lalakad na sana siya pero pinigilan ko ulit sa pamamagitan ng pagyakap sa paa niya. "mom? i love him." mas humagolgol pa ako ng todo sa paa ni mama. bakit ang sakit sakit. "shut up yuri! you dont love him! and from now on! he will stay in our house! and you will have to marry a girl." kahit anong pigil kong hindi maiyak pero kailangan eeh! kailangan ilabas ang hinanakit.

kailangan kong ilabas ang nararamdamn kong sawi palagi sa pag ibig. "but mom! i dont like girls."... "no BUTS yuri! its all set! you will marry a girl." kumiwala na ako sa pagkakayakap sa paa ni mama't lumakad siya na parang hindi nasasaktan ang kanyang anak. na hindi ako nahihirapan. this life is so unfair!! very unfair! tumango ako sa kwarto ko't nagmokmok at walang tigil sa pag iyak! "WHHHHYYYYYYY!" pagsisigaw ko sa kwarto't kinalat at binasag ang kung ano mang laman sa kwarto. vase? mirror? tv? damit? basag at nagkalat lahat. hell i care!! "SHIITT! FUCK!!!" paghehesterical ko sa galit. hindi ko na  naramdaman ang mga bobog na nagkalat sa sahig. hindi ko naramdaman na inaapak apakan ko na to. kahit masakit man ang aking paa dahil nasusugatan sa bobog. wala paring makakatalo sa sakit na aking nadarama ngayon.

napaupo ako sa sahig katabi ng kama't walang tigil sa pag iyak. i punch my head, i slap my face.i hurt myself. baka sakaling magising ako sa putang panaginip na ito. na masasabi ko na ito ay isang madilim na panaginip. that this is just a fucking nightmare. pero sa pagsampal sampal ko sa sarili koy mas lalo kong naiintindihan that this is real. na hindi ito isa lamang panaginip. rinig kong tumilampak ang pinto ng kwarto ko and i heared a footsteps coming towards me. "yors? yors?" sa pagtatawag palang ng pangalan koy alam na alam ko kung sino ang nagsasalita. kung sino ang lumapit sakin at hinawakan ako sa braso. kung sino ang yumayakap sakin ngayon. naalis ako sa pagkakayuko ko't napatingin sa mga mata ni mine. kahit puno ng dugo ang mga kamay ko'y hinawakan ko parin ang mukha niya.

"mine? di ba hindi tayo magkapatid? na tayo ang para sa isa't isa. na tutuparin natin ang FOREVER natin. diba? diba?" walang tigil ko parin sa pag iyak. napapaluha na rin si mine. i know nasasaktan din siya pero pinnipigilan niya lang at pilit tinatatagan ang sarili. "hindi yors. hindi na yun mangyayari. you are my brother and we can no longer in this relationship" mas lalo akong humagolgol sa pag iyak. oo! ako na ang mahina, ako na ang maarte, ako na ang sawi! napakunot ang noo ko na nagagalit kay mine. "easy for you to say! pero nahihirapan akong tanggapin ang katotohanang kapatid kita. na ang boyfriend ko ay kapatid ko sa ama." napayuko narin si mine at halatang pinipigilang maiyak ng tuluyan. "yors? hindi naging madali sakin pero... ." hindi na niya natuloy ang isasalita niya dahil naghehesterical na ako sa pagtatalak at naitulak siya. "NO! hindi tayo magkapatid! nyeeettaa! kiss me mine! kiss me!!! fuck me! undress me!" pagtatalak ko't nilapitan siya't kinuha ang kanyang mukha't pilit hinahalik halikan si mine.oo! i forced him to kiss me! im desperate.

sa paghalik ko sa kanya ay hindi ko maramdaman na humahalik siya sakin. he didnt even respond to my kiss! bakit? bakit ganun?  tumiwalag ang paghahalikan namin dahil tinulak ko siya palayo sakin. "FUCCCKKK!" pagsisigaw ko! bakit sa akin pato nangyari! sa milyon milyong tao! sa amin pato natapat. sa amin pato nangyari. sa pagtingin ko kay mine ay napahikbi na ito. na nakikita ko na natumatagaktak ang luha niya sa sahig. na dumadaragsa na ito. hindi ko siya kayang tignan na nasasaktan, na umiiyak! nyeetaa! napabuntong hininga ako't napapikit ng ilang segundo. sumagop samin ang isang katahimikan. ilang segundo, minuto ay tahimik kami. "yors? hindi madali sakin ang tanggapin ang lahat, but the reality says we need to stop this. we need to stop what we are now. im sorry!" napayuko ako na nakikinig sa mga talak ni mine. nyeeta! ang sakit sakit lang! kailangan batong mangyari? kailangan ba namin tong gawin?

tumayo na si mine at lumapit sakin at hinalikan ang noo ko! "dont do any risk because of the news youve got. i am still here. but not as your boyfriend. as your brother. i love you yors!" hahakbang na sana siya paalis pero katulad sa ginawa ko kay mama. pinigilan ko siya. hinigpitan ko sa pagkapit sa paa ni mine. at alam na alam kong humagolgol na siya sa iyak. "mine? dont leave me. i need you. i want you. i love you. im begging you. please dont leave." mangiyak ngiyak kong talak sa kanya. kahit masugatan man itong mga paa ko dahil sa mga bobog pero hindi ko na yun pinansin. pilit naman hinahatak ni mine ang kanyang paa paalis sa kwarto pero hindi niya magawa dahil nakakapit ako. sa dahil hindi na niya napigilan ay ang kamay na niya ang nagpawala at nagpabitiw sa kamay ko't umalis ng tuluyan..

"MMMMMMMMIIIIIIIINNNNNNNNNEEEEEE!!" walang hanggan kong pagsisigaw sa kanya.

simula sa araw na yun? doon na pinatira si mine sa bahay kasama ko pero magkahiwalay kami ng kwarto. ilang segundo, minuto, oras, araw ang lumipas ay palagi lang akong nagmomok sa kwarto. nakatulala. walang ganang kumain at walang enerhiyang lumakad. para bang naging empyerno na ang buhay ko simula nang matuklasan ko ang tungkol samin ni mine. mas naging mahirap sakin tanggapin ang lahat dahil nagsasama kami sa iisang bahay. alam kong sinadya nila ang lahat para tuluyan kong tanggapin na si mine ay isa kong kapatid. letchee! hindi ko kayang makasabay si mine sa hapagkainan, manonood ng tv at makikitang umaaligid dito sa bahay. nyeeta!

nakatingala lang ako ngayon sa kesama habang nakahiga sa kama ko. wala ako ibang inaalala kundi ang mga nangyari sakin. rinig ko namang may kumakatok sa pinto ko pero hindi ko nagawang pansinin. "sir? pagkain niyo po. ilang araw na po kayong hindi kumakain." pagsasangyaw ng isa sa katulong namin. hindi ako umimik. ginagawa ko nalang ang mga boses nila na parang ibong kumakanta na hindi ko alam kung ano. binuksan naman ng katulong ang pinto't sumugod sa harapan ko dala dala ang isang tray na pagkain. "sir? sabi po ng mommy mo kumain ka daw!" napatingin lang ako sa katulong na nagsasalita't naupo sa higaan! binigyan ko siya ng nakakatakot na tingin! na dapat siyang umalis ngayon din!! "sir? ito na po ang..." hindi na niya natapos dahil tinabig at tinapon ko ang hawak niyang tray. "diba sabi ko? ayaw kong kumain? ayaw ko!!" pagsisigaw ko sa katulong na muntik na niyang ikaiyak. "get out of my room now!!" galit kong talak sa kanya at agad naman siyang lumabas.

wala na akong paki kung may masasaktan ako. kung nagpapatigas ako dito sa gutom! pakiramdam ko nga'y para akong patay! hindi kalaunan. lumabas ako sa kwarto. and came to my surprise. bumungad kaagad si jerson na maligayang kinakausap si mine na kapatid ko na dati ay mahal ko. nyeeetaa! nang iinit bigla ang kalamnan ko, nang iinit ang kaloob looban ko. ganito ba kadali kay mine?? maligaya na siya. masaya na siyang kinakausap si jerson!! nyeeta!!

lumapit ako sa kanila na siyang kinagulat ni jerson. "ooh.. ha-hi yors!" utal niyang wika. sinimangutan ko lang siya. andito ba siya para ligawan si mine? "anong ginagawa mo dito?" patay kong talak sa kanya. "ahmm.eehh" yan lang ang nasabi niya't napakamot kamot siya sa ulo. "sinong sabi sayo na pumasok ka sa pamamahay ko? umalis ka na bago pa ako magpatawag ng guard!" galit kong talak. hindi ko pa nakakalimutan ang ginawa niyang pangloloko sakin!! na ginawa niya akong tanga! humarang naman si mine sa harap ko't hinawakan ang kamay ni jerson! mas lalo akong napakunot noo!

"hindi mo pweding gawin yan!" pagpapalag niya. nasasaktan ako! nasasaktan akong nakikita silang nagkahawak kamay. "bakit naman hindi?" strikto kong talak kay mine..

"boyfriend ko na siya!" napatulo ang luha ko!

shit! ang sakit!!

TO BE CONTINUED. . .