34 - Last Goodbye

1.1K 29 11
                                    

Exile's POV

Naglalakad kami patungo sa huling hantungan nila. Masakit, oo. Dalawang importanteng tao ang nawala dahil sa kagagawan ng iisang tao. Ang nag iisang tao na pinagkatiwalaan namin, ang nag iisang tao na binigyan ng chance ng kapatid ko pero sinayang niya lang. Ang nag iisang tao na nagtaksil saamin noon, pero ginawa niya parin ngayon. Tang*na. Ano bang nagawa ng pamilya ko para ganituhin niya? We treated him like family. A part of our family. 

And now we're here. The last goodbye.

Mga iyak ni Rose, Lavender at ni Viana na loyal sa kapatid ko ang maririnig mo sa paligid. Tahimik lang si Kuya Jeron sa tabi na nakatingin ng deretcho sa binuburol nilang katawan. Walang imik ang mag inang Alyana at Jerson pero grabi kung makaiyak kanina yang batang yan. 

Ako?

Kung umiyak ako?

Syempre, iiyak talaga ako. Pero kailangan kong maging matatag. Dahil pagbabayaran niya lahat ng ginawa niya sa pamilya ko. Siya ang puno't dulo ng lahat ng kaguluhan na ito. At hindi ko hahayaang linlangin niya na naman kami ulit. Ako mismo ang papatay sakanya. 


Rose's POV

I can't believe this is happening to our family. This is the worst crisis ever! I didn't picture myself without my little sister nor without my father. I always see myself with them. I always see my family to be complete. But because of this, because of him, it's all gone. My dreams had shattered because of him. I will never, ever forgive him. I'll be the one who's going to take him down. In the name of my father and my little sister, Sheron. He's going to pay.


Jeron's POV

What can I say? Kinuha niya ang dalawang importanteng tao sa buhay namin. Alam kong gusto na ng mga kapatid ko ang hustisya para sa kanila. Kahit ako, gusto ko na siyang patayin. Pero kailangan kong magtiwala sakanya. She's the only one who can save our family. She's the only key for this cage that Anastasia created. I believe in her words. I believe in her. I trust her.


Lavender's POV

Looking at their grave, it breaks my heart. How could he do this to our family? He even took the life of our precious gem. I swear, I'll be the one who's going to kill him first before anyone does. I will never forgive him. I'm going to take him down for good. Mark my words.


3RD Person's POV

Sa huling sandali ng kanilang buhay, hindi nilisan ng Dublin siblings at ilang tauhan ng pamilya ang kaka - libing lamang na mag-amang Sheron at Stefan. Masakit para sa pamilya ang trahedyang nangyari sa Greece. Hindi nila inaasan ang mga pangyayaring yumanig sa kanila. Pero hindi nila alam, meron isang tao ang nagmamasid sa kanila. 

'I believe in you, we're going to trust you.'

Tumalikod na siya at sinoot ang kanyang sunglasses at patakbong pumasok sa loob ng kotse.
"Ano na?" Tanong ng kasama niya.
"Miserable silang lahat. Lalong - lalo na ang tatlo. Naawa ako. Tama kaya itong ginagawa niya? Hindi kaya mapapahamak lang siya sa gagawin niya?" Hinawakan ng binata ang kamay niya.
"Magtiwala sa kanya. Siya lang ang may kakayahang gawin ang mga ito." Pumikit muna siya saglit bago magsalita.
"Sana....Sana tama ang desisyon niya." 
"Si John?"
"Nagpaiwan. Gusto niyang makita sa huling sandali ang pinakamamahal niyang babae."
Napabuntong hininga ang lalaki.
"Alam kong masasaktan siya, pero kailangan niyang maging matatag. Para rin sakanya ang ginagawang sakripisyo niya."
"Alam ko." Tumingin sa bintana ang babae at doon niya nakita ang isang aninong kanina pang nagmamasid hindi kalayuan sa kinaroroonan ng Dublin's.

'I'm sorry John, but this is for the best. Let's all trust her.'

Hindi niya alam kung anong gagawin niya kung sakaling makita siya ng mga kapatid nito, pero wala lang sakanya. Dahil ang mas importante sakanya ngayon ay ang pinakamamahal niyang babae ay patay na. At sinisisi niya ang kanyang sarili sa nangyari.

Sa huling sandali, they took a glance on the grave and bid their farewells to the person they love. Iisa lang ang gusto ng magkakapatid. Hustisya para sa kanila.

*******************

Naglakad siya patungo sa burol ng kanyang pinakamamahal na babae. Hindi pa siya nakakaabot sa burol, bumuhos na kaagad ang kanyang luha sa mga mata. Hindi niya inintindi ang kanyang itsura. Wala siyang pakialam. Basta ang importante, makita niya sa huling sandali ang babaeng nagpabago sakanya. Ang babaeng nag-iisa sa kanyang puso.

"Sorry....Sorry...." Napaluhod siya bigla. 
"I didn't expect this to happen. I didn't make things right. I didn't.... I didn't....." He cried and cried in front of her grave. 
"I'm sorry, I'm sorry......" He blamed himself from everything. He thought, he's the one who's responsible from everything that happened in their lives. 

"Pasensya na...." He wiped his tears and stood up. He took a glance one last time on her grave.
"I promise... I'll make things right this time." And he bid his last farewell.





Someone's POV

I'm sorry. I just have to do this. I know kamumuhian niyo ako pagkatapos nito, pero kailangan kong gawin ito ng mag-isa. Ako lang ang may kakayahang patigilin siya. Ako ang puno't dulo nitong lahat. I will make things right this time. I will make her stop from all of this. I will be the one to take her down. At ako ang ka una-unahang magpapaluhod sakanya. Ang sarili niyang apo.









I'M BACK BEBE'S HAHAHAHAHA FIRST CHAPTER OF MY COMEBACK. CHOS LANG. NAG COMEBACK KASI ANG BTS KAYA NAG COMEBACK DIN AKO! HAHAHAHA SUPORTAHAN NIYO PA LALO ITONG STORY KO! SALAMAT NG MARAMI SA 42.3K READS! GO 5OK! WOOOOOOH! PARTEEEEEH!

-AUTHOR.


It's The Mafia PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon