Ik druk nog een kusje op Darcy haar hoofdje en loop dan zachtjes de kamer uit. De babyfoon zet ik in de slaapkamer op het nachtkastje. Ik kruip in bed en staar naar de muren. Niall en Harry zijn op dit moment met Louis aan het praten. Ik wilde er niet bij zijn, omdat ik het niet kan. Hij heeft mij pijn gedaan en mijn kind ontvoerd. Ik weet niet of ik het hem dat ooit kan vergeven.
Ik kreun even als mijn buik weer pijn begint te doen. Fuck.. Vanaf twee dagen heb ik al last van voorweeën. Ik moet nog 12 weken en als ik dit nog twaalf weken heb, mag die baby van mij nu wel komen. De pijn wordt erger. Ik vecht tegen de tranen. Mijn telefoon pak ik van het nachtkastje en bel Niall. Ik kan dit gewoon niet langer alleen.
"Evelien, is er iets?"
"Harry?"
"Ja, Niall en Louis zijn druk in gesprek."
"Wil je Niall alsjeblieft geven?" snik ik.
"Gaat alles wel goed?"
"Ja, geef nou die telefoon aan Niall," snauw ik. Het duurt ook allemaal zo lang bij die jongens..
"Oké, hier heb je Niall." Ik hoor wat gerommel op de achtergrond.
"Hey babe." Bij het horen van Niall zijn stem breek ik helemaal.
"Wat is er aan de hand?" vraagt Niall bezorgd.
"De voorweeën. Ik kan het niet meer."
"Ik kom er nu aan, babygirl. Hou nog even vol." Er word opgehangen en ik zucht. Ik leg mijn telefoon weer weg en probeer de pijn een beetje weg te blazen, wat niet lukt.
Ik hoor de voordeur dichtknallen en dan voetstappen op de trap. De kamer deur zwaait open en Niall kijkt mij bezorgd aan. De tranen beginnen harder te stromen.
"Niall," snik ik zacht. Hij loopt naar mij toe en pakt mijn hand.
"Het komt goed. Wat kan ik voor je doen?"
"Knuffelen," zeg ik zacht. Niall glimlacht. Hij trekt zijn schoenen aan en komt dan naast mij liggen. Ik kruip tegen hem aan en begraaf mijn gezicht in zijn nek. Niall wrijft met zijn ene hand over mijn rug en zijn andere hand heb ik vast. Na een minuut of 10 is de pijn grotendeels weg.
"Hoe was het bij Louis?" vraag ik dan.
"Goed. Hij gaat nu naar een kliniek in Australië waar hij gaat afkicken of iets. Ik weet niet welk woord hij gebruikte, maar hij had het er over dat hij zichzelf terug ging vinden. Harry gaat met hem mee." Ik knik en sluit even mijn ogen.
"Ben je moe?"
"Ja, ik moet leven voor twee personen en dat is vermoeiend." Niall grinnikt. Hij drukt een kus op mijn haar.
"Ga maar slapen dan." Ik glimlach naar hem en sluit mijn ogen. Al snel van ik in een diepe droomloze slaap.
JE LEEST
✔His Groofy Smile
FanfictionI've never been in love until i saw you standing on that stage with the biggest goofy smile on your face because you're doing something that you love and dammit, that's when I fell in love *het verhaal is Nederlands*