Een klein stukje verwijderd van...

18. Plan van aanpak ~ Milan

De opmerking van Elle over die knappe economieleraar blijft maar door mijn hoofd spoken. Ik weet dat Elle vol voor mij gaat, maar toch zit het me niet lekker.

Mil, zet het uit je hoofd, Elle plaagt alleen maar.

Ik heb zo nog een paar sollicitatiegesprekken die ik moet uitvoeren en dan mag ik naar huis. Ik heb namelijk een assistent nodig. Mijn oude gaat verhuizen, dus kan ze niet meer blijven werken. Ik pak de nodige spullen bij elkaar en loop naar de vergaderruimte.

Suzie, mijn oude assistente, zit al klaar om me te helpen van het zoeken van de perfecte assistent. Suzie is een kleine, slanke brunette die altijd haar woordje klaar heeft. Ze is creatief, slim, grappig en supergezellig. Ik ga haar echt wel een beetje missen. Ze is altijd in voor een gezellig kletspraatje en zorgt voor mijn koffie. Suzie is gewoon mijn persoonlijke koffieassistente. Nu ook, ze zit al klaar met een kop koffie voor mij en voor haarzelf een cappuccino.

Ze zit geduldig in haar kopje te roeren en wanneer ze mij ziet, verschijnt er een glimlach op haar gezicht. Een vertrouwde, vriendelijke Suzie lach.

“Hé Suzie.”

“Hé.”

“Ben je er klaar voor om een vervanger voor jezelf te zoeken?”

Suzie grijnst. “Je krijgt nooit meer zo’n goede assistente als ik, maar ik ga mijn best doen om er eentje te vinden die bijna even goed is.”

 Ik geef een kneepje in Suzie’s arm en ga naast haar aan de grote vergadertafel zitten. Ze overhandigt me een stapeltje papieren en ik kijk die even door.

 De eerste sollicitant is Fay Stang. Het is een kleine dame van 26. Het eerste wat er in mij opkomt wanneer ik haar zie is dat ze een heel creatief type is. Ze heeft een kleurrijke wijdlopende jurk aan. Ze zou zo in een museum passen en dat is misschien wel leuk een creatieve assistent. Maar wanneer ze haar mond open trekt, is het net alsof er een kraai aan het praten is. Als zij mijn assistent zou moeten worden, zou ik echt gillend gek worden. Ik zou zeggen: lekker terug naar dat museum. Ik kijk naar Suzie en ze probeert een vies gezicht te onderdrukken.

 Op naar de volgende sollicitant. Dit keer is het een man genaamd Boris Kuijper. Hij is 22 jaar en vindt het leuk om dingen te organiseren en te regelen. Hij stelt zich netjes voor en komt rustig en beheerst tot me over. Hij heeft een vriendelijk gezicht en ziet er verzorgd uit. Suzie geeft een goedkeurend knikje. Ook ik denk dat hij een goede kans maakt. Dit is een stuk beter dan die kleurdozenfee van net.

 De derde sollicitant is Lilly Laurens. Ze is 23 jaar en wanneer ze de vergaderzaal in komt, had ik er het liefst weer weggeduwd. Man, wat ziet zij eruit. Het is net een poederdoos. Ze heeft een zuurstokroze mantelpakje en dezelfde kleur hakken aan. Ze heeft ook wel wat weg van een barbiepop en alsof dat nog niet het ergste is, begint ze ook met me te flirten. Ze bijt ‘zwoel’, ik neem aan dat het er zwoel uit moet zien, op haar lip en knippert heel de tijd als een idioot met haar wimpers, nog even en ze stijgt op. Ook gooit ze heel de tijd pornoblonde haren over haar schouder en duwt haar borsten in de lucht.

 Ik kan het niet laten om met mijn hoofd te schudden, wanneer ze weg is. Suzie zit stom te lachen naast me. Ik werp haar een boze blik toe, maar kom dan even later ook niet meer bij. Bij Suzie rollen de tranen over haar wangen van het lachen. Van gekleurde fee naar gepoederde Barbie. Ik hoop dat het nog wat gaat worden vandaag. Ik zucht en neem nog een slok van mijn koffie.

 De vierde sollicitant is een vrouw genaamd Iris Lange. Ze is 25 jaar en heeft gestudeerd voor administratief medewerker. Suzie haalt Iris naar binnen en er komt een best wel knappe vrouw naar binnen. Ze is lang, ik denk dat ze zomaar 1.80 à 1.85 meter lang is, dat is bijna even groot als ik. Ze heeft een donkerblauw broekpak aan met een rood riempje. Ook heeft ze superhoge hakken aan, dat zorgt er denk ik ook voor dat ze zo lang is, haar bruine haren heeft ze in een donutknot en ze heeft knalrode lippenstift op. Normaal gesproken zou ik het een beetje overdreven vinden, maar haar staat het gewoon. Bij haar is het helemaal niet te, als je begrijpt wat ik bedoel. Haar gezicht straalt één en al vriendelijkheid en blijheid uit. Ze komt heel erg spontaan op mijn over. Ze vertelt wat over zichzelf en dat het haar ook heel leuk lijkt om mee te denken over dingen in dit bedrijf, ook dat spreekt me aan.

 Ik kijk weer naar Suzie en die zit zowat te stuiteren in haar stoel. Ik denk zo maar dat Iris het helemaal is volgens Suzie.

 Wanneer Iris weer weg is, schreeuwt Suzie bijna van enthousiast me. “Dat is haar. Echt waar. Dat is er! Zij is bijna even perfect als ik.”

 Ik grinnik om Suzie. “Weet je het zeker?”

 “Ja, ik weet het zeker. Vrouwelijke intuïtie noem je zoiets. Dit is er. Ze wordt jouw nieuwe assistent. Honderd procent zeker.”

 Ik lach. Suzie kan het weten. Als zij het zegt moet het wel zo zijn.

Ik gooi mijn sleutels op de trap en hang mijn jas aan de kapstok.

 “Elle! Ik ben thuis.”

 “Ik ook!” roept ze van boven. “Kom je zo ook?”

 “Om wat te doen?” vraag ik achteloos.

 “Ik wil wel weten wat je in petto hebt, want je had het er laatst over dat je wel een manier wist, waardoor ik geen oog meer voor John zou hebben.”

 Grinnikend schop ik mijn schoenen uit en ren ik de trap op.

 Ze ligt op het bed in mijn overhemd en kijkt me zwoel aan.

 “Hoi schat.” zegt ze met een zwoele stem.

 Ik loop naar haar toe en geef haar een kus op haar mond.

 “Ik ben benieuwd naar je plan van aanpak.” zegt ze wiebelend met haar wenkbrauwen.

 Dat laat ik me geen tweede keer zeggen en ik trek mijn jasje uit, waarna ik hem naar de andere kant van de kamer gooi. Ze likt verlangend over haar lippen en ik wrijf over haar onderlip. Ze hapt er hongerig naar en ik trek hem speels terug. Ik laat me naast haar op het bed zakken en ik knoop mijn overhemd knoopje voor knoopje open. Ondertussen begin ik haar te kussen en ze zoent verlangend terug. Bij de laatste paar knoopjes raakt ze ongeduldig en ze trekt het overhemd met een ruk open. Ze drukt zich tegen me aan en laat haar handen over mijn rug glijden.

 “Ik dacht dat dit wel een goede manier was.” zeg ik tussen het zoenen door.

 Ze knikt vluchtig en drukt haar lippen weer op de mijne. Ik laat mijn handen naar haar borsten glijden en knoop haar overhemd open. Ze trekt het uit en gooit het achter me. Verlangend pak ik haar borsten vast en ze kijkt me met haar glinsterende ogen aan.

 “Ik vind het een heel goed idee.” zegt ze hijgend.

 Ik strijk de krullen uit haar gezicht en vervolg mijn plan van aanpak.