It's The Mafia Princess

29 - Greece

A/N: HELLO MADLANG-BEBES! HAHAHAHA MISS NIYO KO? CHAROT. SORRY WALA AKONG PASABI. PUMUNTA KASI KAMI NG TAIWAN NG PARENTS KO KASI PANGET SILA ESTE NAGBAKASYON. KAYA HALEEEEEER ULIT! HAHAHAHAHA HINDI KO MUNA BIBIGYAN NG POV SI SHERON OKAY? SI JERSON MUNA. YIIEEE. LABAS MGA ARMY! HAPPY READING MWA!

HAPPY 17K MGA BEBES! THANK YOU FOR SUPPORTING ITMP! SUPPORT IT ALL THE WAY!

****************

Jerson's POV

It's like Deja vu. Parang kailan lang nung nalaman kong ama ko pala ang isang Jeron Dublin. Who would have thought na ang ina kong si Alyana Slate ay kasintahan ni Jeron Dublin na isa sa pinaka malakas na mga tao sa buong mundo. Lucky? Maybe. Pero hindi as in sobra. T_T Na kwento kasi saakin na muntik na kami mapahamak ng nanay ko dahil related kami sa Dublin at isama mo pa na isa akong anak ng isang Jeron diba? Sinong hindi gusto patayin ako? Oh labas! Makikita niyo kung sino si Jerson Slate-Dublin. 

Hindi naman sa pagmamayabang, pero isa ako sa pinaka 'sharp-shooter' na assassin sa buong mundo. Sa edad kong 18? oh diba? May maipagmamalaki na ako sa pamilyang Dublin. Kaya pala, minsan nakita ko yung picture ni Sir-- Este tatay sa cabinet ni nanay dati. Kala ko nga may crush siya doon eh. Iyon pala ama ko na pala? Langya talaga ng nanay ko. Hindi ako inin-form. Shock na shock ako eh. 
Anyways, nasa plane kami ngayon * 3 * 
Alam mo yung feeling na ngayon ka lang makakapunta sa isang bansa na hindi mo pa napupuntahan? Ako iyon eh! Greece iyon e! Ang yaman ng pamilya ko eh. Take note, private plane. PRIVATE PLANE! 

"Son?" Agad akong napatingin kay tatay. Hindi ko alam kung bakit iyon ang gusto niya itawag ko sakanya. Kasi daw nanay tawag ko kay nanay Alyana dapat daw sakanya din. Taray no?
"Po?" 
"You okay?" Tumango lang ako bilang sagot ko. Hindi parin ako sanay na tawagin siyang tatay no. Hindi parin ako maka get-over sa rebelasyon na nangyari 2 days ago. T_T I kenat beleb it u know?
Ngumiti lang siya saakin at bumalik na sa pagkaka higa niya sa upuan niya. Napa ngiti ako ng lihim. 

Greece

Pagkababa na pagkababa namin, langhap ng simoy ng Greece. ANG GANDA! WAAAAAH! PWEDE NA AKONG MAG GIRL HUNTING DITO! ANG DAMING BLONDE! TAPOS BLUE EYES! WAAAAH! Syempre cool lang ako. Baka masapak ako ng wala sa oras ng tatay ko e.

Naghintay lang kami ng ilang sandali sa airport, pa linga-linga ako sa paligid baka makahanap ako e. Itanong niyo kung saan ko namana ang kalandian ko? Itanong niyo sa tatay ko. Hindi ko din alam eh. =_= I'm cool outside, but I'm cooler inside. Oh diba? Buhat ang sarili kong bangko e no? May tinatago akong sekreto.

Pero hindi ko sasabihin. Kaya nga sekreto diba? Psh. 
Huminto ang isang limousine sa harap namin. Another expectation for a Dublin family. Haay buhay.
"JERSON BABY!" Napatigil ako sa paglalakad nang marinig ko ang isang boses na akala ko hindi ko maririnig ng ilang araw at ang nagmamayari ng boses na akala ko hindi ko makikita ang pagmumukha magpakainlanman. Dahan dahan akong lumingon... 

At tama ako.

Nandoon si Vera Yui. At ANONG GINAGAWA NG BABAENG TO DITO?!
"What the hell are you doing here?" Agad kong tanong pagkalapit niya saakin. Sinimangutan niya lang ako. Na parang nagsasabi, 'Hindi mo ba ako namiss?' Yuck.
"Oh, Vera." Napatingin ako sa nagsalita. Si Tita Rose. Teka? Magkakilala sila?
"Hi! Ate Rosey!" Kumunot ang noo ko sa sinagot niya kay Tita. Teka? Ate?!
"HOY HOY! AKO LANG PWEDENG TUMAWAG KAY ROSE NG ROSEY! SINO KA BANG BATA KA?!" Agad na pumagitna si Tito Exile. 
"Haler? I'm Vera Yui? You forgot na ba Exile Ken?" Tito's Exile eyes widened. Matatawa ka talaga sa itsura niya ngayon. 
"WAAAAH! WHO YOU BA? ROSEY!! SINO YAN? ANAK MO DIN?" Agad siyang binatukan ni Tita Rose. Kung anak nga yan ni Tita Rose, siguro magkaugali sila. Pero neh. Malayo.

"Tanga ka ba? Paano naman ako magkaka anak kung wala akong naging boyfriend because of you?" Tita Rose crossed her arms. 
"Ah. Okay. PERO SINO KA NGA? MAY AMNESIA BA AKO? OMYGOLLY! HINDI KO NA KAYO KILALA! WAAAAAH! T_______T" And then again, nabatukan siya. Ng tatay ko. 
"You stupid. Are you really my brother? Remember the Yui's from Japan?" Inilagay ni Tito Exile yung hintuturo niya sa baba niya na tila nag iisip. 
Nagliwanag ang mukha niya at tumingin kay Vera na parang 'OO NGA NO? BA'T HINDI KO NAISIP IYON?' look.

"Ah okay! Hello. Tara na nga. Jusko kung anong kadramahan ang ginagawa niyo dito." Pumasok siya sa loob ng limousine. Siya nga tong nag eeksena sa daan e. -___-
Binalingan ko ang tingin ko kay Vera who's currently looking at me and smiling ear to ear.
"Teka, why are you here?"
"Mmm... Kasi..." Lumayo muna siya saakin ng ilang hakbang at nagsalita ulit.
"I'm going on a mission. But not with you, or with the Dublin's. It's my own mission." And she winked at me at sabay para ng taxi.
"Okay?"
"Bye, Baby Jerson!" At boom. Wala na siya. Psh. What a pain in the ass. I just shrugged my shoulder at pumasok na ng sasakyan.

"Son, you're a sharp-shooter right?" Tumango lang ako sa tanong ni Tatay.
"Then, we need you." Agad akong napangisi ng malawak. My time has come.

3rd Person's POV

Nasa isang bakanteng kwarto si Stefan at nagdadasal na sana hindi matunton ang kanyang asawa who's currently hiding from somewhere. Agad na bumukas ang pinto, pero hindi niya maaninag ang taong pumasok sa silid. Dahil may takip siya sa kanyang mga mata. 

Stefan remained calm. Because he knew, whether it's his time to die alam niyang nasa tamang kamay ang mga importanteng mga bagay sa kamay ng isang tao na pinagkakatiwalaan niya.

Lumuhod ang babae para magkapantay sila ni Stefan.
"You look helpless, King." Agad na nanigas ang katawan ni Stefan. Akala niya, si Thunder at ang Straught mafia lamang ang kumuha sakanya. Pero hindi niya aakalain na pati siya ay kasama rin pala.
"Ikaw... Ikaw ang may pakana ng lahat nito, diba?" Tumawa lang ng bahagya ang babae.
"What if ang pinaka mamahal mong mga anak ay nandito para sagapin ka? This will be a good scene you know? You and your children will be reunited again. What a memorable scene." Tumawa ng tumawa ang babae na parang isang baliw.

"Why are you doing this?" Tumigil sa pagtawa ang babae at humarap kay Stefan.
"What do you think? You took everything, Stefan. I'm just getting what's really belonged to me." Tumayo ang babae at bumunot ng baril. Tinutok niya ito kay Stefan who doesn't know what's going on.
"Siguro magiging masaya kung matatagpuan ka ng mga anak mong patay na. And, Boom! No more happy scene." She just smirked while looking at Stefan who's helpless right at this moment.
"Kill me. But I'm telling you, evil won't win this war." 
"Let's see." At isang putok ng baril ang yumanig sa buong silid.

Leahi's POV

Sana, sana walang masamang mangyari sa asawa ko. Sana maligtas siya sa kamay ng mga taong gusto kaming pahirapan at patayin. Sana okay lang ang mga anak ko. Lalong-lalo na si Sheron. 
Kumuha ako ng baso sa counter at nagsalin ng tubig. Iinumin ko na sana pero bigla ko itong nabitawan at nabasag.

Isang pamahiin.

"Stefan...."

Someone's POV

I just got here from Greece. And guess what? I know where they took Stefan & John. And I know where Leahi is. Well, I can't wait to know who will win this war.