4

805 29 17
                                    

Evelien Mulder

"Eef, Wakey wakey!" Ik draai mij om en trek de deken over mijn hoofd heen.

"Ga weg," mompel ik. Ik hoor iemand lachen en gok dat het Louis is.

"De ontbijtzaal is nu nog open," zegt Liam

"Ik doe niet aan ontbijt," zucht ik en open langzaam mijn ogen. Alleen Louis en Liam staan in de kamer. Ik zucht. Ik had gisteravond die stomme pil moeten nemen...

"Wil één van jullie iets voor mij doen?" vraag ik zacht.

"Natuurlijk," zeggen ze in koor.

"In mijn tas zit ergens een strip met pillen. Zou iemand die willen pakken met een glas water?"

"Natuurlijk." Liam loopt naar mijn tas en ik zie dat hij de strip eruit haalt. Hij loopt naar de badkamer en komt terug met een glas water.

"Thanks," zeg ik zacht en pak het van hem aan. Ik slik de pil weg en drink het water op.

"Waar was dat voor, als ik vragen mag?" vraagt Louis.

"Ochtendmisselijkheid. Als ik die pil niet neem, kan ik de hele dag in bed blijven liggen. Ga ik er toch uit, dan word ik chagrijnig en kan ik mijn hele maag inhoud er uit gooien," leg ik uit. Louis knikt.

"En hoe lang duurt het nu?"

"Een half uur tot een uur, dus neem maar iets lekkers voor mij mee." De jongens knikken en lopen de hotelkamer uit. Ik check mijn social media's en leg dan mijn telefoon weer weg.

Er wordt geklopt op de deur.

"Mag ik binnen komen?"

"Tuurlijk!" roep ik. De deur gaat open en Niall komt naar binnen gelopen.

"Je ontbijt," zegt hij en zet een dienblad op het matras naast mij. Zelf gaat hij ook zitten.

"Thanks," zeg ik en neem een hap van het croissantje, wat meteen zorgt voor de misselijkheid. Ik leg hem terug en neem vlug een slok water.

"Niet lekker?" vraagt Niall.

"Ja wel, maar mijn medicijn tegen de ochtendmisselijkheid is nog niet ingewerkt," zeg ik zacht. Niall knikt.

"Weet je, dankzij jou hebben we veel meer van Amsterdam gezien dan we ooit zouden zien," zegt Niall. Ik glimlach en kijk verlegen de andere kant op.

"En ik zie dat de jongens veel om je geven."

"Jij niet dan?" Lekker bezig Evelien. Straks rent hij weg omdat hij de waarheid niet kan vertellen.

"Ook. Ik vind het zelfs een beetje jammer dat we weg moeten."

"En Celine?"

"Die is soms meer met zichzelf bezig." Ik zucht en knik begrijpend.

"Zo zijn meiden en sommige jongens." Niall begint te lachen.

"Dat paars staat je best leuk. Je bruine haar ook, maar dit past net iets meer bij je blauwe ogen." Opnieuw kijk ik verlegen naar beneden. Niall grinnikt. De jongens komen de kamer binnen gelopen.

"Mag ik dat op eten?" vraagt Louis.

"Ga je gang," zeg ik. Louis ploft op de matrassen neer en begint met eten. Ik grinnik. Langzaam sta ik op en neem een setje kleding mee naar de badkamer. Daar kleed ik mij om en doe vlug mijn haar en make-up.

"Kunnen we nog iets doen voor dat jullie weggaan?" vraag ik als ik de spullen in mijn tas heb gestopt.

"Ja, dat kan wel. Wat wil je gaan doen dan?" vraagt Liam

✔His Groofy SmileWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu