"Niall." Ik schud Niall wakker en bedenk me dan dat Theodore nog tussen ons in ligt. Van beneden hoor ik steeds meer gerommel. Er vallen dingen en dat maakt me echt bang. Zachtjes sta ik op en loop naar Niall zijn kant van het bed.
"Niall," fluister ik en schud nog een keer aan zijn schouder. Slaperig kijkt hij mij aan.
"Wat is er babe?"
"Geluid. Er is iemand beneden."
"Misschien de jongens?" Ik schud mijn hoofd.
"Die maken niet zoveel herrie," sis ik. Niall zucht even.
"Goed, dan ga ik zelf wel," mopper ik. Ik sta op en wil weglopen, maar Niall pakt mijn hand.
"Nee, straks gebeurt er iets. Ik ga wel." Niall staat op en ik loop achter hem aan naar beneden. Beneden is alles donker en er is niks te zien. Niall doet het licht aan en ik knijp mijn ogen even dicht omdat het licht zo vel is.
"Alles is normaal," zegt Niall. Ik kijk om mij heen en zucht even.
"Ik word toch niet gek?" fluister ik. Niall schud zijn hoofd.
"Misschien was het in een droom," zegt hij dan. Ik knik. Dat zal het dan wel zijn. Niall pakt mijn hand vast en doet het licht uit. We lopen terug naar boven en gaan dan weer in bed liggen.
"Good night."
"Good night Ni." Ik glimlach nog naar hem en val zo weer in slaap.
*~*~*~*
"Babe, wake up." Slaperig kijk ik Niall aan en gaap. Niall grinnikt en drukt een kusje op mijn wang.
"Denise belde net of we Theo naar huis wilde brengen. Als je wilt kunnen we er meteen een weekendje achteraan plakken?"
"In Ierland?" vraag ik meteen klaar wakker. Niall knikt.
"Ja, leuk. Hoe laat gaan we?"
"Als je wilt over twee uur." Ik knik. Ik pak Niall zijn hand en vlecht onze vingers samen. Niall glimlacht en drukt een kusje op mijn hand. Ik glimlach en ga dan recht op zitten. Niall geeft mij een glas water en mijn medicijn. In één slok slik ik hem weg en geef het glas terug aan Niall.
"Dan zie ik je zo beneden," zegt Niall en drukt nog een kus op mijn wang. Ik glimlach. Niall loopt naar beneden en ik sta op uit bed. Ik doe mijn gebruikelijke routine en loop dan naar beneden met een tas vol spullen.
"Klaar?" vraagt Niall. Ik schud mijn hoofd.
"Ik moet nog eten," zeg ik en maak een broodje met pasta voor mezelf. Ik eet hem op en trek dan mijn schoenen aan.
"Nu ben ik klaar," zeg ik en glimlach. Theo komt aangerend met zijn schoenen en jas al aan.
"Mama toe!" roept hij blij. Ik glimlach en til Theo op. Niall pakt ook zijn jas en schoenen aan en we lopen naar buiten. We stappen in de auto en rijden naar het vliegveld. We stappen uit en worden meteen verblind door allemaal flitsen. Theo begint te huilen.
"Neem jij Theo maar," zeg ik tegen Niall en haal de tassen uit de kofferbak. Niall tilt Theo op en zo lopen we naar binnen. Zo snel als we kunnen lopen we naar het vliegtuig. De fans en paps lopen gewoon achter ons aan!
'Ben je zwanger?'
'gaan jij en Niall uit elkaar?' what the fack zijn dit voor vragen? Nee natuurlijk niet! Ik wil er wat van zeggen, maar Niall trekt mij mee. We laten ons paspoort zien en lopen het vliegtuig in.
"Eindelijk rust," zucht Niall. Ik knik. Niall zet Theo op een stoel en doet meteen zijn riem vast. Zelf gaan wij ook zitten en de piloot roept om wat we gaan vliegen.
****
We stappen uit de auto en bewonderend kijk ik om mij heen. Wauw, Ierland is echt super mooi! Grinnikend pakt Niall mijn hand en we lopen naar de voordeur. Theo staat al op het raam te kloppen en te springen. De deur gaat open en een wat oudere vrouw stapt naar buiten.
"Oma!" roept Theo. Hij rent naar haar toe en geeft haar een dikke knuffel. Ik glimlach. Nu pas kijkt de vrouw onze kant op en haar glimlach wordt nog groter.
"Hoi mam," zegt Niall droog. Ze glimlacht en loopt naar ons toe. Ze geeft Niall een knuffel terwijl hij mijn hand nog vast heeft.
"Dan ben jij vast Evelien," zegt ze. Ik knik.
"Ik ben Maura," zegt ze en geeft mij ook een knuffel.
"Het is leuk om u te ontmoeten," zeg ik en glimlach.
"Zeg maar 'je' hoor. Gaan jullie mee naar binnen?" We knikken en lopen achter haar aan naar binnen.
"Kopje thee?" Niall en ik knikken zitten en aan op de bank zitten. Net als Maura aan komt met de thee, gaat mijn telefoon. Ik zie het nummer van Gwen staan. Wat wilt die nu?
"Sorry, deze moet ik even opnemen," mompel ik en loop naar de gang waar ik mijn telefoon op neem.
"Met Evelien Mulder," zeg ik.
"Hoi Evelien, met Gwen. Gaat alles goed?"
"Uh, ja hoor."
"Mooi. Ik belde even omdat er foto's van jou en je vriend op het internet. Daarop zag ik dat je weer kon lopen en mijn vraag is of je weer kan komen werken? We komen namelijk mensen te kort en iedereen werkt al zoveel hij kan.." ratelt Gwen. Je kan gewoon horen dat ze het echt moeilijk vind om te vragen
"Dat zou ik even moet overleggen. Is het goed als ik je straks terug bel?"
"Heel graag zelfs." Je hoort de opluchting in haar stem.
"Oké, dan bel ik zo terug."
"Doei." Ik hang op en loop terug naar de woonkamer. Niall en zijn moeder kijken mij raar aan.
"It was my boss," zeg ik zacht. Niall kijkt mij vragend aan.
"Ik ga wel even met Theo naar de winkel," zegt Maura en ze loopt samen met Theo naar de gang. Ik zucht en ga tegenover Niall zitten.
"Waarom belde ze?" vraagt Niall voorzichtig. Ik kijk hem aan en zijn gezicht spreekt gewoon boekdelen. Hij vindt dit net zo kut als ik.
"Ze hebben me nodig. Ik moet terug naar Nederland." Ik kijk naar de vloer die opeens heel interessant is.
"Ma-."
"Ik weet het Niall," zucht ik. Ik kijk hem aan en kijk snel weer weg. Die blik in zijn ogen kan ik gewoon niet aanzien. Vanuit mijn ooghoek zie ik Niall op staan en naar mij toe lopen. Hij gaat voor mij op de tafel zitten. Langzaam draai ik mijn hoofd zijn kant op.
"Wanneer moet je weer beginnen?" vraagt hij en pakt mijn handen vast.
"Zo snel mogelijk denk ik..." Niall knikt.
"Misschien kunnen we samen gaan?"
"En dan? Dan zit jij de hele dag zonder mij terwijl ik van negen tot zes of nog later moet gaan werken." Niall knikt en zucht dan. "Ik ga alleen. Blijf jij maar hier met je familie of in Londen bij je vrienden." Niall schudt zijn hoofd.
"Ik kan mij prima zelf vermaken," protesteert hij. Nu schud ik mijn hoofd.
"Het is beter als ik alleen ga," zeg ik zacht. Niall zucht.
"Als je belooft dat we er vanavond een onvergetelijke avond van gaan maken."
"Dat gaan we dan zeker doen," glimlach ik.
Wat denken jullie van een adopted fanfcite alleen dan net iets anders? En met welke bekendheid zouden jullie dat dan willen lezen?
(Dan wordt het dus dat een bekend iemand iemand adopteerde. Ik hoop dat het duidelijk is😂 )
JE LEEST
✔His Groofy Smile
FanfictionI've never been in love until i saw you standing on that stage with the biggest goofy smile on your face because you're doing something that you love and dammit, that's when I fell in love *het verhaal is Nederlands*