It's The Mafia Princess

22- Saddest Past (Lavender)

Sheron's POV

Hindi ba talaga siya titigil? Gusto niya ba talaga maging miserable ang buhay ko? Bakit niya kailangang gawin to saakin? Pero hindi ko siya hahayaang gawin ang gusto niya. Baka nakakalimutan niyang ako ang mafia princess ng Thrones. 
"Sis." Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko, at bumungad si ate Lavender. Medyo nagulat ako, kasi minsan lang siya makipag usap saakin. But kalaunan ay na-adjust ko ang composure ko.
"Oh ate? Pasok ka." Mas nilakihan ko ang pagkabukas ng pinto ko. Walang alinlangang pumasok siya at umupo sa edge ng kama ko.

"Is there a problem ate?" Hindi siya nagsalita, pero tinignan niya ako. Medyo weird siya para saakin. Pero, diba nga nagbalik na ang mga alaala ko? Kaya kilalang kilala ko na siya. Pero ang uncomfortable parin para sa akin.
She let out a deep sigh.

"I have to tell you something..." Biglang naging seryoso ang aura niya. Kaya nag seryoso na rin ako.
"What is it ate?" Medyo hindi siya mapakali na pag-usapan ang kailangang sabihin niya saakin. Tumitig siya sa mga mata ko. Bakit nakikita ko sa mga mata niya na may masamang mangyayari? Imposible. Umiiling iling ako.

"I know this is so sudden, but...." Hinintay kong dugtungan ang sasabihin niya.
"By any chance, do you know the Dark Mafia Organization?" Para akong binuhusan ng isang malamig na tubig. P-paano niya nalaman ang tungkol sa orginasasyon na iyan? Naging partido minsan ang mafia namin sa organization na iyan. Dahil kami ang pinaka malakas na mafia sa buong mundo. Pero, dahil nga I'm a threat sa kanila, pinaalis nila kami ng walang dahilan.

Hindi kaso saakin iyon, dahil marami silang ginagawang hindi na naman dapat kailangang gawin. 
"Why?" Tanong ko sakanya. She let out a deep sigh before she answered my question.
"They're hunting us. They're hunting you." Napakunot ako ng noo ko. Oo, aware akong gagawin nila ang lahat para mamatay lang ako. Pero, hindi ko aakalain na hindi parin sila nagsasawa sa paghahabol saakin.

"I know that Ate." Tumayo ako at pumunta sa terrace. Umupo ako at pinagmasdan ang lawak ng mansion namin.

"Sheron.... Please, I don't want to lose you. We don't want to lose you again." Nabigla ako sa sinabi niya saakin. Alam kong marami na silang pinagdaanan para lamang maligtas at matago ako sa mga masasamang loob na gustong pagtangkaan ang buhay ko. 
Hinawakan ko ang mag kabilang pisngi ni Ate Lavender.
"I will be fine Ate. You don't have to be worried about me, I can handle them." Biglang nagliwanang ang mukha niya at umiyak siya. Niyakap niya ako ng mahigpit, at ganun din ang ginawa ko. Hinagod ko ang likuran niya, sign of telling her that everything will be okay.

"Be safe...." Kumalas siya sa yakap, at hinalikan ang noo ko. 

I'm so blessed that they were my siblings.

Bumaba ako sa sala kasama si Ate Lavender. 
"WAAAH! LAVY! Akala ko nag huhunting ka naman ng masamang loob sa labas!" Sigaw ni Kuya Exile. He has this weird call sign for all of us. Like, I'm his Shery, his Rosey, His Bro Jerony, at his Lavy. I don't know, siguro bakla si kuya Exile. 
"Stop it. You're disgusting." Kumalas sa yakap si ate Lavender sa yakap ni Kuya Exile. At nag pout naman si Kuya. Is it just me, or I saw myself on him? 

"Naman e! Nga pala, nagbalik na siya Lavey." Biglang huminto si Ate Lavender sa sinabi ni Kuya Exile. Teka, Sinong siya?

Lavender's POV

(OUT MUNA TAYO SA LABLYP NG DALAWANG BIDA. TSKA MAY REVELATION NA MAGAGANAP SA CHAPTER NA TO. KAYA BASA!) 

I'm Mary Lavender Dublin. I'm the second child of Stefan & Leahi Dublin. I used to be so noisy, I used to be friendly, but something happened in the past that changed me. I was still 6 years old that day, When I had a car accident. Because a certain person was following me, and I never realized that there were a car heading towards me.  I was in comma ever since then, I never talked to anyone else, excluding my family. I think I was traumatized what happened to me. But then, it changed. When he came into my life.