16 - Her Call

2K 52 0
                                    

Leo's POV


"Yes Stefan?" Bakit kaya napatawag siya? Hindi niya ugaling tumawag ng walang dahilan. Dahil nag-iingat kami, para sa kaligtasan ng mga anak namin. Lumayo muna ako sa may sofa kung nasaan si John nanonood, si Athena nagpapaganda, and Zeus is missing for 3 days. I wonder where he is now. Hindi naman siya nag paalam sakin.

[She knows everything...] 
"What do you mean?"
 
[I told Sheron about you, and the rest about her lost memory.] My eyes widened. Akala ko hindi pa ito ang tamang panahon para malaman niya ang katotohanan? Ano na naman pumasok sa isipan nitong si Stefan?

"I thought--" He cut me off.
[I know what're you thinking Leo, alam niya din na buhay si Leahi.] 
"WHAT?!"
Bigla akong napa sigaw at tumingin sakin ang mga anak ko.
"What's wrong Daddy?"
"Nothing Athena,"
Kabit-balikat na lamang siya at pinagpatuloy ang ginagawa niya. Masisira ang plano namin! Hindi siya nag iisip, paano na lang kung matuntun ni Anastasia si Leahi? 
[Don't worry, sana hindi mo parin sinasabi ang totoo kay John.] I let out a sigh. Gustuhin ko mang magkaayos na sila, at magkaayos ang pamilya namin sa mga Dublin, pero hindi pa ito ang tamang panahon. Ipaghihiganti ko pa ang asawa ko. 
"Sige, alam kong may rason ka para sabihin iyon kay Sheron."
[Salamat.] He ended the call.

I looked at John who's really bu- I mean busy watching I guess. Patawad anak, pero hindi pa ito ang tamang panahon para sabihin ko sayo ang totoo. Sana maintindihan mo. I looked at Avelina's picture, I missed her so much.


John's POV

I saw my Dad looking at Mom's picture. He might missing her so much. I miss my Mom too, but Dad's been depressed when Mom passed away. I was there, seeing him alive, but you just felt he isn't. I never thought that, Dad would be like that since Mom died. Nawalan na siya ng oras para saming mga anak niya, and we understand that. Pumunta si Athena sa Paris para doon na lang mag-aral and she was also sad that her bestfriend/Mom died. Zeus been missing since Mom died, and we didn't even know where the hell he was. Mom's our bestfriend, Mom's very caring, I missed her cooking. I let out a sigh. 

But there's the only person who's been with me through my hard times, she was staying beside me when I'm so depressed. 


Flashback


Hindi ko mapapatawad ang gumawa nun sa Mom ko, lahat kami nagluluksa sa pagkamatay ni Mom. I'm such a fool para iwan siya mag-isa sa bahay. Sana hindi iyon nangyari kung nandoon lang ako sa bahay at binabantayan siya. 
"AAAAAAAAAAAAAARRRRRRGH!"
"John! Please stop this. You're a mess." Naramdaman ko na lang na may luhang pumapatak sa mga mata ko.
"It's my fault Sher, it's my fault why mom died." Niyakap niya ko, nakarinig na lang ako ng paghikbi nanggagaling sakanya. I don't want to see my girl like this. 
"John please, stop blaming yourself! It's not you who killed her right? So stop please. Don't do this to yourself. When you're hurting, I'm also hurting seeing you like that." Napahilamos ako ng palad, I know she's just doing this because I'm hurting, pero hindi ko na kaya. Ang sakit, si Mom lang ang nag iisang taong nagpapahalaga sakin. 

Inalis ko yung kamay niya sa pagkayakap sakin. At lumabas ako ng condo ko. Narinig ko pa siya na tinawag ang pangalan ko, pero hindi ko siya nilingon. Because I don't want to see her hurting because of me. And it F*cking kills me.

Pumunta ako sa bar, nakita ko si Mute na may kasamang babae. Lumingon siya sakin at ningitian ako. Minsan iniisip ko na bakla to e, kung hindi ko lang siya kaibigan. *sigh*

It's The Mafia PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon