EVİMİN NEŞESİ♡ (DÜZENLENİYOR...)

21.BÖLÜM ♡

Eveeet bölümünüz geldi inşallah beğenirsiniz neyse Allah'a emanet. ✋👊

Şûra'dan

- uyanın hanımefendi geldik.

Gözlerimi kolumun dürtülmesi ile açtım. Otobüsün camından dışarı baktığımda rize'deydim. Acı bir tebessüm oluşmuştu yüzümde kadının halâ orda olduğunu görünce dudağımı ısırıp

- pardon 😌

Kadın derin nefes alıp vererek kafasını sallaması ile hızla oturduğum yerden kalkıp kol çantamı alarak otobüsten indim...

Gözlerimi kapatıp rize'nin en güzel kokusunu içime çektim.

- ha bu bizum deli kiz değil midur? 🙇

Babaannemin sesi ile kaşlarımı çatarak arkama döndüm. Karşımda en küçük amcamla başındaki beyaz örtüyle tatlılığını koruyan babaannem ile

- babaanne? 😰

- uyyyy ha benum uşağum

- kiz zillu ha buraya hangi rüzgâr esti da geldun de bakalum

- amca hele bi dur da !! Sorularınuzu ha akşam eve gidunce sorun

Babaannem şefkât dolu tebessümü ile elini uzatarak

- ha öyle olsun bakalum gel bi sarulayum sağa

Gülerek babannemin elini öpüp boynuna doladım kollarımı
Sarılma faslı bitince babaannem sağındaki bizim evin yahyasına bağırarak

- osman al bakayum kizumun elunden bavulu

Yahya bavulumu alıp araba'nın bagajına yerleştirirken babaannemin koluna girerek arabaya doğru yürümeye başladık..

Şuan arabayla rize'nin her yerini geziyorduk. Babaannem kolumu dürterek

- ha söyle bakayum kocan nerdedur

Eveeeet günün altın sorusu ver bakalım cevabı şûra !!!

- şey babaannecuğum yavuz işleru yüzunden gelemedu

- ha olur mu boyle iş

Evin önüne gelmemiz ile babaannemin sorusu yanıtsız kalmıştı.
Sorudan kaçmak amaçlı hızla arabadan inerek eve koşmaya başladım. Eve girdiğimde hızla her geldiğimde yattığım odaya girerek kapıyı kapattım.

Derin nefesler alıp verirken koltuğa oturarak nefesimi dizginledim.

************ ************ ************

- hadu bakalum size iyu geceler ben yatayrum 🙋

Yemek odasından çıkarak hızla odama girdim. Sanki her an ağlayacak gibiydim. Özlemiştim öküzümü 🐮yanağımdan süzülen yaşı hızla silerek giysi dolabından pijama takımı alıp üzerim!i değiştirdim.

Yatağa girerek başımdaki örtüyü sıyırıp kenara attım.. Gözlerim yavaşca kapanırken aklımda sadece yavuz vardı.

Bir hafta sonra... 🌅

Gözlerim yine yeniden yavuzsuz bir güne açılmıştı. Üzerime giydiğim kalın elbise ile başıma taktığım başörtümü düzeltip odadan çıktım.

Rize'nin yağmuru bardaktan boşalırcasına yağarken  hızla şömine'nin başına geçerek ellerimi öne doğru uzatıp ısınması için beş dakika beklettikten sonra evde dolaştırdım gözlerimi ama kimsecikler yoktu bu yağmurlu günde...

Aklıma gelen fikirle gülerek hızla ayakkabılıktan spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Belkide Yavuz'u böyle unutabilirdim. Onu yok gibi saymak...