It's The Mafia Princess

32 - Broken Trust

Sheron's POV

"J--Jhon..." Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. If this is a dream please let me wake up. I closed my eyes baka sakaling nanaginip lang ako, pero hindi. I should face the reality. He lied to me again. He fooled me again. He broke my trust for the second time around.

"Shocking right, my Queen?" Tinulak niya ako at napaupo ako sa sahig. He isn't John. He's eyes were so empty. You can't see any emotions. Tumayo siya sa pagkakahiga niya at pinagpag ang soot niyang three piece suit.

Akala ko, kailangan ko siyang isagip kay Thunder. Pero siya pala si Thunder. Sa pag-aalala ko sakanya, nawalan ako ng tino sa sarili, pero parang wala lang pala iyon dahil kita mo naman he's fine. He's perfectly fine. Pumayat siya hindi katulad sa huli naming pag-uusap. May tumubo na ding balbassa chin niya.

He isn't John.

"YOU BASTARD!" Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon. I'm stuck. Sinutok siya ni Kuya Exile para mapahiga ulit siya sa sahig. Pinahid niya ang dugo na nasa labi niya. And he smirked. I'm just looking at him with mixed emotions. I can't think clearly. What's happening? John is Thunder? Siya ba ang may pakana lahat ng problema nangyayari sa buhay ko? Pero

Bakit?

"PINAGKATIWALAAN KA NAMIN! HAYOP KA! ITO BA ANG ISUSUKLI MO SAAMIN?! TINANGGAP KA NAMIN ULIT! PERO ANO TO? POT*NG INA KA JOHN! ANONG GINAWA NAMIN SAIYO!" Sinuntok siya agad ni kuya Exile. Hindi ko na mapagilian ang emosyon ko. Hindi ako iiyak. Hinding-hindi na ako iiyak sa harap niya. Tama na ang lahat ng kasinungalingang nangyayari sa buhay ko. Tama ang letter na pinadala saakin. Dapat hindi ako magtitiwala kahit malapit pa saakin dahil sila mismo ang titira saiyo ng patalikod.

I will never show any emotions again.

I have enough.

I have enough of this never ending lies.

It's time to take this seriously.

Exile's POV

"ANO! BA'T HINDI KA MAKAPAGSALITA!" Sinipa ko siya at binugbog. Tang*na lang! Sinong hindi magagalit kung ang mahal ng kapatid mo nag sinungaling ulit saiyo? Diba masakit iyon? Kung masakit na sa parte ko, pero mas masakit ang dinadanas ni Sheron ngayon. Pinagkatiwalaan namin si John, tinanggap namin siya ulit. Pero ano? He lied to us again. Especially to Sheron. Sumugod na rin si Kuya Jeron at sinuntok si John. Umalis ako sa pagkakadagan ko sakanya at pinahid ang dugo niya sa may mukha ko.

Wala akong pake kung mamatay man yang gag*ng yan. Dapat lang sakanya ang natatamo niya ngayon. Kulang pa nga yan e.
"You're going to die, asshole!" Sigaw ni kuya Jeron. Ginala ko ang mga mata ko sa paligid, nakatingin ako sa mga kapatid ko. Both of them closed their fists. Malaki na ang galit nila kay John dati pa, pero tinanggap nila ulit si John dahil kay Sheron. Pero tama na to. Ayoko nang masaktan ang kapatid ko. Tama na ang lahat ng kasinungalingang ito.

Napatingin ako sa gawi ni Sheron, but there were no emotions in her face. She's starring at John blankly. I smirked. She's back. The real Queen is back.

I tapped Kuya Jeron's shoulder. Napatingin siya sa gawi ko kitang-kita ko sa mga mata niya ang galit sa lalaking bugbog sarado na. 

"Tama na yan. She's back." Kumunot ang noo niya at liningon ko ulit si Sheron, ganoon ang ginawa niya. And there, he knows what I'm talking about.

Umalis na siya sa pagkakadagan kay John na parang wala nang malay. Sana nga mamatay na siya. Ipinasok ko ang dalawang kamay ko sa mga bulsa ko at naglakad na pabalik sa kanila. May pagtataka sa mga mukha nila. Siguro nagtataka sila dahil hindi namin tinuluyan si John. Knowing us, kaya naming pumatay para kay Sheron. I just smirked at them, at napatingin silang lahat kay Sheron who's walking towards the main door.