I've never been in love until i saw you standing on that stage with the biggest goofy smile on your face because you're doing something that you love and dammit, that's when I fell in love
*het verhaal is Nederlands*
Ik kijk verward om mij heen en zie dat ik in een ziekenhuis kamer lig, althans daar lijkt het op. Ik kijk naast mij en zie Niall naar zijn handen kijken.
"Niall," zeg ik zacht. Hij kijkt op en een kleine glimlach komt op zijn gezicht. Zijn ogen zijn rood. Heeft hij gehuild.
"Hey. Hoe voel jij je?"
"Oké, denk ik? Wat is er aan de hand?"
"Nou, je had pijn in je buik nadat Louis je liet struikelen en toen we hier kwamen ging je net out voor dat ze de echo wilde maken. De pijn in je buik kwam door dat je een miskraam hebt gehad. Doordat je hard op je buik viel heeft een van de baby's een zware klap gehad. Hij beschermde de ander en daarom heb je er een verloren." Tranen lopen over mijn wangen.
"Deels door Louis was ik zwanger en nu ben ik dankzij hem ook een kind verloren? Hoe kan hij in godsnaam een vader zijn?!"
"Hij en Harry zijn geen vader meer. Ze gaan Darcy teruggeven." Wild schud ik mijn hoofd.
"Dat mag niet! Het kan niet!"
"Eef, ze kunnen er niet voor zorgen."
"Wij wel. Niall, ze kunnen haar niet zomaar opgeven!"
"Eef, maak nu geen overhaaste beslissingen.."
"Op een schaal van 1 tot 10, hoeveel geef je om Darcy?"
"Uhm.. 9,5. Want jij bent de 10."
"Hoe leuk zo je het vinden om voor Darcy te zorgen?"
"8? Ik weet het niet, Evelien. Het zal nooit op jou of mij lijken en het zal mij altijd doen denken aan wat Louis heeft geflikt vandaag."
"Altijd?"
"Nou ja, misschien niet altijd." Ik knik.
"In mijn ogen is dit alles een ja," zeg ik. Niall grinnikt en knikt dan toch.
"Goed, laten we maar kijken wat we kunnen doen dan, maar dan moeten we wel meteen een huis zoeken want ik wil Louis niet bij jou of bij haar in de buurt hebben."
"Deal." Allebei beginnen we te lachen.
~
"Dus dit huis?" vraagt Niall. We liggen nu al een uur in bed en hebben naar huizen lopen kijken. Een uur is niet heel lang, maar we komen elke keer weer terug op hetzelfde huis.
"Ja, het is niet te groot, niet te klein en toch heel schattig, lief en knus," ratel ik. Niall grinnikt. Hij pakt zijn telefoon erbij en begint te bellen. Ik kijk nog een keer naar de foto van het huis;
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het ziet er zo leuk uit! Het lijkt misschien best groot, maar het valt best mee. Je kon zo'n virtuele tour doen door het huis en het zag er allemaal zo mooi uit! We hebben al bedacht welke slaapkamers we waar willen en al dat soort dingen. Ook is alles geregeld met Darcy. Tot wij ons eigen huis hebben, woont ze wel in een tehuis omdat de mensen daarvan niet wilde dat ze hier nog langer zou blijven vanwege Louis en Harry, maar vooral vanwege Louis.
"Ja, dat zal ik doorgeven," zegt Niall en legt dan zijn telefoon weg.
"Ze zullen het overleggen met degene van wie het huis is en dan zullen ze doorgeven of we het huis hebben of niet. Aangezien er een klein beetje haast achter zit, zal ze het snel overleggen." Ik glimlach.
"Mooi. En we mochten de spullen van Louis en Harry hebben toch?"
"Ja, ze zullen alles in dozen stoppen en dan in de garage zetten." Ik knik en kruip tegen Niall aan. Hij klapt de laptop dicht en legt die dan op het nachtkastje neer.
"Ik heb een naam bedacht voor als het een jongen wordt," zegt Niall dan.
"Vertel."
"Cole of Kyle."
"Cole en Darcy Horan. Perfect." Niall glimlacht. Ik glimlach ook en druk een kus op mijn wang.
