✔His Groofy Smile

21

Toch best bang kijk ik om mij heen. We zijn bijna het hele huis door geweest en er is gewoon niemand. Er is ook niks weg of zo. Niall loopt naar de keuken en zet mij op het aanrecht neer. 

"Misschien staat er dan op de camera beelden iets," zegt hij. Hij toets een code in en het deurtje gaat open. Er komt komt een klein computertje uit waar je allemaal verschillende delen van het huis op ziet. 

"Slim," mompel ik. Niall knikt en begint met op het scherm te toetsen. Het beeld spoelt zich terug maar er is niets of niemand te zien. 

"We hebben het toch allebei gehoord? Hoe kan het dan dat er niks op staat?" vraagt Niall zich hardop af. 

"ik heb geen idee. Is het niet een van de jongens geweest die een grap proberen uit te halen of zo?" 

"Louis! Hij heeft dit al eerder gedaan!" Niall pakt zijn telefoon en begin te bellen. Ergens hoor ik een telefoon gaan, twee zelfs. Die van mij! Ik stap van het aanrecht af en ik hink naar de woonkamer waar mijn telefoon afgaat. Ik pak hem op en neem op. 

"Met Evelien Mulder," zeg ik. 

"Hoi Evelien, met Jessy." Jessy is een klasgenootje van mij van de opleiding af en de middelbare school. Dat ze zelfs mijn nummer nog heeft!

"Hoi Jessy. Wat is er aan de hand?"

"Ken je Kelly nog?"

"Ja. Wat is er met haar?"

"In het laatste semester van de opleiding van ze vaak afwezig weet je nog?"

"Ja..."

"Nou, toen bleek al dat ze ziek was. Ze heeft het niemand verteld, maar vanmorgen belde haar moeder mij omdat ik nog wel wat contact had met haar en ze is dus overleden.." Levenloos staar ik voor mij uit. Niall komt de kamer binnen en kijk mij bezorgd aan, wat mij weer terug naar de werkelijkheid haalt. 

"Hoe is het gebeurt?" vraag ik zacht. Niall kijkt mij nog bezorgder aan omdat hij geen Nederlands kan. 

"Ze had kanker, Evelien.." Fuck! Nee.

"Dat kan niet. Ze was altijd zo... Kelly.." 

"Ik weet het. Ik reageerde precies zo. Als er iets kan je bellen, ik ga nu nog een paar mensen bellen."

"Ja, is goed."

"Bye en sterkte."

"Jij ook," zeg ik zacht en hang op. Ik leg mijn telefoon naast mij neer en de eerste tranen lopen al over mijn wangen. Niall knielt voor mij neer en legt zijn hand op de mijne.

"Babe, what's wrong?" vraagt hij zacht. 

"Het is een meisje uit mijn klas van de opleiding die ik gedaan heb," snik ik. 

"Wat is er met haar?" 

"Ze..." Ik sla een hand voor mijn mond en barst in huilen uit. Ik krijg het woord niet over mijn lippen. Ik kan het niet eens denken. Niall gaat naast mij zitten en trekt mij zo op schoot. Hij slaat zijn armen om mij heen en wiegt ons zo zachtjes heen en weer. Hij fluistert allemaal lieve woordjes en ik voel mezelf steeds kalmer worden. 

"Ze is dood. Overleden aan kanker," zeg ik dan. Niall verstijfd en ik hoor hem slikken. Ik kijk naar hem op en zie de tranen in zijn ogen staan. Ik glimlach zwakjes en leg mijn hoofd weer tegen zijn borst. 

"Wat is er met jullie aan de hand?" Ik kijk op en zie Louis met Harry staan. 

"Een klasgenoot is overleden," zeg ik zacht. De grijns op Louis zijn gezicht verdwijnt als sneeuw voor de zon. 

"Shit man." Ik knik. 

"Gecondoleerd. We laten jullie wel even alleen," zegt Harry en trekt Louis mee. 

"Zij waren het net of niet soms?" Niall knikt. Ik grinnik zachtjes. Een tijdje zitten we in stilte.

"Zullen we gaan slapen?" vraag ik dan. 

"Natuurlijk," zegt Niall. Hij staat op met mij in zijn armen en loopt naar boven. Niall legt mij op bed neer en komt er zelf naast liggen. Ik trek mijn sokken uit en kruip tegen hem aan. 

"We moeten nog tandenpoetsen," fluistert Niall. Ik schud mijn hoofd. 

"Dat doen we straks wel," mompel ik. Niall grinnikt en slaat zijn arm om mij heen. Ik sluit mijn ogen en concentreer mij op zijn ademhaling. Langzaam voel ik me steeds verder in slaap vallen tot het helemaal stil is.