✔His Groofy Smile

11

Niall Horan

"Niall!" Ik schrik wakker en zie Louis staan naast mijn bed.

"Wat is er?"

"Evelien. Ze was vroeg wakker en ze liep de gang op en Liam was daar ook. Volgens Liam zag ze er niet helemaal fit uit en net op het moment dat hij er na wilde vragen, viel ze flauw. Ze werd niet wakker en toen heeft Liam haar meegenomen naar het ziekenhuis. Dus we moeten er nu naar toe!" Louis gooit een vest naar mij toe. We rennen het hotel uit en nemen een taxi naar het ziekenhuis.

"Gisteren zag ze er nog fit uit," zeg ik niet begrijpend. Louis knikt. Bij het ziekenhuis stappen we uit en lopen door naar de kamer waar Evelien ligt. Gelukkig heeft Liam geappt waar ze ligt.
Evelien ligt met haar ogen gesloten in een bed. Liam staat op en komt naar ons toe gelopen.

"Hoe gaat het met haar?" vraag ik.

"Oké, ze heeft haar medicijn niet gehad, het was ook een combinatie met stress en ze heeft koorts, ze mag straks mee naar huis als de dokters wat testen hebben gedaan." Ik knik. Ik loop naar binnen en ga naast het bed zitten. Ik pak Evelien haar hand en druk er een kusje op. Slaperig en verward kijkt ze mij aan. Haar ogen zijn waterig en rood.

"Het komt goed," fluister ik en druk een kus op haar voorhoofd.

♫

Evelien ligt op bed en ik moet nu met Celine en het management gaan praten.

"Wat ga je doen?" fluistert ze. Ik zucht. Ik hoopte dat ze nog door zou slapen.

"Ik moet met het management en Celine praten. Jij moet lekker in bed blijven. Liam of Louis of Harry komt zo . Doe het alsjeblieft rustig aan." Evelien knikt.

"Ik houd van je, wat er ook gaat gebeuren als ik terug ben."

"Ik ook van jou." Ik druk nog een kus op haar voorhoofd en loop naar beneden. Buiten staat de taxi al op mij te wachten waar ik in stap en naar buiten kijk. Voor ik het weet stopt hij al. Ik betaal de taxi en stap uit. Ik loop het gebouw binnen, meld mij bij de balie en loop meteen door naar het kantoor.

"Ah Niall, fijn dat je er bent!" Ik knik wat en ga naast Celine zitten en tegenover Simon, onze manager. Celine veegt net haar tranen weg met een Tissue. Juist, aansteller.

"Het probleem is dat jullie een contract hebben," begint Simon.

"En als ik iemand anders heb? Ik ben bijna nooit met Celine gespot terwijl we bijna alles samen deden..."

"Je bent inderdaad nu al vaker gespot met een ander dan dat je ooit met Celine bent geweest. Wat is haar naam?"

"Evelien."

"Oh, ze is ziek toch? Hoe gaat het met haar?"

"Goed. Ze is ziek maar ze komt er wel bovenop. Daarom is ze er vandaag ook niet bij." Simon knikt.

"Heb ik hier ook nog wat van te zeggen?" vraagt Celine.

"Nee," zeggen Simon en ik tegelijkertijd. Ze staat op en loopt weg.

"Je contract is niet meer geldig!" roept Simon nog. Ik grinnik.

"Wat Evelien betreft, ik wil haar eerst zelf ontmoeten, maar ik wil niet ziek worden dus je kunt gaan. Ik hoor het wel als ze beter is." Ik knik. Ik geef hem een hand en dan loop ik terug naar het hotel. Er staan twee mensen voor de deur van het hotel. Gelukkig geen paps! Ik loop langs de mensen heen naar binnen en stap de lift in. Op de juiste verdieping stap ik uit en loop de kamer binnen. Rare geluiden komen uit de badkamer vandaan.

"Eef?"

"Alles oké," zegt Liam Ik loop naar de badkamer en zie Evelien haar mond afvegen.

"Hoe ging het?" vraagt ze zacht. Liam loopt de badkamer uit. Ik ga voor Evelien zitten en glimlach.

"Het contract met Celine geldt niet meer. De Simon wil nog met je praten, maar alles ziet er goed uit." Evelien glimlacht.

"Wil je terug naar bed?" vraag ik. Evelien knikt. Ik til haar op en leg haar terug in bed. Van Liam is geen spoor meer te bekennen. Ik ga naast Evelien liggen en ze kruipt meteen tegen mij aan. Ik leg mijn hand achter haar hoofd en kriebel door haar haar.

"Niall, ik moet naar huis," zegt ze dan zacht.

"Weet je het zeker? Wanneer?"

"Zo snel mogelijk. Ik mis thuis. Rosa en Dylan hebben mij nodig."

"Je bent jonger dan hun en ze hebben jou nodig?"

"Ja, als ze ruzie hadden was ik altijd het kleine kind die ze samen op sloot in een kamer. Toen was het altijd weer goed. Nu ben ik er niet en ik kan ze niet helpen. Ze proberen het samen, maar ze hebben een klein zetje nodig." Ik knik.

"Je kan mee gaan." Evelien kijkt mij aan met een kleine glimlach. Evelien hoest even en sluit dan haar ogen.

"We bespreken het wel als je beter bent." Evelien knikt en mompelt wat.

"I love you,"fluister ik en druk een kus op haar haar. Zelf sluit ik ook mijn ogen en val inslaap met Evelien in mijn gedachten.