It's The Mafia Princess

6 - Mutual Feelings

Sheron's POV

Matapos ang pagkikita namin Red,bigla ko naalala yung kasunduan namin ni John. Yung sa tournament. Sa paglalakad ko, naramdaman kong may sumusunod sakin. Malakas din ang pandama ko, na kahit sino nalalaman kong may sumusunod o wala sakin. But this time, I'm sure may sumusunod sakin. 
So someone's stalking the princess huh? 
Lakad lang ako ng lakad, hanggang sa madilim na sulok ng HQ. Walang tao pumupunta doon, maliban na lang sakin. I will unveil this stalker.

"You have guts to stalk me huh?" Naramdaman kong tumigil siya, I knew it. 
"Oh, ba't hindi ka nagsasalita? You know tayo lang naman dito. Lumabas ka na jan, if you want your life to be spared." This is the real me, kahit na sino kaya kong patayin. And I hate this part of me. This part of me, part of a monster.

Bigla kong naramdaman may lumabas sa isang poste, and I was shocked that the person who has been following me was him all along.

"Ok! Sensya na! Grabe siya, papatayin agad?" He looks silly with his what do they call it? Jeje Jacket? I don't know, siguro nga ganun. And his red messy hair na may mga spider webs. I could laugh at him right now, but I'll maintain my poise. Pfft.

"Oh! Alam kong tatawa ka na, wag ka nang mag pigil. Psh." And I burst out laughing.
"HAHAHAHAHAHAHA! You look,.. you look like a mess! HAHAHAHA"

"I know I know, wag mong igiit. Makatawa wagas e." 

"Bakit mo ba ako sinusundan? You could have been killed you know?" I was whipping my tears of joy, I want to laugh again pero naawa na ko kaya wag na lang. He looks like a mess indeed.
"Wala, sasabihin ko lang sana yung tournament natin. Baka nakakalimutan mo e." Pinagpag niya yung jeje jacket niya tska yung pantalon niya. In that way he looks too handsome at kamukhang kamukha niya si John. Every time tumitingin ako sa kanya, he looks really like him. From facial features hanggang sa tangkad. But I know he is not John.

"Yep, I know. I remember. And I also remember na babalian kita ng buto diba?"

"Hah! Tignan na lang natin, kung kaya mo ko!" And we both laugh. I don't know, I just felt happy when he's around. I never felt this happiness in years. Joker e.

"Ba't ba kasi nagtatago ka jan?" Lumapit ako sa kanya at ginulo ko ang buhok niya. Kahit mas matangkad siya, kaya ko naman abutin yung buhok niya. Buhok niya lang. I saw him stiffed. 
What's wrong with this guy?

"Ah---ano! Wag ka nga lumapit!" Tinulak niya ko pero mahina lang. Ano ba nangyayari sa taong to?

"What the-"
"Sa-- susunod! Wag kang lalapit sa enemy mo!" At bigla na lang siya tumakbo. Ano ba sinabi niya? E pano ko siya lalabanan kung hindi ko siya lalapitan? May saltik ata yun e!
Akala ko umalis na siya ng tuluyan, nang biglang sumigaw siya.

"I WILL WIN! AND YOU WILL LOSE SHERON!" At kumaripas na siya ng takbo. He's really dumb. Akala niya magpapatalo ako? I will never lose, and especially to him.

John's POV

Hindi ko alam, pero nung lumapit siya sakin bigla na lang ako namula! F*ck! Hindi naman ako ganito sa mga babae ah? Natutuwa pa nga ako pag lumalapit sila e! Pero bakit sakanya, pero bakit sakanya namumula ako? At bakit may bigla akong naalala nung lumapit siya? Nangyari na ba to dati? I can't understand it pero, parang naka punta na ako dito. Pero bago pa lang ako dito, hindi kaya..... Parte ito sa nawawala kong aalala? 
Bakit nga ba ako pinasok dito? Bakit ba ako pumasok dito? May tumutulak sakin sumali sa Thrones at parang konektado lahat ang nangyayari sa nawala kong alala. Hindi ko na alam.