✔His Groofy Smile

7

Evelien Mulder

Heeey broer, ben geland. Mis je nu al x Eef

Ik stap uit het vliegtuig en het is meteen al heel warm. Niall heeft geregeld dat ik vandaag al mocht komen, 4 dagen eerder. Ik haal mijn koffers van de band en loop richting de uitgang. De jongens zouden er zijn om mij op te halen, maar ik zie ze nergens..

Ik zie een bord met mijn naam erop. Ik loop er heen. Mensen staan opzij. Ik zie Niall en de jongens staan. Niall houdt het bord omhoog. Hij laat hem zakken en glimlacht even. Ik laat mijn spullen vallen en ren naar Niall. Ik spring in zijn armen en sla mijn armen stevig om zijn nek. Snikken verlaten mijn mond.

"Ik heb je zo gemist," snik ik. Troostend wrijft Niall over mijn rug. Ik druk een kus op zijn wang en trek dan terug uit de knuffel.

"Ik jou ook Evelien." Ik glimlach en loop naar Louis toe.

"Hey LouBear!" Hij grinnikt. Hij tilt mij op en draait een rondje. Liam en Harry geef ik ook een knuffel. Niall komt aan met mijn koffers.

"Wat heb je allemaal mee?" vraagt hij lachend.

"Heel veel," zeg ik en veeg mijn tranen weg. Hij grinnikt.

"Zullen we maar naar het hotel gaan? Fans hebben door dat we hier zijn," zegt Liam Ik knik. Met zijn alle lopen we naar de uitgang en ik schrik van alle mensen die er staan.

"Moeten wij daar door heen?" vraag ik lichtelijk in paniek. Louis knikt. Fuck! Shit! Nee. Oh god.... Ik ga dichter tegen Niall aanlopen en pak zijn arm vast.

"Wat is er?" vraagt hij.

"Al die mensen," fluister ik. Niall knikt. Hij geeft mijn koffers aan Louis. Niall gaat een beetje gebukt staan als teken dat ik op zijn rug moet springen.

"Leg je hoofd maar in mijn nek. Zorg dat ze je gezicht niet zien." Ik knik en doe wat Niall heeft gezegd. De deur gaat open. Meteen hoor ik van alle kanten gepraat en ik hoor flitsen.

"We zijn bij de auto." Ik laat mij van Niall zijn rug glijden en stap in het busje. Opgelucht haal ik adem. Er is helemaal niks gebeurt en dat terwijl ik door een hele groep mensen heen moest. Dylan zal trost op mij zijn. Niall doet de deur dicht en het busje rijdt weg.

Bij het hotel stappen we uit en lopen door naar binnen. Ik gaap even en struikel bijna over mijn eigen voeten. Ik heb 11 uur moeten vliegen en ik ben de hele nacht wakker geweest omdat ik niet kon slapen. Hier is het nu acht uur in de ochtend en ik moet nog een hele dag... We stappen in de lift en gaan naar de juiste verdieping.

"Eef, jij deelt de kamer met Niall." Ik knik en loop achter Niall aan naar de hotelkamer. Ik ga meteen op bed liggen en sluit mijn ogen.

"Ben je moe?" grinnikt Niall.

"Nee, lijkt alleen maar zo," zeg ik sarcastisch. Niall grinnikt. Hij komt naast mij liggen en ik kruip tegen hem aan.

"Heb je een fijne vlucht gehad?"

"Ja, wel lang. 11 uur..."

"En dat tijdverschil." Ik knik en zucht.

"Ik wil niet slapen en toch weer wel."

"Zal ik je over een uurtje wakker maken?"

"Goed idee." Niall drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik sluit mijn ogen en sluit mijn ogen.

♫

"Eef, wakker worden." Ik trek de deken over mij heen en draai mij om. Ik bots tegen iets op. Slaperig kijk ik op en zie Niall liggen.

"Morning," zegt hij.

"Hey." Ik ga rechtop zitten en veeg het slaap uit mijn ogen.

"Hoe laat is het?"

"Half tien. Als je wilt is er nog ontbijt beneden."

"Nee, dank je." Ik stap uit bed en trek vlug een korte broek aan.

"Het is hier echt mega warm," zeg ik. Niall grinnikt.

"Ja en de volgende plek waar je dan komt is ijskoud." Ik ga weer naast Niall zitten en leg mijn hoofd tegen zijn schouder.

"Waar is Celine eigenlijk?"

"Geen idee. Thuis. In ieder geval niet hier. De jongens hebben haar naar huis gestuurd.."

"En jij hield ze niet tegen?"

"Nee." Verbaasd kijk ik Niall aan. Hij leunt voorover en drukt dan zijn lippen op die van mee. Meteen trek ik terug.

"Je hebt een vriendin."

"Eén waar ik niet van houdt. Het moet van het management." Ik zucht even.

"Ik ben zo terug," zeg ik zacht. Ik pak mijn telefoon van de lader en loopt de kamer uit. Ik loop met de trap naar beneden en loop dan het hotel uit. Als ik bij een bankje ben, ga ik daar op zitten. Ik zucht opnieuw. Ik heb geen idee wat ik moet. Ik weet niet eens wat ik voor Niall voel en bovendien heeft hij met Celine. Mijn telefoon gaat en ik zie dat het Niall is. Ik negeer hem en stop mijn telefoon in mijn zak. Ik kijk naar een vrouw die samen met een kindje door het park loopt. Het kindje zal een jaar of twee zijn. De vrouw laat het kindje los en het waggelt vrolijk door het park. De vrouw rent er achteraan en tilt het kindje op. Het lacht en het is zo schattig! Net als Niall...

Alweer gaat mijn telefoon. Ik zucht en neem op.

"Met Evelien."

"Eef! Waar in hemelsnaam ben je? We hebben overal gezocht."

"Hey LouBear, ik heb eigenlijk geen idee," zeg ik nu ik goed om mij heen kijk.

"Wat bedoel je?"

"Ik weet niet waar ik ben. Ik ben in een parkje, maar ik weet niet waar."

"Zijn er veel mensen?" Die vrouw!

"Wacht even!" Ik loop naar de vrouw.

"Mevrouw, mag ik u wat vragen?" Ze kijkt op en glimlacht vriendelijk.

"Natuurlijk."

"Waar ben ik precies?"

"Inglewood Park."

"Bedankt."

"Heb je het gehoord?" vraag ik aan Louis.

"Ja, Liam en Niall zijn onderweg."

"Tnx!"

"Nou eh, bye!" Louis hangt op en ik ga weer op het bankje zitten. het begint enorm hard te regenen. Ik zucht en ga onder een boom staan, waar ik redelijk droog sta. Liam en Niall komen aangerend. Ik ren naar hen toe en Niall slaat meteen zijn armen om mij heen.

"Ik was bezorgd," fluistert hij in mijn oor.

"Sorry." Hij glimlacht. Ik geef Liam ook nog een vlugge knuffel en we lopen terug naar het hotel.

"Eef, kunnen we zij zo praten?" vraagt Niall.

"Natuurlijk. Over wat?"

"Ons."