✔His Groofy Smile

32

Ik zucht even en veeg met de handdoek langs mijn mond. We zijn twee dagen verder. In het begin ging het beter, maar nu helemaal niet. Elke ochtend moet ik overgeven en mijn zich wordt steeds slechter. Ik vind het echt dood eng en de dokter heeft ook nog steeds niet gebeld. Van Niall moet ik gewoon in bed blijven liggen, maar dat kan ik niet.
Ik sta op en loop terug naar de slaapkamer. Niall is al naar beneden zo te zien. Ook ik loop naar beneden en zie helemaal niemand. Waar is die gast?

"Niall?" roep ik. Geen reactie. Ik ga op de bank zitten en zie dat ik een berichtje heb van Niall.

Good morning babe!
Ik ben even boodschappen doen. Liam is naar Cheryl en Harry en Louis zij samen wat aan het kopen voor de babykamer dacht ik.
Ik ben snel terug. Love you❤ X Niall

Ik glimlach en leg dan mijn telefoon weg. Al snel is Niall terug.

"Hey Babe," zegt hij blij.

"Hi Ni." Ik glimlach. Niall ruimt de boodschappen op en komt dan naast mij zitten.

"Heeft de dokter al gebeld?" vraagt hij.

"Nee, nog niet."

"Wil je iets eten?"

"Nee dankje. Straks misschien. Ik heb geen zin om weer alles uit te spugen." Niall knikt begrijpend.  Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en pak Niall zijn hand. Ik speel met zijn armbandjes en hij drukt een kusje in mijn nek.

*~*~*~*

"Kijk wat we gekocht hebben!" roept Louis. Ik grinnik. Hij zet allemaal tassen op tafel en laat van alles zien. Babykleertjes, knuffeltjes en andere baby spullen.

"Wat lief," zegt Niall dan. Louis knikt.

"Zouden jullie kinderen willen?" vraagt Harry.

"Uiteindelijk wel, maar nu nog niet. Zo lang zijn we nog niet bij elkaar," zegt Niall. Ik knik.

"We zijn ook nog best jong."

"Ik ben zelfs jonger dan Niall," zegt Harry.

"Ja, maar jullie zijn ook al 5 jaar bij elkaar."

"Wij net een half jaar," zegt Niall.

"Ooit krijgen jullie wel een kleine Horan," zegt  Louis.

"Of een kleine Evelien," zegt Niall.

Aan het einde van de middag heeft de dokter nog niet gebeld.

"Ik ga bellen," zegt Niall. Hij pakt zijn telefoon en begint te bellen.

"Ja, hier komt ze." Niall geeft mij de telefoon.

"Met Evelien Mulder," zeg ik.

"Hallo. Ik hoorde net dat je vriend belde omdat het nog steeds niet goed gaat."

"Dat klopt."

"Ik heb net de uitslagen gekregen en je hebt een apart virus te pakken. Ook is er HCG in je bloed gevonden. Dat is het zwangerschapshormoon. Gefeliciteerd Evelien. Waarschijnlijk ben je daarom ook niet helemaal lekker." Ik staar voor mij uit met de telefoon in mijn handen. Ik ben zwanger. Dat kan niet! We hebben het veilig gedaan. Die ene keer....

"Dat kan niet," zeg ik zacht.

"De kans is 90%. Voor de zekerheid zou ik je aanraden om een test te halen." Ik knik.

"Oké, bedankt."

"Het virus zal vanzelf overgaan."

"Bedankt."

"Geen probleem. Doeg." Ik hang op en geef de telefoon terug aan Niall.

"En?" vraagt hij.

"Ik heb een virus te pakken wat vanzelf overgaat."

"Fijn dat we dat eindelijk weten."

"En ik ben zwanger," fluister ik.